შაქტი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ r2.7.2) (ბოტის დამატება: el:Σάκτι |
No edit summary |
||
| (არ არის ნაჩვენები 9 მომხმარებელთა 5 შუალედ ვერსიებში) | |||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:Tripura Sundari2.jpg|მინი|შაკტი]] |
|||
''' |
'''შაქტი''' ({{lang-te|శక్తి}}, {{lang-ta|சக்தி}}; [[სანსკრ.]] ძალა, ენერგია, არსთა საძირკველი, ყოფიერების მიზეზი) — [[ქალი]], საწყისი ძალა პროტოინდური რელიგიის იმ სახეობაში, რასაც [[ტანტრიზმი]] ეწოდა და რომლის „ბიბლია“, [[მეხუთე ვედა]] თითქოს თვით [[შივა]]მ დაწერა. ამ რწმენის მიხედვით, თვით ქალია სამყაროს უზენაესი დედა, არსთა მშობელი. მასთან წამიერი შეერთებით მოწრმუნე მამაკაცები უკავშირდებიან ღმერთს. ამდენად, დედობრივი საწყისის ძალა [[ინდური რელიგია|ინდურ რელიგიაში]] ღვთაების რანგში ადის. იმავე დროს, ესაა სქესობრივი ცხოვრების ხანგრძლივი ისტორიის თავისებური ეტაპი და ფორმა, რასაც ქრისტიანი [[მისიონერი|მისიონერები]] თვლიან გახრწნილების უსაძაგლეს სახედ, ეშმაკის სამსახურად. [[დიდი დედა|დიდი დედის]] კულტი საყოველთაო მოვლენაა მთელს დედამიწაზე. თვით [[პალეოლითი]]ს ხანის ქვის ქანდაკებები მეტყველებენ, რომ ქალს პირველყოფილი ადამიანი უკვე აღმერთებდა. |
||
[[ფალოსის კულტი]]ს დამახასიათებელი სიმბოლოები, ქვის, კირქვის და ლითონის კვირისტავები, რომლებიც [[სვანეთი|სვანეთშია]] აღმოჩენილი, ყურადღებას იქცევენ შაკტის შესაბამის ძეგლებთან, [[ლიონილინგამი|ლიონილინგამებთან]] მსგავსებით. ეს [[ლინგა]] (ლინგამები ფალოსის სიმბოლური გამოსახულებებებია (ქვის ან ბრინჯაოსი |
[[ფალოსის კულტი]]ს დამახასიათებელი სიმბოლოები, ქვის, კირქვის და ლითონის კვირისტავები, რომლებიც [[სვანეთი|სვანეთშია]] აღმოჩენილი, ყურადღებას იქცევენ შაკტის შესაბამის ძეგლებთან, [[ლიონილინგამი|ლიონილინგამებთან]] მსგავსებით. ეს [[ლინგა]] (ლინგამები ფალოსის სიმბოლური გამოსახულებებებია (ქვის ან ბრინჯაოსი) წარმოადგენდა შივას კულტის განუყოფელ ნაწილს და ინახებოდა შივას ტაძრებში (სვანებიც ეკლესიებში ინახავდნენ, რაც შორეულ კულტურათა შეხვედრის ნიმუშია). შაკტის სარწმუნოების მიხედვით, ასოს შივას სახე ჰქონდა და მთელი ინდოეთი მოწიწებით სცემდა თაყვანს. მისი ქანდაკებანი ნაპოვნია შივას ტაძარში, აფრიკულ ქოხებში, ეგვიპტის აკლდამებში, ყველა მხარეში. ხატავდნენ და აქანდაკებდნენ, ვითარცა მამაკაცის ატრიბუტს, ცალკე ან ფრთოსან [[ვულვა]]სთან ერთად. ამ მხრივ განსაკუთრებით ცნობილია [[ძველი ეგვიპტე]]. ქანდაკი: ფალოსის ღმერთი [[მინი]], რომაული პორნოგრაფიული სცენა: [[ფავნუსი]] და [[ნიმფა]], [[პრიაპი]]ს გამოსახულებანი (ბრინჯაო, პომპეი), [[კოიტუსი]]ს სცენა (რომაული სანათი). |
||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
* ა. გელოვანი, |
* ა. გელოვანი, მითოლოგიური ლექსიკონი, გვ. 526, თბ., 1983. |
||
| ⚫ | |||
== იხილეთ აგრეთვე == |
|||
* [[ტანტრა]] |
|||
* [[დია]] |
|||
| ⚫ | |||
[[კატეგორია:ინდუისტური ფილოსოფიის კონცეფციები]] |
[[კატეგორია:ინდუისტური ფილოსოფიის კონცეფციები]] |
