George Herbert de Carnarvon

O moi honorábel
George Herbert de Carnarvon

Biografía
Nacemento	26 de xuño de 1866 Castelo de Highclere, Reino Unido (pt)
Morte	5 de abril de 1923 (56 anos) O Cairo, Exipto
Causa da morte	pneumonía
Lugar de sepultura	Beacon Hill (en)
Membro da Cámara dos Lords
valor descoñecido
Datos persoais
Educación	Eton College Trinity College
Actividade
Ocupación	antropólogo, exiptólogo, aristócrata, fotógrafo, político, arqueólogo, necropolis scholar (en)
Outro
Título	Earl of Carnarvon (en) (1890–1923)
Cónxuxe	Almina Herbert, Countess of Carnarvon (1895–1923), morte
Fillos	Henry Herbert, 6th Earl of Carnarvon, Evelyn Beauchamp
Pais	Henry Howard Molyneux Herbert, 4th Earl of Carnarvon   e Evelyn Stanhope
Irmáns	Lady Winifred Herbert Lady Margaret Herbert Lady Victoria Herbert Aubrey Herbert Mervyn Herbert
Descrito pola fonte	Svensk Uppslagsbok (pt) Obálky knih,

George Edward Stanhope Molyneux Herbert, quinto conde de Carnarvon, nado en Highclere Castle (Hampshire) o 26 de xuño de 1866 e finado en O Cairo o 5 de abril de 1923, foi un aristócrata británico, famoso por ser quen financiou a escavación da tumba de Tutankhamon no Val dos Reis.

Traxectoria

Naceu nunha familia acomodada de Highclere Castle, Hampshire e era fillo único. O sei pai, Henry Herbert, cuarto conde de Carnarvon, formaba parte do partido conservador. Estudou en Eton e no Trinity College de Cambridge e sucedeu o seu pai como conde en 1890.

Carreiras de cabalos

Carnarvon era extremadamente rico e posuía cabalos de carreiras e algúns dos primeiros modelos de automóbiles da historia, os cales conducía con temeridade. En 1901 sufriu un accidente de motocicleta en Alemaña que o deixou parcialmente discapacitado.

En 1902 dedicouse a criar cabalos de carreiras e en 1905 foi designado como xuíz para a carreira de cabalos de Newbury. A súa familia estivo vinculada a este hipódromo dende entón. O seu neto, sétimo conde de Carnarvon, foi xefe de equipo da raíña Isabel II dende 1969 e converteuse en íntimo amigo dela.

Exiptoloxía

Lord Carnarvon era un afeccionado da exiptoloxía e, en 1907, decidiu financia-la escavación de tumbas de nobres en Deir el-Bahri (Tebas) á que se lle uniu Howard Carter como axudante de escavación. En 1914 o conde logrou a concesión para escavar no Val dos Reis, onde se atoparon tesouros como nunca se viran en toda a historia da arqueoloxía, entre eles, a tumba do famoso emperador Tutankhamon.

Morte

O 19 de marzo de 1923, lord Carnarvon contraeu unha infección grave causada pola picadura dun mosquito, que se agravou ao cortarse cunha navalla. Morreu o 5 de abril no Hotel Savoy Continental de O Cairo. A súa morte levantou comentarios sobre a existencia da “maldición de Tutankhamon”.

Malia iso, a súa morte probablemente a causara a presenza de veleno no sangue trala picadura dun mosquito que o conde accidentalmente abriu ao afeitarse cunha navalla, provocando que a ferida se infectase con erisipela. Esta infección podería ter evolucionado a pneumonía e foi así como acabou a vida do lord inglés.

Como bo arqueológo, a súa tumba atópase nun antigo forte situado no monte dende onde se observan tódalas súas terras de Beacon Hill (Hampshire).