A-League

A-League

Nome na lingua orixinal	(en) A-League Men
Tipo	liga de fútbol
Organizador	Federación de Fútbol de Australia
Número de participantes	10
Localización  e  Datas
País	Australia e Nova Zelandia
Vixencia	2004 –
Calendario da tempada	outubro – maio
Outro
Páxina web oficial	aleagues.com.au…

A A-League (coñecida como Isuzu UTE A-League por motivos de patrocinio) é a máxima categoría de fútbol en Australia, equivalente á primeira división doutros países. Foi fundada no 2004 estabelecendo a súa tempada inicial en 2005-2006, e adoita celebrarse nos meses de primavera e verán.

A liga está composta por once equipos das cidades e rexións. Nove representan as localidades de maior importancia en Australia, ademais hai un equipo que representa a Nova Zelandia. Xógase unha tempada regular, e ao termo da mesma, os seis primeiros loitan polo campionato. Por iso hai campión da temporada regular (premier) e campión absoluto.

Inicialmente na OFC, desde o ano 2007 está adscrita á Confederación Asiática de Fútbol e os campións xogan as competicións internacionais da zona de Asia.

Sistema da competición

Kevin Muscat, xunto ao título que acredita ao campión da A-League (2006).

A tempada celébrase desde outubro a abril, coincidindo coa primavera e verán austral. Deste xeito evítanse os meses máis fríos, así como unha boa parte do calendario da Liga de fútbol australiana. Cada edición consta dunha tempada regular e unha eliminación directa do título. Compiten once clubs: dez australianos e un de Nova Zelandia.

Australia ten tres lugares para a Liga de Campións da AFC. O gañador da tempada regular e o campión da Liga A clasificaranse para a fase de grupos, mentres que o finalista da tempada regular (ou o que non, o terceiro) comeza na terceira rolda de clasificación. As prazas están restrinxidas a equipos australianos.

A 'A-League' é a única liga profesional de fútbol de Australia, polo que non hai promoción ou descenso. Abaixo están os sistemas de ligas estatais de Nova Gales do Sur, Victoria, Queensland, Australia Meridional, Australia Occidental e Territorio da capital australiana.

Tempada regular

Na fase regular, os once equipos enfróntanse durante 27 días, tres viaxes de ida e volta. Concédense tres puntos para a vitoria, un para o empate e ningún para a derrota.

A clasificación estabelécese de acordo cos puntos obtidos por cada participante ao final da fase regular, cando xa se xogaron todos os partidos. O primeiro clasificado leva o título da fase regular e xunto ao segundo vai á eliminación directa directamente das semifinais. Se ao final do campionato hai un empate por puntos, os mecanismos para o desempate son os seguintes:

1. O que ten unha maior diferenza de goles no transcurso da competición.
2. Quen marcou máis goles, tendo en conta todos os obtidos e recibidos durante a competición.
3. O club que máis puntos acumula nos partidos entre os competidores.
4. O club con maior diferenza de goles nos partidos entre xogadores.
5. O club que marcou máis goles nos partidos entre xogadores.
6. Menor número de tarxetas vermellas.
7. Menor índice de tarxetas amarelas.

Cualificación para o título

Os seis mellores equipos da tempada regular clasifícanse como playoff para o título, nun partido único e con factor de campo para o mellor posicionado. En caso de empate, é resolto con prórroga e penaltis.

A gran final case sempre se disputa no estadio do equipo que obtivo a mellor posición na liga regular, pero o FFA resérvase o dereito de escoller un campo neutral por razóns loxísticas.

Aínda que o sistema de eliminación directa non é o máis común nunha liga de fútbol, ​​é unha tradición deportiva australiana e un dos poucos elementos restantes da Liga Nacional de Fútbol. Hai precedentes na Major League Soccer (nos Estados Unidos e o Canadá) e as primeiras edicións do J1 League (no Xapón).

Clubs

A liga está composta por 11 equipos que compiten nunha única división. Nove son de Australia, mentres que un está situado en Nova Zelandia. Os clubs funcionan como franquías controladas polos seus propietarios, tal e como sucede noutras competicións nacionais como a Australian Football League (fútbol australiano).

Historicamente, a A-League mantivo un sistema de participación pechada sen ascenso e descenso. A Federación de Fútbol de Australia é o organizador, que pode incorporar novas franquías ou expulsar da competición a aquelas que non cumpran unha serie de requisitos. Aínda que nun principio intentouse manter un equilibrio territorial para a incorporación de equipos, a A-League permitiu segundos clubs en Sydney e Melbourne, as cidades máis poboadas do país.