||
[[კატეგორია: |
[[კატეგორია:შაქტიზმი]] |
||
[[კატეგორია:სანსკრიტული სიტყვები და ფრაზები]] |
[[კატეგორია:სანსკრიტული სიტყვები და ფრაზები]] |
||
[[კატეგორია:ქალღმერთები]] |
[[კატეგორია:ქალღმერთები]] |
||
[[კატეგორია:დედა-ქალღმერთები]] |
[[კატეგორია:დედა-ქალღმერთები]] |
||
[[ar:شاكتي]] |
|||
[[bg:Шакти]] |
|||
[[bn:মহাশক্তি]] |
|||
[[bpy:শক্তি]] |
|||
[[ca:Xacti]] |
|||
[[cs:Šakti]] |
|||
[[da:Shakti]] |
|||
[[de:Shakti]] |
|||
[[el:Σάκτι]] |
|||
[[en:Shakti]] |
|||
[[es:Shaktí]] |
|||
[[fa:شاکتی]] |
|||
[[fi:Shakti (hindulaisuus)]] |
|||
[[fr:Shakti (hindouisme)]] |
|||
[[hi:शक्ति (देवी)]] |
|||
[[id:Sakti]] |
|||
[[it:Shakti]] |
|||
[[ko:샥티]] |
|||
[[lt:Šakti]] |
|||
[[mr:शक्ति]] |
|||
[[nl:Shakti]] |
|||
[[pl:Śakti]] |
|||
[[pt:Shákti]] |
|||
[[ru:Шакти]] |
|||
[[sk:Šakti]] |
|||
[[sl:Šakti]] |
|||
[[sv:Shakti]] |
|||
[[uk:Шакті]] |
|||
[[zh:性力]] |
|||
უკანასკნელი რედაქცია 11:17, 7 მაისი 2017-ის მდგომარეობით
შაქტი (ტელუგ. శక్తి, ტამილ. சக்தி; სანსკრ. ძალა, ენერგია, არსთა საძირკველი, ყოფიერების მიზეზი) — ქალი, საწყისი ძალა პროტოინდური რელიგიის იმ სახეობაში, რასაც ტანტრიზმი ეწოდა და რომლის „ბიბლია“, მეხუთე ვედა თითქოს თვით შივამ დაწერა. ამ რწმენის მიხედვით, თვით ქალია სამყაროს უზენაესი დედა, არსთა მშობელი. მასთან წამიერი შეერთებით მოწრმუნე მამაკაცები უკავშირდებიან ღმერთს. ამდენად, დედობრივი საწყისის ძალა ინდურ რელიგიაში ღვთაების რანგში ადის. იმავე დროს, ესაა სქესობრივი ცხოვრების ხანგრძლივი ისტორიის თავისებური ეტაპი და ფორმა, რასაც ქრისტიანი მისიონერები თვლიან გახრწნილების უსაძაგლეს სახედ, ეშმაკის სამსახურად. დიდი დედის კულტი საყოველთაო მოვლენაა მთელს დედამიწაზე. თვით პალეოლითის ხანის ქვის ქანდაკებები მეტყველებენ, რომ ქალს პირველყოფილი ადამიანი უკვე აღმერთებდა.
ფალოსის კულტის დამახასიათებელი სიმბოლოები, ქვის, კირქვის და ლითონის კვირისტავები, რომლებიც სვანეთშია აღმოჩენილი, ყურადღებას იქცევენ შაკტის შესაბამის ძეგლებთან, ლიონილინგამებთან მსგავსებით. ეს ლინგა (ლინგამები ფალოსის სიმბოლური გამოსახულებებებია (ქვის ან ბრინჯაოსი) წარმოადგენდა შივას კულტის განუყოფელ ნაწილს და ინახებოდა შივას ტაძრებში (სვანებიც ეკლესიებში ინახავდნენ, რაც შორეულ კულტურათა შეხვედრის ნიმუშია). შაკტის სარწმუნოების მიხედვით, ასოს შივას სახე ჰქონდა და მთელი ინდოეთი მოწიწებით სცემდა თაყვანს. მისი ქანდაკებანი ნაპოვნია შივას ტაძარში, აფრიკულ ქოხებში, ეგვიპტის აკლდამებში, ყველა მხარეში. ხატავდნენ და აქანდაკებდნენ, ვითარცა მამაკაცის ატრიბუტს, ცალკე ან ფრთოსან ვულვასთან ერთად. ამ მხრივ განსაკუთრებით ცნობილია ძველი ეგვიპტე. ქანდაკი: ფალოსის ღმერთი მინი, რომაული პორნოგრაფიული სცენა: ფავნუსი და ნიმფა, პრიაპის გამოსახულებანი (ბრინჯაო, პომპეი), კოიტუსის სცენა (რომაული სანათი).
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ა. გელოვანი, მითოლოგიური ლექსიკონი, გვ. 526, თბ., 1983.
| |||||||||||||
