acudir

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués acudir, de recudir, do latín recutere, de recutiō; ou do latín accutĕre ("golpear") ou de accurrere.

• Pronuncia: [a.ku.ðiɾ] (AFI)

Verbo intransitivo

acudir

1. Ir unha persoa en auxilio de alguén.
   • Exemplo: Acudide!, que está a arder o cuberto. Acudídelle que desfalece.
     
     
   • Sinónimos: valer.
2. Ir ou vir a algures por propio interese ou como resposta a un chamamento.
   • Exemplo: Acudiu á súa cita semanal.
     
     
   • Sinónimos: asistir.
3. Utilizar algo ou botar man de alguén nunha situación determinada ó verse necesitado.
   • Exemplo: Acoden a min cando non encontran solución.
     
     
   • Sinónimos: recorrer.

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	acudir
Xerundio	acudindo
Participio	acudido, acudida, acudidos, acudidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	acudo	acodes	acode	acudimos	acudides	acoden
	Copretérito	acudía	acudías	acudía	acudiamos	acudiades	acudían
	Pretérito	acudín	acudiches	acudiu	acudimos	acudistes	acudiron
	Antepretérito	acudira	acudiras	acudira	acudiramos	acudirades	acudiran
	Futuro	acudirei	acudirás	acudirá	acudiremos	acudiredes	acudirán
	Pospretérito	acudiría	acudirías	acudiría	acudiriamos	acudiriades	acudirían
Modo Subxuntivo	Presente	acuda	acudas	acuda	acudamos	acudades	acudan
	Pretérito	acudise	acudises	acudise	acudísemos	acudísedes	acudisen
	Futuro	acudir	acudires	acudir	acudirmos	acudirdes	acudiren
Modo Imperativo	Afirmativo		acude	acuda1		acudide	acudan1
	Negativo		acudas	acuda1		acudades	acudan1
Infinitivo conxugado		acudir	acudires	acudir	acudirmos	acudirdes	acudiren

1 Vostede(s)