Baía, Brasil

Baía, Brasil
	Bahia (pt)
	Bandeira Brasón
Himno	Hino da Bahia (pt)
Lema	«Per ardua surgo»
Epónimo	Baía de Todos-os-Santos (pt)
Localización
	13°S 42°O / -13, -42
Estado	Brasil
Capital	Salvador
Contén a división administrativa	Abaré (pt) ; Abaíra (pt) ; Acajutiba (pt) ../... 417+
Poboación
Poboación	15.203.934 (2015) (26,92 hab./km²)
Lingua oficial	lingua portuguesa
Xeografía
Parte de	Rexión Nordeste do Brasil
Superficie	564.692 km²
Altitude	838 m
Punto máis alto	Pico do Barbado (pt) (2.033 m)
Comparte fronteira con	Sergipe ; Tocantins ; Goiás ; Minas Xerais ; Piauí ; Alagoas ; Pernambuco ; Espírito Santo
Datos históricos
Precedido por	Província da Bahia (pt)
Creación	1889
Día festivo	Festa da Independência da Bahia (pt) (2 de xullo)
Organización política
Órgano executivo	Governo da Bahia (pt)
• Governador(a) da Bahia (pt)	Jerônimo Rodrigues (pt) (2022–2025)
Órgano lexislativo	Assembleia Legislativa da Bahia (pt) Circunscrición: sen valor, (Escano: 63)
Máxima autoridade xudicial	Tribunal de Justiça do Estado da Bahia (pt)
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC−03:00; América/Bahia (pt)
ISO 3166-2	BR-BA
Sitio web	ba.gov.br

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Baía (homónimos).

Baía^[1] (en portugués: Bahia, pronunciado [baˈi.ɐ]) é un estado do Brasil, situado ao sur da Rexión Nordeste. Limita ao norte con Alagoas, Sergipe, Pernambuco, Piauí, ao leste co océano Atlántico, ao sur con Minas Xerais e Espírito Santo, e ao oeste con Goiás e Tocantins. Ocupa unha área de 567.295,3 km². A capital é Salvador. As cidades máis poboadas son Salvador, Feira de Santana, Vitória da Conquista, Itabuna, Ilhéus e Juazeiro.

Historia

O navegador portugués Pedro Álvares Cabral atracou na costa sur de Bahia no que hoxe é Porto Seguro en 1500, e tomou posesión do mesmo para Portugal. O 1549 fundouse a cidade de Salvador. A cidade, xunto coa capitanía que a rodeaba foi o centro relixioso e administrativo das colonias portuguesas na América ata o ano 1763, cando a administración trasladouse a Río de Xaneiro. Os neerlandeses controlaron parte da rexión entre maio de 1624 e abril de 1625.

Baía foi a última área de dominio portugués a unirse ó Brasil independente. Por ter moitos soldados de Portugal no seu territorio, permaneceu controlada polos portugueses -liderados polo xeneral Madeira de Mello- durante case un ano, logrando vencelos no 2 de xullo de 1823. Desde entón o 2 de xullo é conmemorado como o día da independencia de Bahia.

Baía foi un centro de cultivo de azucre dende o século XVI ata o século XVIII, e moitas cidades do estado foron fundadas nesa época. Vinculado á produción do azucre está o fenómeno de Baía como gran centro de importación de escravos africanos; feito que aínda mostra a súa influencia na composición étnica da poboación local.

Coa república, proclamada en 1889, Baía tornouse un estado brasileiro.

Xeografía

Baía é o quinto estado do Brasil en extensión territorial. Equivale a 36,3% da área total da Rexión Nordeste e 6,64% do territorio nacional. A súa superficie total de 567.295,3 km² é un pouco máis grande que España, sendo que 68,7% dela atópanse na rexión do semiárido. O seu litoral é o máis longo do Brasil, con 1183 km de extensión, e abriga moitos tipos de ecosistemas, favorecendo a actividade turística pola súa rara beleza.

Os seus ríos principais son o río São Francisco, Paraguaçu e Jequitinhonha.

Relevo

O relevo do estado é caracterizado pola presenza de planicies, altiplanos e depresións. Uns 90% da súa superficie están por riba dos 200 m. O punto máis alto de Bahia é representado polo Pico das Almas, situado na Serra das Almas, con 1958 metros. Os altiplanos e as chapadas presentes no relevo mostran que a erosión traballou en procura de formas planas.

As áreas planas ocupan case todo o estado, presentando unha serie de niveis, por onde cruzan ríos vidos da Chapada Diamantina e da Serra do Espinhaço, que nace no centro de Minas Xerais. O planalto semiárido, localizado no sertão brasileiro, caracterízase por baixas altitudes. O relevo predominante no estado é a depresión. As planicies están situadas na rexión costeira, onde a altitude non supera os 200 metros. Alí, xorden praias, dunas, restingas e ata mangleirais. En dirección ó interior, xorden terreos con chans relativamente fértiles, onde aparecen outeiros que se estenden ata o océano.

Vexetación

Hai tres tipos principais de vexetación: o bosque tropical húmido (coñecido como mata atlántica, está bastante descaracterizado, debido á ocupación do litoral. É máis abundante en reservas ao sur do estado, próximas á cidade de Porto Seguro), o cerrado (vexetación do tipo sabana ó oeste do estado) e a caatinga, sendo esta última dominante na maioría do territorio.

A caatinga ocupa todo o norte do estado, a área da depresión do vale do río São Francisco, e a Serra do Espinhaço, deixando para a sabana soamente a parte occidental, e para a selva tropical húmida o sueste do estado. No interior as estacións de seca son máis pronunciadas, excepto na rexión do val do río São Francisco.

Na Serra do Espinhaço as temperaturas son máis amenas e agradables. Os índices pluviométricos no sertão son moi reducidos, podendo non chegar aos 500 milímetros anuais. Alí son comúns longos períodos de seca.

Divisións administrativas

Concellos de Baía: Salvador, Feira de Santana, Vitória da Conquista, Itabuna, Ilhéus, Juazeiro e Bom Jesus da Lapa

Economía

A economía do estado baséase na agricultura (cana de azucre, mandioca, feixón, millo, cacao e coco); na industria (química, petroquímica, automóbil e as súas pezas); e na minería. Hai un importante parque industrial na rexión metropolitana de Salvador (área coñecida como Recôncavo Baiano por estar xunto á Baía de Todos os Santos), no que destaca o polo petroquímico de Camaçari e a fábrica da Ford na mesma cidade.

Turismo

O turismo tamén é moi importante nas cidades de Salvador (coas súas construcións históricas, praias, e o seu famoso Carnaval), Ilhéus, Itaparica, Morro de São Paulo, e Porto Seguro e outras do seu litoral sur. Xa o litoral ó norte de Salvador ata a divisa co estado de Sergipe transformouse recentemente en destino turístico importante, coa construción de complexos hoteleiros na Costa do Sauípe.

A rexión da Chapada Diamantina ten vocación para o ecoturismo. Xa posúe aeroporto, aceso por estradas e boa rede hoteleira.