Eisch

Hee di Sigg_is_op Bönnsch
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

Eisch blief övverisch, wäm'me jätt verstoche deet. Fröhe hätt me de Wonnung met Klütte jestoch un moot morjens de Eisch met de Äsche-Schöpp uss'em Ovve en de Eische-Ämmer donn.

Eisch moss e ahl Woord senn, dänn en de Städt saren se Äsch un Eisch.