Diotima de Mantinea
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | I milenio a. C. Mantineia, Grecia (pt)  |
| Morte | I milenio a. C. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Filosofía |
| Ocupación | Profeta, filósofa |
| Descrito pola fonte | Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft A Biographical Dictionary of the Celebrated Women of Every Age and Country |
Diotima de Mantinea (grego antigo: Διοτίμα) foi unha filósofa e sacerdotisa grega cun papel importante no Banquete (Symposion) de Platón.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]A filosofía de Diotima está na orixe do concepto platónico do amor. A única fonte sobre ela é o propio Platón e por iso non é posíbel asegurar se era unha personaxe ou alguén que de feito existise. Non obstante, practicamente todos os personaxes dos diálogos platónicos corresponderan a persoas que vivían na antiga Atenas.
Na obra, hai unha pasaxe sobre o significado do amor. Sócrates é o máis importante de entre os homes presentes. El di que na xuventude foi iniciado na filosofía do amor por Diotima, que era unha sacerdotisa. Diotima ensinoulle a xenealoxía do amor e por iso as ideas de Diotima están na orixe do concepto socrático-platónico do amor.
Segundo Joseph Campbell, "non é por acaso que Sócrates nomea Diotima como aquela que lle deu as instrucións e os métodos máis significativos para amar/falar. A palabra falada por amor é unha palabra que vén das orixes."
Recoñecemento
[editar | editar a fonte]A súa figura foi recoñecida pola comunidade filosófica feminina Diótima da Universidade de Verona ao se denominar co seu nome.[1][2]
O asteroide (423) Diotima leva o seu nome.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Luisa Muraro. Selección de artículos escritos por Luisa Muraro: Más mujeres que feministas , Feminismo y política de las mujeres y El poder y la política no son lo mismo.". Consultado o 6 de setembro de 2018.
- ↑ "Diotima. Comunità filosofica femminile.". Consultado o 7 de setembro de 2018.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Diotima de Mantinea  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- David M. Halperin: Why Is Diotima a Woman? Platonic Erōs and the Figuration of Gender. In: David M. Halperin u. a. (Hrsg.): Before Sexuality. The Construction of Erotic Experience in the Ancient Greek World. Princeton University Press, Princeton (N.J.) 1990, ISBN 0-691-03538-5, S. 257–308.
- Kurt Sier: Die Rede der Diotima. Untersuchungen zum platonischen Symposion. Teubner, Stuttgart 1997, ISBN 3-519-07635-7.
- Jürgen Wippern: Eros und Unsterblichkeit in der Diotima-Rede des Symposions. In: Hellmut Flashar, Konrad Gaiser (Hrsg.): Synusia. Festgabe für Wolfgang Schadewaldt zum 15. März 1965. Neske, Pfullingen 1965, S. 123–159.
