Ռենե Կասսեն

Ռենե Կասսեն;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 5, 1887
Ծննդավայր	Բայոնա
Մահացել է	փետրվարի 20, 1976[…] (88 տարեկան)
Մահվան վայր	Փարիզի 13-րդ շրջան, Փարիզ
Գերեզման	Պանթեոն (Փարիզ)
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրոն	հուդայականություն
Կրթություն	Մասսենայի լիցեյ, Faculté de droit d'Aix-en-Provence?, Փարիզի համալսարան, Պրովանսի համալսարան և Պոլ Սեզանի համալսարան
Երկեր	Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագիր
Մասնագիտություն	իրավաբան, դիվանագետ և քաղաքական գործիչ
Աշխատավայր	Փարիզի համալսարան, Լիլի համալսարան, Քաղաքականության հետազոտությունների ինստիտուտ Դեքս և Faculté de droit d'Aix-en-Provence?
Զբաղեցրած պաշտոններ	Պետական խորհրդի փոխնախագահ, Սահմանադրական խորհրդի անդամ, նախագահ, Judge of the European Court of Human Rights?, President of the European Court of Human Rights?, նախագահ, նախագահ, նախագահ, նախագահ, նախագահ և նախագահ
Կուսակցություն	Հանրապետական, ռադիկալև ռադիկալ-սոցիալիստական կուսակցություն
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; ; Միացյալ Նահանգների մրցանակ մարդու իրավունքների բնագավառում և Օքսֆորդի համալսարանի պատվավոր դոկտոր
Անդամություն	Մարդու իրավունքների լիգա, Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա, Սերբական գիտությունների և արվեստների ակադեմիա, Empire Defense Council? և Free French Forces?
	Ստորագրություն;
	René Cassin Վիքիպահեստում

Ռենե Կասսեն (ֆր.՝ René Cassin, հոկտեմբերի 5, 1887(1887-10-05)^[1]^[2]^[3], Բայոնա^[2] - փետրվարի 20, 1976(1976-02-20)^[4]^[5]^[6]^[…], Փարիզի 13-րդ շրջան, Փարիզ^[7]), ֆրանսիացի իրավաբան, իրավագիտության պրոֆեսոր և դատավոր։

Կասսենը ծնվել է Բայոնում (Բասկերի երկիր, Ֆրանսիա)։ Հայրը ֆրանսիացի հրեա էր։ Կասսենը մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին, մասնակցել է պատերազմի վետերանների խաղաղասիրական, ձախ Union Fédérale կազմակերպության ստեղծմանը։ 1968 թվականին արժանացել է Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի` Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրի նախագծման գործում ունեցած ներդրման համար. նախագիծն ընդունվել է Միավորված ազգերի կազմակերպության գլխավոր ասամբլեայի կողմից, 1948 թվականի դեկտեմբերի 10-ին։ Նույն տարում նա նաև արժանացել է ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների մրցանակի։ Ռենե Կասսենը հիմնադրել է Ադմինիստրատիվ գիտությունների ֆրանսիական ինստիտուտը, որը ճանաչվել է որպես հանրային սպասարկման ընկերություն։

Ազգերի լիգա

Որպես 1924-1938 թվականներին Ազգերի լիգայում Ֆրանսիայի պատվիրակ` Կասսենը ճնշում է գործադրել զինաթափման ուղղությամբ, ինչպես նաև` աշխատել է միջազգային հակամարտությունների լուծմանն աջակցող ինստիտուտների զարգացման ուղղությամբ։

Մարդու իրավունքներ և ՀԿ-ներ

Կասսենի հուշարձանը Ֆրանսիայի Ֆորբակ քաղաքում

Աշխատելով կանադացի ուսումնասիրող և իրավաբանության պրոֆեսոր Ջոն Փիթերս Համֆրիի կողմից ներկայացված նախագծի վրա` Կասսենը նախագծի հիմնական 46 հոդվածները նվազեցրել է` դարձնելով 44։ Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագիրը, որն ընդունվել է ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից, պարունակում էր սկզբնական նախագծի 30 հոդվածները։

Ծառայել է ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների հանձնաժողովում և Միջնորդ դատարանի մշտական պալատում։

Եղել է Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի անդամ (1959-1965) և նախագահ (1965-1968)։ Այսօր դատարանի շենքը գտնվում է Ստրասբուրգի Ռենե Կասսեն պուրակում։

Կասսենը նաև գլխավորել է հասարակական կազմակերպություններ, 1918 թվականին հիմնել է Պատերազմի հաշմանդամ վետերանների ֆրանսիական ֆեդերացիան և մինչև 1940 թվականը եղել է դրա նախագահը, այնուհետև` պատվավոր նախագահը։ 1945 թվականին Շառլ դը Գոլը, հաշվի առնելով Կասսենի մեծ ներդրումը ֆրանսիական ազգի համար, առաջարկել է որևէ կերպ աջակցել նաև հրեաներին։ Կասսենը դարձել է ֆրանս-հրեական Alliance Israelite Universelle (AIU) համալսարանի նախագահ, որը նախկինում կրթություն է ապահովել Օսմանյան Կայսրության լծի տակ ապրող սեֆարդի հրեաների համար։ Որպես AIU-ի նախագահ` Կասսենն աշխատել է Հրեաների ամերիկյան միության և անգլո-հրեական ընկերության հետ` հիմնելու Հրեական կազմակերպությունների խորհրդատվական խորհուրդը, որը պետք է աջակցեր հրեաներին աջակցման պլատֆորմին այն ժամանակ, երբ դեռ ՄԱԿ-ի մարդու իրավունքների համակարգը գտնվում էր զարգացման վաղ փուլում^[12]։

