Վոլդեմար Ակուրատերս
 լատիշ․՝ Voldemārs Akurāters | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 15, 1921 |
| Ծննդավայր | Կուրիտիբա, Բրազիլիա |
| Մահացել է | հունվարի 17, 1976 (54 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Ռայնիսի գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  Լատվիա և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | դերասան և կինոդերասան |
| Ծնողներ | հայր՝ Pēteris Akuraters? |
| Երեխա(ներ) | Ieva Akuratere? |
Վոլդեմար Ակուրատերս (լատիշ․՝ Voldemārs Akurāters, մայիսի 15, 1921, Կուրիտիբա, Բրազիլիա - հունվարի 17, 1976, Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և լատիշ դերասան։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վոլդեմար Ակուրատերսը ծնվել է 1921 թվականի մայիսի 15–ին բրազիլական Կուրիտիբա քաղաքում, ուսուցիչների ընտանիքում։ Նրա հայրը՝ Պետերիս Ակուրատերսը բանաստեղծ Յանիս Ակուրատերսի հարազատ եղբայրն էր, իր ընտանիքի հետ գաղթել էր Բրազիլիա, քանի որ նրան մահվան դատապարտելու որոշում էր ընդունվել՝ 1905 թվականի հեղափոխական իրադարձություններին ակտիվ մասնակցության համար։ Բրազիլիայում, որտեղ նա ապրում էր Ադամս Վերբիցկաս անունով, հանդիպում է Մարիա Կուխարսկին՝ լեհական ծագմամբ այրուն, ով ուներ երեք երեխա։ Իրենց ամուսնության արդյունքում նրանք երկու որդի են ունենում՝ Յանիսը և Վոլդեմարը, և մեկ դուստր՝ Վանդան[1]։ Նա Լատվիա է վերադառնում 1928 թվականին։
Վոլդեմարը սովորել է երկրորդ Դաուգավպիլսյան գիմնազիայում (1937—1940), Ազգային թատրոնի դերասանական ստուդիայում (1942—1944)։ 1944ին նրան կանչել են գերմանական բանակ, նա գերի է ընկել (1945—1946), իսկ Մոսկվայից վերադառնալուց հետո ավարտել է Ա. Ուպիտի Դրամատիկական թատրոնի դերասանական ստուդիան (1948)։
Կալանվել է և ուղարկվել է և աքսորվել է Սիբիր 1951 թվականին։ Աքսորից հետո դարձել է Վալմիերյան դրամատիկ թատրոնի (1955—1957) և Ուպիտի Դրամատիկ թատրոնի դերասան(1957—1966)։
Առաջին ամուսնությունը եղել է արվեստագետ Լիվիա Ակուրատերի հետ, ունեցել են երկու երեխա՝ Իեվա և Մարտինշ[1]։
Մահացել է 1976 թվականի հունվարի 17–ին Ռիգայում։ Թաղված է Ռայնիսի գերեզմանոցում։
Դերեր թատրոնում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ազգային թատրոն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լիեպայյան երաժշտական դրամատիկ թատրոն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1949 — «Միրանդոլինա» Կառլո Գոլդոնի — Ռիպաֆրատ
- 1949 — «Ձկնորսի որդի» ըստ Վիլիս Լացիսի վեպի — Ֆրեդիս
- 1950 — «Շատ աղմուկ ոչնչից» Ուիլյամ Շեքսպիր — Բենեդիկտ
Վալմիերյան դրամատիկ թատրոն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1955 — «Ուրվականներ» Հենրիկ Իբսեն — Օսվալդ
- 1956 — «Գեդդա Գաբլեր» Հենրիկ Իբսեն — Լևբորգ
- 1957 — «Անանուն աստղ» Միխայիլ Սեբաստիան — ուսուցիչ
Ա․ Ուպիտի դրամատիկ թատրոն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1957 — «Գաուից ոչ հեռու» Յանիս Աներաուդա — Կառլիս Ստաբուլնիեքս
- 1958 — «Ռիգա» Աուգուստ Դեգլավ — Բերնհարդ
- 1958 — «Երրորդ պաթետիկը» Նիկոլայ Պոգոդին — Լավրուխա
- 1959 — «Երրորդ բառը» Ալեխանդրո Կասոնա — Խուլիա
- 1960 — «Ուրիել Աքոստա» Կարլ Գուցկով — Բեն Իոհայ
- 1960 — «Որոր» Չեխով — Տրիգորին
- 1962 — «Ես երեսուն տարեկան եմ» Պետերիս Պետերսոն — Տոր
- 1963 — «Փոքրիկ ողբերգություններ» Պուշկին — Դոն Կառլոս
- 1964 — «Տասներկուերորդ գիշեր» Շեքսպիր — Ֆեստե
- 1966 — «Ոսկե տղա» Կլիֆֆորդ Օդետսա — Ռոքսի Գոտլիբ
Ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1960 — Կրակե տարիների պատմվածք — Շրեդեր
- 1960 — Փոթորկի սահմանին — Պրամնիեկ
- 1965 — Երկուսը — ռեժիսոր
- 1966 — Խաղ առանց ոչ ոքու — «հնաբան»
- 1966 — Արևմտյան միջանցք — Բաում
- 1967 — Ֆարհադի քաջագործությունը — ինժեներ
- 1967 — Հիշիր այս օրը — անգլիացի սպա
- 1968 — Մեկ հնարավորություն հազարից — Ֆոն Բյուլով
- 1968 — Մեռած սեզոն — հետախույզ
- 1970 — Սատանայի ծառաները — Ռոզենկրանց
- 1970 — Քաջերի հնգյակը — Յոհան Կլեմմ
- 1971 — Կոմիսար Բերլախի վերջին գործը — Վենցել
- 1971 — Հանդգնություն
- 1972 — Սատանայի ծառաները գրողի տարած ջրաղացում — Ռոզենկրանց
- 1972 — Գիշերվա ժամանակագրություն — պարոնը հարավից
- 1972 — Ազատում — Ուիլյամ Ստյուարտ
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Dace Judina, Rīgas Balss (11.01.2004). «Ieva. Pagātnes atmiņas». tvnet.lv. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 8-ին.
|
