Mathieu van der Poel

Mathieu van der Poel
	; (2022)
Biografía
Nacemento	19 de xaneiro de 1995 (29 anos); Kapellen, Bélxica (pt)
Altura	184 cm
Actividade
Ocupación	ciclista de ciclocrós, mountain biker (en) , ciclista
Nacionalidade deportiva	Países Baixos
Deporte	Ciclocross ; ciclismo en ruta ; Ciclismo de montaña
Disciplina deportiva	ciclismo en ruta ; Cross country
2012-2013
Traxectoria
Participou en
1 de xullo de 2023	Tour de France de 2023 (pt) (57º)
2023	UCI Europe Tour de 2023 (pt) (7º)
2023	2023 UCI World Ranking (en) (7º)
1 de xullo de 2022	Tour de France de 2022 (pt)
6 de maio de 2022	Giro d'Italia de 2022 (pt) (57º)
2022	2022 UCI World Ranking (en) (9º)
2022	UCI Europe Tour de 2022 (pt) (9º)
26 de xuño de 2021	Tour de France de 2021 (pt)
2021	2021 UCI World Ranking (en) (7º)
2021	UCI Europe Tour de 2021 (pt) (6º)
2020	2020 UCI World Ranking (en) (4º)
2020	UCI Europe Tour 2020 (pt) (4º)
31 de xaneiro de 2019	UCI Europe Tour de 2019 (pt) (11º)
2019	2019 UCI World Ranking (en) (12º)
2018	2018 UCI World Ranking (en) (111º)
2018	UCI Europe Tour de 2018 (pt) (14º)
2017	2017 UCI World Ranking (en) (167º)
2017	UCI Europe Tour 2017 (59º)
2016	2016 UCI World Ranking (en) (1174º)
2016	UCI Europe Tour 2016 (794º)
2015	UCI Europe Tour de 2015 (pt) (270º)
2014	UCI Europe Tour de 2013-2014 (pt) (46º)
Outro
Pais	Adrie van der Poel e Corinne van der Poel-Poulidor
Irmáns	David van der Poel
Parentes	Raymond Poulidor, avó materno
Condenado por	asalto (2022)
Premios
	(20 de setembro de 2019) Cabaleiro da Orde de Orange-Nassau; (2019) Deportista neerlandés do ano; (2013) Talento do ano ;

Mathieu van der Poel, nado en Kapellen,Bélxica o 19 de xaneiro de 1995, é un ciclista profesional holandés que compite nas modalidades de ciclocrós, bicicleta de montaña e ruta militando nas filas do Corendon-Alpecin.

Biografía

Aínda que foi nado en Bélxica, Mathieu provén dunha familia de ciclistas profesionais. O seu irmán máis vello, David, é compañeiro de equipo de Mathieu xa que tamén foi unha promesa no ciclocrós, de feito, logrou o campionato holandés sub-23 en 2013. O seu pai Adri van der Poel foi un gran ciclista que conseguiu importantes vitorias. Logrou o campionato mundial de ciclocrós en 1996 e seis campionatos nacionais dos Países Baixos. Pero ademais tamén correu na ruta, onde logrou dúas vitorias de etapa no Tour de Francia e tamén varias vitorias en clásicas. E por se non fose pouco, seu avó materno foi Raymond Poulidor, o famoso ciclista francés coñecido como "o eterno segundón" que rematou segundo en tres Tours de Francia e gañou a Volta a España 1964.

En 2024 foi bronce no Mundial en estrada.^[1]

Traxectoria

Ciclocrós

No ciclocrós, ten tres títulos mundiais (2015, 2019 e 2020), unha prata (2016) e un bronce (2018). Cinco campionatos holandeses (2015-2020).

Dentro das categorías inferiores, Mathieu arrasou, sobre todo en xúniors, xa quen logrou 2 campionato mundiais xúnior e 2 europeos xúnior de ciclocrós.

Dentro do ciclocrós mantén unha importante rivalidade co belga Woult van Aert que ele arrebatou contra pronostico os títulos mundiais de 2017 e 2018. Esa mesma rivalidade pasou posteriormente ás carreiras en estrada^[2].

Estrada

Na disciplina de ruta a pesar de ser un ciclista prometedor dende que foi campión do mundo júnior no 2013 acadou resultados discretos ata o ano 2017 comezou a ter un calendario específico en estrada. Destaca en probas clásicas.

En 2017 conseguiu a vitoria na clasificación xeral en Boucles de la Mayenne, mais dúas etapas, ademais de gañar unha etapa na Volta a Bélxica e outras vitorias menores.

2018 vai a ser o ano da súa confirmación acadando a campionato nacional de Holanda e repetindo primeiro posto nos Boucles de la Mayenne. Cae tamén o seu favor o Tour de Limburgo e dúas tiradas da Artic Race de Noruega. Nos campionatos de Europa vai rematar so por detrás do italiano Matteo Trentin.

