Gran Premio do Reino Unido de 1986
Nome oficial | XXXIX Shell Oils British Grand Prix |
---|---|
Tipo | Gran Premio do Reino Unido |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1986 |
Distancia do evento | 75 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Brands Hatch (Kent) 51°21′24″N 0°15′45″L / 51.356666666667, 0.2625 |
Lonxitude | 3,703 km |
País | Reino Unido |
Data | 13 de xullo de 1986 |
Competición | |
Primeiro posto | Nigel Mansell |
Pole position | Nelson Piquet |
Volta máis rápida | Nigel Mansell |
O Gran Premio do Reino Unido de 1986 (oficialmente o Shell Oils British Grand Prix) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 13 de xullo de 1986 no circuíto de Circuíto de Brands Hatch en Kent, Reino Unido. Foi a novena carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1986. Foi a última carreira de Fórmula Un celebrada en Brands Hatch, a partir de {{f1|1987} todos os Gran Premio do Reino Unido celebráronse en Silverstone.
Jacques Laffite rompeu ambas pernas durante unha montoeira de varios coches na saída, o que provocou á súa retirada das carreiras de Gran Premio. Malia que o choque ocorreu xusto logo dos boxes, o primeiro médico na escena foi o piloto británico Jonathan Palmer, que comezou a carreira na 22ª posición da grella. Un cualificado médico xeral antes de dedicarse ao automobilismo en 1978, Palmer detivo o seu Zakspeed ao lado do estrelado Ligier - Renault de Laffite, saltou e correu para axudar ao francés ferido. Foi o segundo Gran Premio do Reino Unido seguido en Brands Hatch que veu o final dun piloto de carreira debido a lesións sufridas nas pernas nun accidente, logo de que Johnny Cecotto vira truncada a súa carreira durante a práctica para o Gran Premio do Reino Unido de 1984 cando rompeu os dous nocellos. Todos coincidiron en que aínda que o circuíto en si non era o culpable dos accidentes, ambos Cecotto e Laffite pasaron a ter unha carreira exitosa nas carreiras de coches de turismo internacional unha vez que se recuperaron das súas lesións.
O choque en cadea incluíu un importante número de coches que bloquearon a pista por completo. A carreira foi detida sen que ningún piloto completara unha soa volta e reiniciouse unha hora máis tarde, como Laffite fora trasladado en helicóptero ao Hospital Sidcup a carreira non puido ser reiniciada sen a asistencia do helicóptero médico. Isto foi unha sorte para Nigel Mansell o seu Williams - Honda tivo un fallo no eixe de transmisión no primeiro arranque, a parada permitiulle reiniciar a carreira xa que non completaran unha volta.
Mansell gañou nunha grella empobrecida no coche de reserva do equipo, que aínda que estaba preparado para o seu compañeiro de equipo Nelson Piquet, puido adaptarse ao inglés durante a espera para o reinicio. Mansell derrotou Piquet nunha loita directa, E chegou a meta cunha vantaxe sobre o brasileiro de 5´574 segundos, para o deleite da multitude de 110.000 asistentes. O vixente Campión do Mundo Alain Prost terminou terceiro no seu McLaren - TAG, unha volta atrás do par de Williams.
A carreira foi a primeira vez en 1986, que desde o seu accidente de coche en Francia que o deixou parapléxico antes do comezo da tempada, que Frank Williams apareceu nos boxes de Williams. Tamén foi o primeiro dobrete de Williams da tempada.
