kalla

Sjá einnig: Kalla

Íslenska

Þessi grein er stubbur, bættu við hana!

Sagnbeyging orðsins „kalla“
Tíð	persóna
Nútíð	ég	kalla
	þú	kallar
	hann	kallar
	við	köllum
	þið	kallið
	þeir	kalla
Nútíð, miðmynd	ég	{{{ég-nútíð-miðmynd}}}
Nútíð	það	{{{ópersónulegt-það-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd	það	{{{ópersónulegt-það-miðmynd}}}
Þátíð	það	{{{Þátíð-ópersónulegt-það}}}
Viðtengingarháttur	það	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt-það}}}
Nútíð (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-nútíð}}}
	þig	{{{ópersónulegt-þú-nútíð}}}
	hann	{{{ópersónulegt-hann-nútíð}}}
	okkur	{{{ópersónulegt-við-nútíð}}}
	ykkur	{{{ópersónulegt-þið-nútíð}}}
	þá	{{{ópersónulegt-þeir-nútíð}}}
Nútíð, miðmynd (ópersónulegt)	mig	{{{ópersónulegt-ég-miðmynd}}}
Þátíð	ég	kallaði
Þátíð (ópersónulegt)	mig	{{{Þátíð-ópersónulegt}}}
Lýsingarháttur þátíðar		kallað
Viðtengingarháttur	ég	kalli
Viðtengingarháttur (ópersónulegt)	mig	{{{Viðtengingarháttur-ópersónulegt}}}
Boðháttur et.		kallaðu
Allar aðrar sagnbeygingar: kalla/sagnbeyging

Sagnorð

kalla (+þf.); veik beyging

[1] [[]]

Þýðingar

[breyta]

 þýðingar

eistneska: kutsuma (et), hüüdma (et) enska: call (en)

sænska: kalla (sv), ropa (sv) tékkneska: volat (cs) þýska: rufen (de), anrufen (de)

Tilvísun

Icelandic Online Dictionary and Readings „kalla “