Տարեգրություն, պատմական անցքերի հաջորդական գրառումն ըստ տարիների, պատմագրության ձև։ Ծագել է հնագույն ժամանակներում, երբ հեթանոսական տաճարներում սկսել են գրի առնել հիշարժան իրադարձությունները (Հին Հռոմում հայտնի է մ. թ․ ա․ V դարից, աննաչներ անունով)։ Քրիստոնեության ընդունումից հետո տարեգրությունների կազմման գործն իրենց ձեռքն են վերցրել վանքերն ու եկեղեցիները։ Միջնադարում տարեգրություններն առավելապես հայտնի էին <ժամանակագրություն> անվանաձևով և նախորդների համեմատ բովանդակում էին իրադարձությունների առավել մանրամասն ու կապակցված շարադրանք։ Տարեգրությունները սովորաբար սկսվում են աստվածաշնչյան դեպքերի (աշխարհի արարման, Ադամի ծննդյան, ջրհեղեղին) և համաշխարհային կարևոր իրադարձությունների հիշատակմամբ, ավարտվում տվյալ հեղինակի երկրի ու ժամանակի եղելությունների նկարագրությամբ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 614)։
