Zahor

**Zahor**
Berge
	Połoženje Zahorja na karće Hornjeje Łužicy
	Połoženje Zahorja na karće Hornjeje Łužicy
gmejna:	Budestecy
zagmejnowanje:	1936
wobydlerstwo:	61 (31. decembra 2022)
wysokosć:	270 metrow n.m.hł.
	51.11664444444414.429641666667270 Koordinaty: 51° 7′ 0″ S, 14° 25′ 47″ W
póstowe čisło:	02692
předwólba:	035938
	wobydler/ka:; Zahorjan/-ka
	adjektiw:; Zahorski
	skłonowanje:; Zahorja, Zahorjej, Zahor, Zahorjom, w Zahorju
	Kocorowy pomnik a chěža ze stołom w Zahorju Kocorowy pomnik a chěža ze stołom w Zahorju
	wikidata: Zahor (Q819466)

Zahor (němsce Berge) je wjesny dźěl gmejny Budestecy w Sakskej z 61 wobydlerjemi.^[2]

Geografija

Zahor leži juhowuchodnje Budyšina při dróze z Budestec do Hornjeje Hórki we Łužiskich horach. Wjeska leži při sewjerowuchodnej skłoninje 384 m wysokeje Słónčneje Hory nad dolinje Sprjewje. na zapadźe přesaha 447,4 m wysoki Mnišonc Zahor.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Dźělinach, W Dolinach, W Liwinach.^[3]

Stawizny

Prěni króć naspomni so wjeska w lěće 1374 jako Bergk a 1486 jako Perig.^[4] Hač do lěta 1486 přisłušeše wjeska najprjedy k ležownosćam w Jiłocach a po tym ke klóštrej Marijina hwězda. Zahor so 1936 do Budestec zagmejnowaše.

Za swoju statistiku naliči Arnošt Muka 1883/84 145 wobydlerjow, mjez kotrymiž běchu 112 Serbja (77%) a 33 Němcy.^[5] Tehdy ležeše Zahor na južnej kromje serbskorěčneho teritorija w Hornjej Łužicy. Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Budestečanskej wosadźe.

Wosobiny

W Zahorju so 1822 serbski komponist Korla Awgust Kocor narodźi. Před jeho ródnym domom dopomina 22. septembra 1929 poswjećeny pomnik na njeho. W lěće 1912 narodźi so nakładnistwowy lektor a serbski spisowaćel Albert Wawrik w Zahorju, hdźež 1988 tež zemrě.

Žórła

↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 4 (digitalizat).
↑ Jan Meschgang: Die Ortsnamen der Oberlausitz. LND, Budyšin 1973, str. 27.
↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski

Wotkazaj

Commons: Zahor – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Zahor w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)

Wjesne dźěle Budestec

[1] staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy

[2] staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy

[3] Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 4 (digitalizat).

[4] Jan Meschgang: Die Ortsnamen der Oberlausitz. LND, Budyšin 1973, str. 27.

[5] Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]