Jump to content

Գրեգոր Մենդել

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրեգոր Մենդել
Gregor Mendel
Ծնվել էհուլիսի 20, 1822(1822-07-20)[1][2][3][…]
Հինչիգե, Austrian Silesia, Ավստրիական կայսրություն[2]
Մահացել էհունվարի 6, 1884(1884-01-06)[4][2][5][…] (61 տարեկան)
Բռնո, Margraviate of Moravia, Ավստրո-Հունգարիա[2][6][7][…]
բնական մահով[2]
ԳերեզմանԿենտրոնական գերեզմանատուն[8]
Քաղաքացիություն Ցիսլեյտանիա և  Ավստրիական կայսրություն
ԱզգությունՄորավներ
ԴավանանքՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի[2]
Մասնագիտությունկենսաբան, գենետիկ, մեղվաբույծ, մաթեմատիկոս, բուսաբան, կաթոլիկ քահանա և բնագետ
Հաստատություն(ներ)St Thomas's Abbey in Brno?[2]
Գործունեության ոլորտգենետիկա[2]
Պաշտոն(ներ)աբբա
Ալմա մատերՊալացկու համալսարան[2] և Վիեննայի համալսարան[2]
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն[9][2][10], լատիներեն և չեխերեն
Հայտնի աշակերտներԼեոշ Յանաչեկ
Պարգևներ
Commander's Cross of the Order of Franz Joseph
Հեղինակի անվան հապավումը (բուսաբանություն)Mendel
Կայքmendelweb.org(անգլ.)
 Gregor Mendel Վիքիպահեստում

Գրեգոր Յոհան Մենդել (գերմ.՝ Gregor Johann Mendel, հուլիսի 20, 1822[11], Հենցենֆորդ, Ավստրո-Հունգարիա - հունվարի 6, 1884, Բռնո, Չեխիա), ավստրիացի բնագետ, ժառանգականության մասին գիտության հիմնադիրը։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մենդել Գրեգորի Յոհանը ծնվել է հուլիսի 20, 1822 թ. հոգևորականի ընտանիքում, Հենցենֆորդ փոքրիկ գյուղական քաղաքում (Ավստրիական կայսրություն, ավելի ուշ Ավստրո-Հունգարիա այժմ Բռնո Չեխիա)։ Կնքվել[12] է՝ հուլիսի 20։

Ստացված հիբրիդների բոլոր տիպերի քանակական հաշվառման հիման վրա ձևակերպել է ժառանգական գործոնների անկախ տեղաբաշխման և զուգակցման օրինաչափությունները, որոնք ժառանգականության մասին ուսմունքի հիմքը դարձան և հետագայում կոչվեցին Մենդելի օրենքներ։ Մինչ Մենդելը գոյություն ուներ «միաձույլ» ժառանգականության տեսություն, ըստ որի՝ խաչասերվող օրգանիզմների հատկանիշները «միաձուլվում» են, և ընդունված էր, որ բնական ընտրությունն անկարող է պահպանել որևէ նոր, եզակի հատկանիշ, եթե նույնիսկ այն օգտակար է գոյության պայքարում։

Մենդելը կարողացավ հերքել այդ տեսությունը և բնական ընտրության դեմ եղած առարկությունները։ Սակայն Մենդելի հայտնագործությունները չհասկացվեցին ու չգնահատվեցին ժամանակակիցների կողմից. համընդհանուր ուշադրության արժանացան 1900 թ., երբ Խ. դե Ֆրիզը՝ Հոլանդիայում, Կ. Կորենսը՝ Գերմանիայում և Է.Զ. Չերմակը՝ Ավստրիայում, միմյանցից անկախ, սեփական փորձերի հիման վրա հաստատեցին Մենդելի հայտնաբերած օրինաչափությունները։ Եվ միայն 1930-ական թվականներին գենետիկան և մենդելիզմը ճանաչվեցին որպես ժամանակակից դարվինիզմի հիմքը։

դոմինանտ և ռեցեսիվ ֆենոտիպեր

Մենդելիզմը դարձավ միկրոօրգանիզմների, մշակաբույսերի և ընտանի կենդանիների ընտրասերման այժմյան եղանակների տեսական հիմքը։ 1965 թ. համաշխարհային գիտական հասարակայնությունը մեծ շուքով նշել է Մենդելի հայտնագործությունների 100-ամյակը։

1843 թ. ավարտել է Օլմյուցի համալսարանին կից փիլիսոփայական բաժինը և ձեռնադրվել Բրյունի Ավգուստինյան վանքի վանական (1868 թվականից՝ վանահայր)։ 1851-1853 թթ. Վիեննայի համալսարանում, որպես ազատ ունկնդիր, ուսանել է ֆիզիկա, բուսաբանություն, հնէաբանություն և վերլուծական քիմիա։

Փորձեր և օրենքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1856-1863 թթ. կատարել է ոլոռի 22 սորտերի խաչասերման փորձեր։ Ստացված հիբրիդների քանակական հաշվառման հիման վրա ձևակերպել է ժառանգական գործոնների անկախ տեղաբաշխման և զուգակցման օրինաչափությունները, որոնք ժառանգականության մասին ուսմունքի հիմք հանդիսացան և հետագայում կոչվեցին Մենդելի օրենքներ։ Մենդելը զբաղվել է նաև մեղվաբուծությամբ, օդերևութաբանությամբ, այգեգործությամբ, կատարել սպիտակ և մոխրագույն մկների խաչասերման փորձեր։ Մենդելի հայտնագործությունները չհասկացվեցին և չգնահատվեցին ժամանակակիցների կողմից և համընդհանուր ուշադրության արժանացան միայն 1900 թ., երբ Ի․ դե Ֆրիզը (Հոլանդիայում), Կ․ Կորենսը (Գերմանիայում) և Է. Զ․ Չերմակը (Ավստրիայում), միմյանցից անկախ, սեփական փորձերի հիման վրա հաստատեցին Մենդելի հայտնաբերած օրինաչափությունները։ 1965 թվականին համաշխարհային գիտական հասարակայնությունը հանդիսավոր կերպով նշեց Մենդելի հայտնագործությունների հարյուրամյակը։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Володин Б. Г. Мендель (Vita aeterna). — М.: Молодая гвардия, 1968. — 256 с. — (Жизнь замечательных людей. Вып. 17 (458)). — 100 000 экз.УДК 631
  • Punnett, Reginald Crundall (1922). «Mendelism». London: Macmillan. (1st Pub. 1905)
  • Taylor, Monica (July–September 1922). «Abbot Mendel». Dublin Review. London: Burns, Oates and Washbourne.
  • Windle, Bertram C. A. (1915). «A Century of Scientific Thought and Other Essays: Mendel and His Theory of Heredity». Burns & Oates.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրեգոր Մենդել» հոդվածին։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրեգոր Մենդել» հոդվածին։