cabicha

Galego

Unha cabicha.

• Etimoloxía: de cabo.

• Pronuncia: [kaˈβi.t͡ʃɐ] (AFI)

Substantivo feminino

cabicha (sg: cabichas; pl: cabicha)

1. Resto dun cigarro que queda sen fumar.

Traducións

Traducións.

Alemán: Zigarettenstummel (de), Stummel (de). Alto sorabo: kónčk (hsb). Asturiano: pava (ast), colasa (ast). Baixo sorabo: kónjack (dsb). Castelán: colilla (es). Catalán: burilla (ca). Checo: oharek (cs). Chinés: 菸蒂 (zh), 煙蒂 (zh)/烟蒂 (zh) (yāndì). Coreano: 꽁초 (ko) (kkongcho). Danés: cigaretskod (da) Eslovaco: ohorok (sk). Estoniano: sigaretikoni (et), suitsukoni (et). Finés: tumppi (fi), tupakantumppi (fi), tupakannatsa (fi), natsa (fi). Francés: mégot (fr).

Grego: αποτσίγαρο (el) (apotsígaro). Hakka: 菸屎胐 (hak) (ienˊ sii vudˋ). Húngaro: csikk (hu). Inglés: butt (en), fag-end (en). Italiano: cicca (it), mozzone (it). Limburgués: sjtoemel (li), kip (li). Minnan: 薰頭 (nan) (hun-thâu (nan)). Neerlandés: peuk (nl). Polaco: niedopałek (pl), pet (pl). Portugués: beata (pt), guimba (pt), bituca (pt). Ruso: окурок (ru) Sueco: cigarettfimp (sv), fimp (sv) Turco: izmarit (tr). Xaponés: 吸殻 (ja) (すいがら, suigara).

Referencias

• «cabicha» no DIGALEGO, Ir Indo.