O órgano internacional que rexía os deportes de motor nese momento, a FISA, instituíra unha política de contratos a longo prazo cos circuítos. Brands Hatch foi percibido como unha instalación pobre, tiña moi poucas escapada e non tiña espazo para expandirse, ao contrario que Silverstone que como ex aeródromo da segunda guerra mundial tiña espazo. Silverstone e o BRDC asinaron un contrato de sete anos coa Fórmula 1 e a FISA nalgún momento de 1986, para acoller a carreira entre 1987 e 1993.[1]
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 6 | Nelson Piquet | Williams-Honda | 1:07.690 | 1:06.961 | — |
2 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 1:08.818 | 1:07.399 | +0.438 |
3 | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 1:09.042 | 1:07.524 | +0.563 |
4 | 20 | Austria Gerhard Berger | Benetton-BMW | 1:09.916 | 1:08.196 | +1.235 |
5 | 2 | Keke Rosberg | McLaren-TAG | 1:09.479 | 1:08.477 | +1.516 |
6 | 1 | Alain Prost | McLaren-TAG | 1:09.779 | 1:09.334 | +2.373 |
7 | 19 | Teo Fabi | Benetton-BMW | 1:11.819 | 1:09.409 | +2.448 |
8 | 25 | René Arnoux | Ligier-Renault | 1:09.971 | 1:09.543 | +2.582 |
9 | 8 | Derek Warwick | Brabham-BMW | 1:12.403 | 1:10.209 | +3.248 |
10 | 11 | Johnny Dumfries | Lotus-Renault | 1:10.304 | 1:10.583 | +3.343 |
11 | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Renault | 1:11.432 | 1:10.334 | +3.373 |
12 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 1:11.662 | 1:10.338 | +3.377 |
13 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 1:12.333 | 1:10.941 | +3.980 |
14 | 15 | Alan Jones | Lola-Ford | 1:12.060 | 1:11.121 | +4.160 |
15 | 7 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 1:12.513 | 1:11.267 | +4.306 |
16 | 4 | Philippe Streiff | Tyrrell-Renault | 1:11.682 | 1:11.450 | +4.489 |
17 | 16 | Patrick Tambay | Lola-Ford | 1:13.376 | 1:11.458 | +4.497 |
18 | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 1:11.500 | 1:11.568 | +4.539 |
19 | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Renault | 1:12.715 | 1:12.281 | +5.320 |
20 | 24 | Alessandro Nannini | Minardi-Motori Moderni | 1:12.848 | 1:13.496 | +5.887 |
21 | 23 | Andrea de Cesaris | Minardi-Motori Moderni | 1:14.366 | 1:12.980 | +6.019 |
22 | 14 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 1:14.678 | 1:13.009 | +6.048 |
23 | 17 | Christian Danner | Arrows-BMW | 1:13.261 | 1:13.421 | +6.300 |
24 | 21 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 1:16.440 | 1:16.134 | +9.173 |
25 | 29 | Huub Rothengatter | Zakspeed | 1:16.854 | +5.917 | |
26 | 22 | Allen Berg | Osella-Alfa Romeo | 1:18.319 | +7.738 |
Carreira
[editar | editar a fonte]Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 75 | 1:30:38.471 | 2 | 9 |
2 | 6 | Nelson Piquet | Williams-Honda | 75 | + 5.574 | 1 | 6 |
3 | 1 | Alain Prost | McLaren-TAG | 74 | + 1 volta | 6 | 4 |
4 | 25 | René Arnoux | Ligier-Renault | 73 | + 2 voltas | 8 | 3 |
5 | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Renault | 72 | + 3 voltas | 11 | 2 |
6 | 4 | Philippe Streiff | Tyrrell-Renault | 72 | + 3 voltas | 16 | 1 |
7 | 11 | Johnny Dumfries | Lotus-Renault | 72 | + 3 voltas | 10 | |
8 | 8 | Derek Warwick | Brabham-BMW | 72 | + 3 voltas | 9 | |
9 | 14 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 69 | + 6 voltas | 22 | |
NC | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 62 | Non clasificado | 13 | |
Ret | 16 | Patrick Tambay | Lola-Ford | 60 | Caixa de cambios | 17 | |
Ret | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 51 | Turbo | 12 | |
Ret | 24 | Alessandro Nannini | Minardi-Motori Moderni | 50 | Dirección | 20 | |
Ret | 19 | Teo Fabi | Benetton-BMW | 45 | Sistema combustible | 7 | |
Ret | 7 | Riccardo Patrese | Brabham-BMW | 39 | Motor | 15 | |
Ret | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 27 | Caixa de cambios | 3 | |
Ret | 29 | Huub Rothengatter | Zakspeed | 24 | Motor | 25 | |
Ret | 23 | Andrea de Cesaris | Minardi-Motori Moderni | 23 | Eléctrico | 21 | |
Ret | 20 | Gerhard Berger | Benetton-BMW | 22 | Eléctrico | 4 | |
Ret | 15 | Alan Jones | Lola-Ford | 22 | Acelerador | 14 | |
Ret | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 20 | Motor | 18 | |
Ret | 2 | Keke Rosberg | McLaren-TAG | 7 | Caixa de cambios | 5 | |
Ret | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Renault | 0 | Colisión | 19 | |
Ret | 17 | Christian Danner | Arrows-BMW | 0 | Colisión | 23 | |
Ret | 21 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 0 | Colisión | 24 | |
Ret | 22 | Allen Berg | Osella-Alfa Romeo | 0 | Colisión | 26 | |
Fonte:[2]
|
Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1986 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1986 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1986 |
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1985 |
Gran Premio do Reino Unido | Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1987 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "The Brands Hatch & Paul Ricard FAQ". AtlasF1. Consultado o 23 decembro 2015.
- ↑ "1986 British Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 13 November 2014. Consultado o 23 December 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Reino Unido de 1986 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |