perigeu
Catalán
Etimoloxía: do grego antigo περίγειος (perigeios), de περί (perí, "cerca") e γῆ (gê, "Terra").
Substantivo masculino
perigeu (sg: perigeu; pl: perigeus)
- (Astronomía) Perixeo.
- Antónimos: apogeu.
Portugués
- Etimoloxía: do grego antigo περίγειος (perigeios), de περί (perí, "cerca") e γῆ (gê, "Terra").
Pronuncia: /peɾiʒew/ (AFI)
Substantivo masculino
perigeu (sg: perigeu; pl: perigeus)
- (Astronomía) Perixeo.
- Antónimos: apogeu.
Romanés
- Etimoloxía: do grego antigo περίγειος (perigeios), de περί (perí, "cerca") e γῆ (gê, "Terra").
- Pronuncia: /pe.ri'ʤew/ (AFI)
Substantivo
perigeu
- (Astronomía) Perixeo.
- Antónimos: apogeu.
Categorías:
- Catalán
- Entradas en catalán derivadas do grego antigo
- Entradas en catalán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en catalán
- Astronomía en catalán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do grego antigo
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Entradas en portugués con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en portugués
- Astronomía en portugués
- Romanés
- Entradas en romanés derivadas do grego antigo
- Entradas en romanés con etimoloxía
- Entradas en romanés con transcrición fonolóxica
- Substantivos en romanés
- Astronomía en romanés