En 2019 lucindo ás cores de campión nacional vai ser o ano da súa explosión converténdose nun dos ciclistas mais admirados polo público grazas á vitorias como a da Amstel Gold Race onde entrando no último quilómetro da proba nun grupo atrasado da cabeza de carreira e lanzando un esprint desde mol lonxe conseguiu cruzar a linamos de meta o primeiro. Sumaría vitorias en Brabantse Pijl e Dwars door Vlaanderen ademais da primeira posición en etapas da Artic Race, Tour de Anatolia, Circuit de la Sarthe e tres mais no Tour of Britain onde acadaría tamén a clasificación xeral^[3].

No Campionato do mundo de Yorkshire de 2019^[4], que se realizou nunhas condicións meteorolóxicas durísimas e no que Van de Poel era un dos máximos favoritos, protagonizou un dos momentos estelares cando estando a dez quilómetros de meta nun grupo de cinco corredores que incluía a Gianni Moscon e Matteo Trentin de Italia, Stefan Küng de Suíza e Mads Pedersen quedou absolutamente sen folgos e cortouse do grupo perdendo todas as súas posibilidades.

Palmarés

Ciclocrós

2011-12

Campionato do Mundo xúnior
Campionato de Europa xúnior
Campionato dos Países Baixos xúnior
Copa do Mundo de Ciclocrós xúnior, xeral e 4 probas
Superprestixio xúnior, xeral e 7 probas
Gazet van Antwerpen xúnior, 5 probas

2012-13

Campionato do Mundo xúnior
Campionato de Europa xúnior
Campionato dos Países Baixos xúnior
Copa do Mundo de Ciclocrós xúnior, xeral e 6 probas
Superprestixio xúnior, xeral e 8 probas
Trofeo bPost Bank xúnior, 4 probas

2013-14

Campionato do Mundo sub-23* Campionato de Europa sub-23
Campionato dos Países Baixos sub-23
Copa do Mundo de Ciclocrós sub-23, xeral e 4 probas

Superprestixio sub-23, 4 probas
Trofeo bPost Bank sub-23, 1 proba

2014-15

Campionato do Mundo
Campionato dos Países Baixos
Copa do Mundo de Ciclocrós, 1 proba
Superprestixio, xeral e 3 probas
Trofeo bPost Bank xúnior, 1 proba

2015-16

Campionato dos Países Baixos
Copa do Mundo de Ciclocrós, 4 probas
Superprestixio, 3 probas

2016-17

Campionato de Europa
Campionato dos Países Baixos
Copa do Mundo de Ciclocrós, 3 probas
Superprestixio, 5 probas*
Trofeo DVV Verzekeringen, 2 probas

*:competición en curso

Ruta

2011

Campionato dos Países Baixos contra o reloxo cadete

2012

9º Campionato do Mundo en ruta xúnior
1º Ronde des Vallées e clasificación dos xoves
Clasificación da montaña Trofeo Karlsberg
Clasificación dos xoves Tour du Valromey

2013

Campionato do Mundo en ruta xúnior
Campionato dos Países Baixos en ruta xúnior
1º Grand Prix Rüebliland, clasificación por puntos e 3 etapas (1ª, 2ª e 3ª CRI)
1º Ain'Ternational–Rhône Alpes–Valromey Tour e 2 etapas (1ª e 4ª)

1º Trofeo Centro Morbihan, clasificación por puntos e 1 etapa (1ª)
2º Gran Premio Xeneral Patton, clasificación por puntos, clasificación da montaña e 1 etapa (2ª)
3º Carreira da Paz Xúniors e 1 etapa (1ª)

2014

10º Campionato do Mundo en ruta sub-23
1º Baltic Chain Tour, clasificación por puntos, clasificación dos xoves e 1 etapa (4ª)
1º Volta a Limburgo
Tour de Alsacia, 1 etapa (3ª)

2015

6º Tour de Bélxica

Notas

↑ González, Marco (2024-09-29). "Pogacar, campeón del mundo en Zúrich con un ataque a 100 km de meta". Diario AS (en castelán). Consultado o 2024-09-29.
↑ Looy, Nicolas Van (2020-05-02). "Van Aert: “Van der Poel y yo no somos amigos”". Ciclo21 (en castelán). Consultado o 2020-05-07.
↑ "Mathieu van der Poel | Wins". www.procyclingstats.com. Consultado o 2020-05-07.
↑ Tejedor, Roberto (2019-09-29). "Mundial Yorkshire: Pedersen, la sorpresa danesa". Ciclo21 (en castelán). Consultado o 2020-05-07.

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Perfil de Mathieu van der Poel en Cycling Archives

[1] González, Marco (2024-09-29). "Pogacar, campeón del mundo en Zúrich con un ataque a 100 km de meta". Diario AS (en castelán). Consultado o 2024-09-29.

[2] Looy, Nicolas Van (2020-05-02). "Van Aert: “Van der Poel y yo no somos amigos”". Ciclo21 (en castelán). Consultado o 2020-05-07.

[3] "Mathieu van der Poel | Wins". www.procyclingstats.com. Consultado o 2020-05-07.

[4] Tejedor, Roberto (2019-09-29). "Mundial Yorkshire: Pedersen, la sorpresa danesa". Ciclo21 (en castelán). Consultado o 2020-05-07.

[1]

[2]

[3]

[4]