Ծնվել է Հունաստանում1920 թվականին։ 1928 թվականին ընտանիքով տեղափոխվել է Ուրուգվայ։ Ավարտել է Մոնտեվիդեոյի համալսարանի Պլաստիկ արվեստների դպրոցը։ Երկու տարի սովորելուց հետո մասնակցել է Ազգային սալոնի մրցույթին և «Մերկ կինը» քանդակի համար արժանացել հատուկ մրցանակի, իսկ 1942 թվականին՝ օտարերկրացիների համար սահմանված ոսկե մեդալի։ Նույն մեդալին Ունանյանն արժանացել է 1944 թվականին՝ «Մտորում», 1948 թվականին՝ Խաչից իջեցնելը», 1949 թվականին՝ «Մայրություն», 1950 թվականին՝ «Կյանքի դեզինտեգրացիա» հարթաքանդակների համար։ 1949 թվականին կատարել է 16 նկարազարդում բանաստեղծ Է․ Պինտոյի գրքի համար։
1950 թվականին կազմակերպել է առաջին անհատական ցուցահանդեսը՝ ներկայացնելով տարբեր ժանրերի մոտ 70 աշխատանք (քանդակներ քարից, գիպսից, թրծակավից, փորագրանկարներ, գծանկարներ)[5]։ Ունանյանը հետևել է տարբեր ուղղությունների։ 2000 թվականին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից հայտարարված «Հանուն մշակույթի խաղաղության» միջազգային տարվա շրջանակներում ի հիշատակ 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության զոհերի՝ Ուրուգվայի Հայկական գործակալության կողմից կազմակերպվեց Ունանյանի 30 աշխատանքների ցուցադրությունը Մոնտեվիդեոյի քաղաքապետարանի սրահում[6]։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։