Historia

Antecedentes da liga profesional

Australia non contou cun campionato nacional de fútbol ata 1977, cando a Federación do país (entón chamada Soccer Australia) impulsou a creación da National Soccer League (NSL). Antes da súa existencia, os clubs de fútbol xogaban en torneos estatais. A liga nacional tivo un desenvolvemento moi complicado polo estado deste deporte no país, minoritario ante outros como o fútbol australiano ou o rugby, e implementou distintos sistemas para atraer ao público. Aínda que nas primeiras tempadas organizouse unha división única, en 1984 pasouse a un modelo de dúas conferencias, para recuperar o primeiro sistema tres anos despois. Do mesmo xeito, en 1989 empezouse a xogar nos meses do verán austral, para non coincidir coas principais competicións profesionais.

A pesar de todos os esforzos, moitos participantes da National Soccer League non tiveron continuidade e regresaron ás ligas estatais, ou ata desapareceron. A maioría dos clubs australianos estaban establecidos nas cidades máis poboadas, e gardaban estreitos vínculos con comunidades inmigrantes como a italiana ou a grega, o que complicaba a identificación do afeccionado medio con calquera outra entidade. Doutra banda, a maioría de futbolistas australianos prometedores abandonaban o país sen desenvolver a súa carreira en clubs nacionais, polo que o nivel da NSL decreceu. Deste xeito, a asistencia aos estadios e as audiencias por televisión da NSL nunca foron demasiado altas.

Creación da A-League

Cando o máximo organismo do fútbol nacional reconverteuse na Federación de Fútbol de Australia en 2003, comezouse a traballar nunha nova liga profesional que substituíse á National Soccer League. Os seus obxectivos serían aumentar o número de afeccionados, aumentar a competitividade da selección australiana e converter ao fútbol nun dos principais deportes do país. A liga chamouse A-League, e presentouse en sociedade en 2004.

A nova liga australiana adoptou un sistema de franquías, onde a Federación Australiana era a encargada de aceptar participantes ou excluílos se incumprían unhas condicións. Os novos clubs non terían ningunha vinculación coas comunidades inmigrantes, e procuraríase evitar a concentración de varias entidades nunha mesma zona de influencia. Nas súas primeiras tempadas, procurouse que só houbese un club por cidade. Ademais, estableceuse un límite salarial, de xogadores e de estranxeiros para evitar problemas económicos.

Na súa primeira tempada, a A-League contou con sete clubs australianos e un neozelandés, grazas a un acordo coa Asociación de Fútbol de Nova Zelandia. Só catro equipos da National Soccer League puideron inscribirse: Adelaide United, New Zealand Knights, Newcastle Jets e Perth Glory. Creáronse catro novas franquías: tres nas principais cidades do país Melbourne Victory (Melbourne), Sydney FC (Sydney) e Queensland Roar (Brisbane) e outra nunha zona de influencia, Central Coast Mariners (Costa Central de Nova Gales do Sur).

Para atraer ao público e achegar tanto a estrelas estranxeiras como a internacionais australianos, permitiuse que os equipos puidesen fichar a un xogador sen límite salarial. Deste xeito, chegaron veteranos como Archie Thompson, Dwight Yorke ou Ned Zelic, que ata entón desenvolveran a súa carreira no fútbol europeo. Ademais, desenvolveuse unha campaña publicitaria orzada en tres millóns de dólares australianos.

Desenvolvemento do torneo

A A-League comezou na tempada 2005/06, coincidindo co verán austral. Meses antes disputouse un torneo preliminar, onde resultou vencedor Central Coast Mariners. Desde o seu ano inaugural, a liga contou cun sistema de tempada regular e unha fase final polo torneo, cunha gran final en campo neutral. O primeiro campión da A-League foi o Sydney FC. Aínda que nun principio estivo adscrita á Confederación de Fútbol de Oceanía, Australia ingresou na Confederación Asiática de Fútbol en 2006. O número de participantes mantívose ata a campaña 2007/08, cando New Zealand Knights retirouse da competición e foi substituído por Wellington Phoenix, unha franquía situada en Wellington que mantiña o mercado neozelandés.

A boa asistencia aos estadios e o seu éxito nos medios propiciaron unha ampliación para 2009/10, con dúas franquías para o norte de Queensland e a Costa de Ouro e norte de Queensland. Porén, os dous clubs non duraron máis de tres tempadas e terminaron desaparecendo por problemas económicos. Por esta razón, a Federación cambiou a súa estratexia e permitiu segundos clubs nas cidades máis poboadas do país, como Melbourne (Melbourne Heart) e Sydney (Western Sydney Wanderers).

Na temporada 2017/18, a A-League converteuse na primeira liga doméstica que introduciu o árbitro asistente de vídeo (VAR).

Historial

Os xogadores do Newcastle Jets celebran a liga obtida na tempada 2007/08.