1950 թվականի նոյեմբերի 10-ին նա ՄԱԿ-ում լուսանկարվել է Քարիմ Ազքոուլի, Ջորջ Դեյի և Հերալդ Ռոյի հետ` կլոր սեղանի քննարկման ժամանակ։ Սա հատկանշական է թերևս այն պատճառով, որ Ազքոուլն ու Կասսենը տրամագծորեն տարբեր հայացքներ ունեին սիոնիզմի քաղաքականության վերաբերյալ^[13]։

Կասսենը մահացել է 1976 թվականին, Փարիզում, թաղված է Փարիզի Մոնպառնաս գերեզմանատանը։ 1987 թվականին նրա մասունքները վերահուղարկավորվել են Փարիզի պանթեոնում։

2003 թվականին Բասկերի կառավարությունը սահմանել է Ռենե Կասսեն մրցանակ, որը տրվում է դեկտեմբերի 10-ին, Մարդու իրավունքների պաշտպանության օրը^[14]։

Ադմինիստրատիվ գիտությունների ֆրանսիական ինստիտուտ

1947 թվականին Ռենե Կասսենը հիմնել է Ադմինիստրատիվ գիտությունների ֆրանսիական ինստիտուտը, որը ճանաչվել է որպես հանրային սպասարկման ընկերություն։ Նա եղել է այս ընկերության առաջին նախագահը, որը կազմակերպել է վարչական իրավունքի ոլորտում ֆրանսիական դոկտրինի զարգացմանն աջակցող մի շարք խորհրդաժողովներ։

Հրեա իրավաբանների և փաստաբանների միջազգային ասոցիացիա

Ռենե Կասսենը Իսրայելի գլխավոր դատախազ Հաիմ Կոէնի և ամերիկացի իրավապաշտպան Արթուր Գոլդբերգի հետ 1969 թվականին հիմնել է Հրեա իրավաբանների և փաստաբանների միջազգային ասոցիացիան։ Վերջինս աշխատում է` ամենուր մարդու իրավունքների պաշտպանության համար։ Այդ աշխատանքը ենթադրում է պատերազմական հանցագործությունների կանխում, պատերազմական հանցագործների պատիժ, զենքի և զանգվածային ոչնչացման արգելում, օրենքի վրա հիմնված միջազգային համագործակցություն, ինչպես նաև` միջազգային կոնվենցիաների արդար իրականացում։ Ասոցիացիան աշխատում է հիմնականում հրեաների հետ կապված հարցերի ուղղությամբ և փորձում է պայքարել ռասիզմի, օտարատյացության, հակասեմականության, Հոլոքոստի ժխտման և Իսրայել պետության ժխտման դեմ։

Մատենագրություն

Jay Winter, "Rene Cassin and the Alliance Israelite Universelle," Modern Judaism, 32,1 (2012), 1–21.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Nobelprize.org — Nobel Foundation.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ծննդական
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Mémoire des hommes (ֆր.) — 2003.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Encyclopædia Britannica
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Bischoff G., Foessel G., Baechler C. Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne (ֆր.) / Fédération des sociétés d'histoire et d'archéologie d'Alsace — 1982. — 4434 p.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ծննդական — P. 27.
↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1968/
↑ https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/
↑ Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
↑ https://www.conseil-constitutionnel.fr/membres/rene-cassin
↑ Winter, Jay. 2012. René cassin and the alliance israélite universelle. Modern Judaism 32 (1): 1-21.
↑ Photo/MB, UN (1950 թ․ նոյեմբերի 10). «Round Table Discussion over U.N. Radio». www.unmultimedia.org. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 2-ին.
↑ «Premio René Cassin».

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռենե Կասսեն» հոդվածին։

[_6ed1a747a5e55885-1] 1,0 ^1,1 Nobelprize.org — Nobel Foundation.

[_145bf85c2fdb6db3-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ծննդական

[_f73dcb73f94915da-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 Mémoire des hommes (ֆր.) — 2003.

[_4fe94a87145a75a4-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_6621961b20eae3f0-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Encyclopædia Britannica

[_62620770d2eb5d48-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Bischoff G., Foessel G., Baechler C. Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne (ֆր.) / Fédération des sociétés d'histoire et d'archéologie d'Alsace — 1982. — 4434 p.

[_2bffc51a32d44c55-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ծննդական — P. 27.

[_880b9fa0c3b71d93-8] ttps://www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1968/

[_4fd85354d393be0f-9] ttps://www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/

[_f87d85abe9b61d33-10] Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.

[_80a148ebb46cad8d-11] ttps://www.conseil-constitutionnel.fr/membres/rene-cassin

[12] Winter, Jay. 2012. René cassin and the alliance israélite universelle. Modern Judaism 32 (1): 1-21.

[13] Photo/MB, UN (1950 թ․ նոյեմբերի 10). «Round Table Discussion over U.N. Radio». www.unmultimedia.org. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 2-ին.

[14] «Premio René Cassin».

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[10]

[8]

[9]

[11]

[12]

[13]

[14]