Saltar ao contido

Paul England

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaPaul England
Biografía
Nacemento28 de marzo de 1929 Editar o valor en Wikidata
Melbourne, Australia Editar o valor en Wikidata
Morte17 de xuño de 2014 Editar o valor en Wikidata (85 anos)
Melbourne, Australia Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónenxeñeiro, piloto de automobilismo Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata

Paul England nado en Melbourne o 28 de marzo de 1929 e finado na mesma cidade o 17 de xuño de 2014[1] foi un piloto australiano.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Traballou para a empresa Repco e pilotou o seu propio motor Holden 138 gris, motor Ausca de competición que usaba unha carrozaría de fibra de vidro baseada no Maserati A6GCS. O AUSCA tamén gañou o Trofeo Tom Sulman no Amaroo Park en 1980 co novo propietario e piloto Bruce Polain que restaurou o coche coa axuda de Dave Mawer.

England disputou unha única carreira de Gran Premio de Fórmula Un, o Gran Premio de Alemaña de 1957, nun Cooper T41-Climax de Fórmula 2. Retirouse da carreira debido a unha falla co distribuidor.[2] Logo do seu regreso de Europa, England gañou tres Australian Hillclimb Championships, en 1970, 1973 e 1974.

Logo de retirarse das carreiras, England posuía unha compañía de enxeñería xeral chamada Paul England & Staff en Essendon (Victoria, Australia). Paul England & Staff é dirixido pola súa filla máis vella, Lisa Mary Coulton e o seu marido Steven Coulton. Paul tiña nove netos.

Na década de 1970, a compañía de England construíu motores Ford de 1.6 litros para motos que se coñecían comunmente como motores England.


Resultados completos na Fórmula Un

[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 Pos. Puntos
1957 Ridgeway Managements Cooper T41 (F2) Climax 1.5l 4 en liña ARX MON 500 FRA GBR ALE
Ret
PES ITA NC 0
  1. "Tributes". Herald Sun. 18 de xuño de 2014. Consultado o 25 de xuño de 2014. 
  2. Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 127. ISBN 0851127029. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]