Զձիսլավ Մարիան Օբերտինսկի
Զձիսլավ Մարիան Օբերտինսկի | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 1, 1894 |
Մահացել է | մայիսի 12, 1978 (83 տարեկան) |
Մասնագիտություն | պատմաբան, արվեստագետ, աստվածաբան, հնագետ և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Վարշավայի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | քրիստոնեության պատմություն[1], հնագիտություն[1] և արվեստագիտություն[1] |
Անդամակցություն | Լվովի գիտական ընկերություն |
Տիրապետում է լեզուներին | լեհերեն[1] |
Պարգևներ |
Զձիսլավ Մարիան Օբերտինսկի (լեհ.՝ Zdzisław Marian Obertyński, դեկտեմբերի 1, 1894 - մայիսի 12, 1978), լեհ պատմաբան, հայագետ։
1913-1914 թվականներին և 1919-1924 թվականներին սովորել է Կրակովի, Ինսբրուքի, Հռոմի, Լվովի համալսարաններում։ 1935-1939 թվականներին և 1940-1954 թվականներին եղել է Վարշավայի համալսարանի պրոֆեսոր։
Հեղինակ է ավելի քան 80 գիտական աշխատությունների, որոնց մի մասը վերաբերում են Լեհաստանի և Ուկրաինայի հայկական գաղթավայրերի պատմությանը, Հայոց եկեղեցուն, պատմական ավանդություններին։ Աշխատությունների հավելվածներում հրատարակել է Լեհաստանի և Ուկրաինայի հայկական գաղթավայրերի պատմությանն առնչվող բազմաթիվ փաստաթղթեր։ Արժեքավոր են հատկապես «Լեհահայերի Ֆլորենտյան միությունը և նրանց եպիսկոպոսների ցուցակը» (1934, գերմաներեն) և «Լեհահայերը և անոնց Անդրեաս արքեպիսկոպոսը Եազլովիցի մեջ» (հայկական թարգմանությունը՝ «Հանդես ամսօրյա», 1962, № 1-12, 1963, № 1-6) մենագրությունները, որոնցում քննվում են հայ-լեհական և հայ-ուկրաինական փոխհարաբերությունների մինչ այդ անհայտ շատ դրվագներ ու խնդիրներ։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 507)։ |
|