aboar

Galego

• Pronuncia: /aβoˈaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

aboar

1. Responder por alguén facéndose cargo dos seus actos.
2. Mellorar [o tempo atmosférico].
3. Anotar nun rexistro as contas referentes ao haber.

Verbo transitivo

aboar

1. Probar a certeza ou a realidade de [algo].
   • Sinónimos: acreditar, avalar, garantir.
2. Dar [o diñeiro que se debe].
   • Sinónimos: pagar.
3. Asegurar que [unha cousa ou persoa] é boa.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aboar
Xerundio	aboando
Participio	aboado, aboada, aboados, aboadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aboo	aboas	aboa	aboamos	aboades	aboan
	Copretérito	aboaba	aboabas	aboaba	aboabamos	aboabades	aboaban
	Pretérito	aboei	aboaches	aboou	aboamos	aboastes	aboaron
	Antepretérito	aboara	aboaras	aboara	aboaramos	aboarades	aboaran
	Futuro	aboarei	aboarás	aboará	aboaremos	aboaredes	aboarán
	Pospretérito	aboaría	aboarías	aboaría	aboariamos	aboariades	aboarían
Modo Subxuntivo	Presente	aboe	aboes	aboe	aboemos	aboedes	aboen
	Pretérito	aboase	aboases	aboase	aboásemos	aboásedes	aboasen
	Futuro	aboar	aboares	aboar	aboarmos	aboardes	aboaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aboa	aboe1	aboemos	aboade	aboen1
	Negativo		aboes	aboe1	aboemos	aboedes	aboen1
Infinitivo conxugado		aboar	aboares	aboar	aboarmos	aboardes	aboaren

1 Vostede(s)