abortar
Galego
- Pronuncia: /a.βoɾˈtaɾ/ (AFI)
abortar
- (Obstetricia) Parir un embrión ou un feto antes do tempo de xestación normal que o faga apto para vivir.
- Exemplo: Como consecuencia da caída, abortou.
- Exemplo: Como consecuencia da caída, abortou.
- (Obstetricia) Practicar ou sufrir un aborto.
- Exemplo: Ante o perigo que supoñía seguir co embarazo, foi á clínica a abortar.
- Exemplo: Ante o perigo que supoñía seguir co embarazo, foi á clínica a abortar.
- (Botánica) Desenvolverse parcial ou defectuosamente un órgano sen que chegue a ser funcional.
- Exemplo: Debido ás inclemencias do tempo, abortaron todos os froitos.
- Exemplo: Debido ás inclemencias do tempo, abortaron todos os froitos.
- (Medicina) Por extensión, desaparecer unha enfermidade ao seu comezo, ou antes do seu termo natural.
- Exemplo: O médico déralle unha baixa por tres meses, pero aos quince días xa estaba traballando porque, sorprendentemente, a enfermidade abortou.
- Exemplo: O médico déralle unha baixa por tres meses, pero aos quince días xa estaba traballando porque, sorprendentemente, a enfermidade abortou.
- (Figurado) Non chegar algo ao seu pleno desenvolvemento.
- Exemplo: Finalmente, o golpe de estado abortou.
- Sinónimos: frustrarse.
- Exemplo: Finalmente, o golpe de estado abortou.
- (Figurado) Non acadar o éxito.
- Exemplo: A súa inconstancia fixo que abortasen todos os seus proxectos.
- Exemplo: A súa inconstancia fixo que abortasen todos os seus proxectos.
- (Figurado) Impedir o éxito de algo.
- Exemplo: As forzas de seguridade abortaron a concentración dos disidentes.
- Sinónimos: frustrar.
- Exemplo: As forzas de seguridade abortaron a concentración dos disidentes.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | abortar |
Xerundio | abortando |
Participio | abortado, abortada, abortados, abortadas |
1 Vostede(s) |