Hércules

Grafías semellantes:     Hercules ,    Hèrcules ,    hércules

Galego

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

• Pronuncia: /ˈɛɾkule̝s/ (AFI)

Substantivo masculino

Hércules

1. (Astronomía) Constelación boreal situada entre Lira, Coroa Boreal, Serpentario e Dragón. O seu nome latino é Hercules e a súa abreviatura Her.
2. (Mitoloxía) Heroe grego fillo de Zeus.

Termos relacionados

• hercúleo
• hércules
• herculino

Traducións

• Alemán: Herkules ^(de)
• Castelán: Hércules ^(es)
• Francés: Hercule ^(fr)
• Inglés: Hercules ^(en)
• Italiano: Ercole ^(it)
• Portugués: Hércules ^(pt)
• Chinés: 武仙座 ^(zh)
• Coreano: 헤르쿨레스자리 ^(ko)
• Xaponés: ヘルクレス座 ^(ja)
• Latín: Hercules ^(la)
• Polaco: Herkules ^(pl)
• Ruso: Геркулес ^(ru)
• Turco: Herkül ^(tr)
• Checo: Herkules ^(cs), souhvězdí Herkula ^(cs)
• Finés: Herkules ^(fi)
• Grego: Ηρακλής ^(el)
• Islandés: Herkúles ^(is)
• Irlandés: Earcail ^(ga)
• Vietnamita: Vũ Tiên ^(vi)
• Danés: Herkules ^(da)
• Esperanto: Herkulo ^(eo)
• Indonesio: Hercules ^(id)
• Ido: Herkulo ^(io)
• Catalán: Hèrcules ^(ca)
• Croata: Herkul ^(hr)
• Lituano: Heraklis ^(lt)
• Noruegués nynorsk: Herkules ⁽ⁿⁿ⁾
• Neerlandés: Hercules ^(nl)
• Húngaro: Herkules ^(hu)
• Ucraíno: Геркулес ^(uk) (Herkoules)
• Romanés: Hercule ^(ro)
• Eslovaco: Herkules ^(sk)
• Sueco: Herkules ^(sv)
• Tailandés: กลุ่มดาวเฮอร์คิวลีส ^(th)
• Vasco: Herkules ^(eu)

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións

Castelán

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

Substantivo masculino

Hércules

1. (Astronomía) Nome castelán da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións

Portugués

• Etimoloxía: do latín Herculēs, do grego antigo Ἡρακλῆς (Hēraklês).

Substantivo masculino

Hércules

1. (Astronomía) Nome portugués da constelación de Hércules.
2. (Mitoloxía) Hércules (heroe grego).

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións