Niulakita
| ||||
| Tipo | illa asentamento  | |||
|---|---|---|---|---|
| Parte de | Tuvalu | |||
| Situado na entidade xeográfica | Tuvalu | |||
| Localización | ||||
| División administrativa | Niutao Island Council, Tuvalu (en)  | |||
| ||||
| Bañado por | Océano Pacífico | |||
| Características | ||||
| Altitude | 4,6 m | |||
| Dimensións | 0,6 ( ) × 1,1 ( ) km | |||
| Superficie | 0,42 km² | |||
Niulakita é a illa máis ao sur de Tuvalu situada a 270 km ao sur da capital Funafuti. Foi comprada polo Reino Unido a metade do século XX, época na cal decaeu a poboación. De acordo ao censo da poboación do ano 2002 era de 35 habitantes.
A illa ten unha forma ovalada, 1 km de longo e unha superficie total de 0,4 km². Existen na illa catro estanques ou lagoas e hai unha maneaba (unha gran casa que é o centro da aldea) que se usa como de lugar de reunión e recreo. A illa ten forma de ovo cun ancho aproximado de 1 km.
Foi descuberta, en 1595, por Álvaro de Mendaña y Neira que a vai nomear La Solitaria. Redescuberta enl 1821 polo norteamericàn George Barrett do 'Independence II, coñeceuse tamén como Independence, Sophia ou Rocky. No século XIX vai ser utilizada para a explotación de guano.