Temporada	Campión	Resultado	Subcampión	Liga regular	Notas
A-League
2005-06	Sydney FC	1 - 0	Central Coast Mariners	Adelaide United	Tempada inaugural con 8 equipos
2006-07	Melbourne Victory	6 - 0	Adelaide United	Melbourne Victory
2007-08	Newcastle United Jets	1 - 0	Central Coast Mariners	Central Coast Mariners
2008-09	Melbourne Victory	1 - 0	Adelaide United	Melbourne Victory
2009-10	Sydney FC	1 - 1 (4-2 pen.)	Melbourne Victory	Sydney FC	Ampliación a 10 equipos
2010-11	Brisbane Roar	2 - 2 (4-2 pen.)	Central Coast Mariners	Brisbane Roar	Ampliación a 11 equipos
2011-12	Brisbane Roar	2 - 1	Perth Glory	Central Coast Mariners	Redución a 10 equipos
2012-13	Central Coast Mariners	2 - 0	Western Sydney Wanderers	Western Sydney Wanderers
2013-14	Brisbane Roar	2 - 1	Western Sydney Wanderers	Brisbane Roar
2014-15	Melbourne Victory	3 - 0	Sydney FC	Melbourne Victory
2015-16	Adelaide United	3 - 1	Western Sydney Wanderers	Adelaide United
2016-17	Sydney FC	1 - 1 (4-2 pen.)	Melbourne Victory	Sydney FC
2017-18	Melbourne Victory	1 - 0	Newcastle United Jets	Sydney FC
2018-19	Sydney FC	0 - 0 (4-1 pen.)	Perth Glory	Perth Glory

Palmarés

Campionato nacional

Club	Títulos	Anos campión	Subcampionatos	Anos subcampión
Melbourne Victory	4	2007, 2009, 2015, 2018	2	2010, 2017
Sydney FC	4	2006, 2010, 2017, 2019	1	2015
Brisbane Roar	3	2011, 2012, 2014	-	-
Central Coast Mariners	1	2013	3	2006, 2008, 2011
Adelaide United	1	2016	2	2007, 2009
Newcastle Jets	1	2008	1	2018
Western Sydney Wanderers	-	-	3	2013, 2014, 2016
Perth Glory	-	-	2	2012, 2019

Temporada regular

Club	Títulos	Anos dos campionatos
Melbourne Victory	3	2006-07, 2008-09, 2014-15
Sydney FC	3	2009-10, 2016-17, 2017-18
Central Coast Mariners	2	2007-08, 2011-12
Brisbane Roar	2	2010-11, 2013-14
Adelaide United	2	2005-06, 2015-16
Western Sydney Wanderers	1	2012-13
Perth Glory	1	2018-19

Estatísticas de xogadores

Partidos disputados

Actualizado a 5 de maio de 2012.

Posto	Xogador	Partidos
1	Matt Thompson	176
2	Alex Wilkinson	172
3	Clint Bolton	165
4	Travis Dodd	161
5	Danny Vukovic	152
6	Terry McFlynn	150
7	John Hutchinson	148
8	Adam Kwasnik	144
9	Andrew Durante	142
10	Iain Fyfe	141
(En cursiva, xogadores que seguen en activo. En negra, xogadores que seguen na A-League).

Máximos goleadores

Ao final da fase eliminatoria, a A-League concede o trofeo da Bota de Oro ao máximo anotador, ademais doutros premios anuais a título individual.

Nota: Contabilizados os partidos e goles segundo actas oficiais. En grosas xogadores activos e club actual.

Pos. Xogador G. Part. Prom. Debut (Equipo debut) Outros clubs 1 Besart Berisha 102 162 0.63 2011-12 Brisbane Roar (48) Melbourne Victory (54) 2 Shane Smeltz 92 190 0.48 2007-08 Wellington Phoenix (24) Gold Coast United (28), Perth Glory (28), Sydney F.C. (12) 3 Archie Thompson 90 224 0.40 2005-06 Melbourne Victory (90) 4 Alex Brosque 63 193 0.33 2005-06 Queensland Roar (8) Sydney F.C. (55) 5 Mark Bridge 58 225 0.26 2005-06 Newcastle Jets (13) Sydney F.C. (17), Western Sydney Wanderers (28) 6 Jamie Maclaren 51 91 0.56 2013-14 Perth Glory (11) Brisbane Roar (40) 7 Sergio van Dijk 50 105 0.48 2008-09 Brisbane Roar (25) Adelaide United (25) 8 Bruce Djite 45 156 0.29 2006-07 Adelaide United (35) Gold Coast United (10) 9 Matt Simon 44 196 0.22 2006-07 Central Coast Mariners (41) Sydney F.C. (3) 10 Carlos Hernández 43 142 0.30 2007-08 Melbourne Victory (36) Wellington Phoenix (7) Estatísticas actualizadas até o final da tempada 2016-17.

Besart Berisha, máximo goleador histórico.