Saltar ao contido

Mosteiro de Poblet

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaMosteiro de Poblet
(ca) Reial Monestir de Santa Maria de Poblet Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipoigrexa
mosteiro cisterciense (pt) Traducir
hospital (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localizado na área protexidaPrades Mountains (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaVimbodí i Poblet, España Editar o valor en Wikidata
Mapa
 41°22′51″N 1°04′57″L / 41.3808, 1.0825
Características
Tamañomuralla: 11 (altura) × 2 (espessura) m
Perímetro608 m (muralla) Editar o valor en Wikidata
Material usadopedra Editar o valor en Wikidata
Superficie18 ha Editar o valor en Wikidata
Patrimonio da Humanidade  
TipoPatrimonio cultural  → Europa-América do Norte
Data1991 (15ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (i) e (iv) Editar o valor en Wikidata
Identificador518
Ben de interese cultural
Data13 de xullo de 1921
IdentificadorRI-51-0000197
Ben Cultural de Interese Nacional
TipoMonumentos do patrimonio histórico de España
Codi BCIN240-MH-EN Editar o valor en Wikidata
Codi BICRI-51-0000197 Editar o valor en Wikidata
Id. IPAC265 Editar o valor en Wikidata
Id. IPAPC1413 Editar o valor en Wikidata
Monumentos do patrimonio histórico de España
Historia
Data de creación ou fundación1150 Editar o valor en Wikidata

Páxina webpoblet.cat Editar o valor en Wikidata
BNE: XX105889

O Real Mosteiro de Santa María de Poblet (en catalán: Reial Monestir de Santa Maria de Poblet) é o prototipo de abadía cisterciense española. Localizado na comarca da Conca de Barberà, no termo municipal de Vimbodí i Poblet, en Tarragona, o primeiro cenobio foi impulsado e patrocinado por Ramón Berenguer IV, conde de Barcelona, que o entregou aos monxes bernardos da abadía de Fontfroide no ano 1149.

Foi panteón real da Coroa de Aragón, desde finais do século XIV ata a extinción da casa real de Aragón no século XV.

Enriquecido con distintas doazóns, alcanzou o seu máximo esplendor no século XIV, e a súa total decadencia e abandono en 1835 como consecuencia da desamortización de Mendizábal. En 1930 iniciouse a súa restauración, de forma que en 1935 puido dedicarse novamente a igrexa ao culto, e en 1940 retornaban á súa abadía algúns monxes. Non todos os espazos poden visitarse, por ser dependencias en clausura utilizadas polos cistercienses que de novo ocupan o mosteiro.

En 1991 foi declarado pola Unesco Patrimonio da Humanidade. Poblet, xunto con Guadalupe, El Escorial, San Millán de Yuso e San Millán de Suso son os mosteiros en España que gozan deste título.

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]