bere

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛˈɾɛ/
• Kîtekirin: be·re

Navdêr

bere nêr

1. cepe, berok, enî, meydana şerî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bizav, tevgerr, hereket
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• bereyî

Etîmolojî

Ji ber + -e.

Werger

• Almanî: Front → de m, Stirn → de m
• Farisî: جبهه‎ → fa (jebhe), پیشانی‎ → fa (pišâni)
• Fransî: front → fr n
• Îngilîzî: front → en
• Tirkî: cephe → tr

Daçek

bere

1. Binere: di ber re

Ji wêjeya klasîk

• Ew horiya dêqemer e
  Şêx dîbû cîhan çû bere — (Feqiyê Teyran, )

Zazakî

Mane

1. bêrî, berê belîkirî û taybet e, çimkî bûye navê berê danekî dotina pesî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çîçewayî

Navdêr

bere

1. guhan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên guhan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îngilîziya kevn

Navdêr

bere nêr

1. ceh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên ceh hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Îtalî

Bilêvkirin

• Deng (Îtalya)^ⓘ

Lêker

bere

1. vexwarin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Romanyayî

Navdêr

bere mê

1. bîre
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên bîre hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

bere

1. qusîn, birin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kelepotk, xezik, derb bere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)