Նիկոլայ Բրունով

Նիկոլայ Բրունով
Ծնվել է	նոյեմբերի 13 (25), 1898 կամ 1898; Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	նոյեմբերի 25, 1971 կամ 1971; Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Իզվարինո (գյուղ, Նովոմոսկովսկի վարչական օկրուգ)
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	արվեստագետ
Հաստատություն(ներ)	Մոսկվայի ճարտարապետության ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտ	ճարտարապետություն
Ալմա մատեր	Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետ
Գիտական աստիճան	արվեստագիտության դոկտոր
Եղել է գիտական ղեկավար	Elena Morozkina?
Հայտնի աշակերտներ	Elena Morozkina?
Պարգևներ

Նիկոլայ Իվանովիչ Բրունով (ռուս.՝ Николай Иванович Брунов, նոյեմբերի 13 (25), 1898 կամ 1898^[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն^[2] - նոյեմբերի 25, 1971(1971-11-25) կամ 1971^[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ճարտարապետության խորհրդային պատմաբան^[3], արվեստագիտության դոկտոր (1943), ԽՍՀՄ ճարտարապետության ակադեմիայի թղթակից անդամ (1940)։

Կենսագրություն

Նիկոլայ Բրունովը ծնվել է 1898 թվականի նոյեմբերի 13 (25)-ին Մոսկվայում։ 1920 թվականին ավարտել է Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետը, 1934 թվականին դարձել է Մոսկվայի ճարտարապետության ինստիտուտի պրոֆեսոր։ Մեծ հեղինակություն է վայելել գիտական շրջանակներում, արժանացել է բազմաթիվ պետական մրցանակների, այդ թվում՝ Լենինի շքանշանի (1953)։ Հիմնական գիտական հետաքրքրությունները եղել են անտիկ, բյուզանդական և հին ռուսական ճարտարապետությունները։

Նիկոլայ Բրունովը մահացել է 1971 թվականի նոյեմբերի 25-ին Մոսկվայում։ Թաղվել է Մոսկվայի մարզի Կունցևսկի շրջան Իզվարինո գյուղի գերեզմանատանը (ներկայում՝ Մոսկվայի Նովոմոսկովսկի վարչական օկրուգում)։

Հիմնական աշխատանքներ

«Էսսեներ ճարտարապետության պատմության վերաբերյալ» (ռուս.՝ «Очерки по истории архитектуры»), հհ․ 1-2, Մոսկվա, Ակադեմիա, 1935-1937, վերահրատ․՝ Մոսկվա, Центрполиграф, 2003
«Հռոմ։ Բարոկկոյի ճարտարապետություն» (ռուս.՝ «Рим. Архитектура эпохи барокко», 1937)
«Ճարտարապետական ոճերի ալբոմ» (ռուս.՝ «Альбом архитектурных стилей»)
«17-րդ և 18-րդ դարերի Ֆրանսիայի պալատներ» (ռուս.՝ «Дворцы Франции 17 и 18 веков», 1938)
«Հին և միջնադարյան ճարտարապետության համամասնությունները» (ռուս.՝ «Пропорции античной и средневековой архитектуры»)
«Էրեքթեոն» (ռուս.՝ «Эрехтейон»)
«Մոսկվայի Սուրբ Վասիլիի տաճար (Պոկրովսկու տաճար)» (ռուս.՝ «Храм Василия Блаженного в Москве (Покровский собор)», 1988, հետմահու)
«Հին ռուսական ճարտարապետության վարպետներ» (ռուս.՝ «Мастера древнерусского зодчества»)
«Մոսկովյան Կրեմլը» (ռուս.՝ «Московский Кремль»)
«Աթենքի Ակրոպոլիսի հուշարձանները։ Պարթենոն և Էրեքթեոն» (ռուս.՝ «Памятники афинского Акрополя. Парфенон и Эрехтейон», 1973, հետմահու)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Брунов Николай Иванович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ Люди Богородского края. Брунов Николай Иванович. Штрихи к портрету

Գրականություն

Брунов Николай Иванович // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
Комеч А. И. Памяти Н. И. Брунова // Византийский временник. Т. 34. М., 1973
Любавин А. Н. Н. И. Брунов: специалист в области истории архитектуры // Архитектура и строительство Москвы. 1999. № 1

[_39873a69fb4d186a-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.

[_bfc7365e8bd9449a-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Брунов Николай Иванович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[3] Люди Богородского края. Брунов Николай Иванович. Штрихи к портрету

[1]

[2]

[3]