infinitivo conxugado

Galego

 
Vexa na Galipedia o artigo acerca de «infinitivo conxugado».

  Locución substantiva masculina

infinitivo conxugado (sg: infinitivo conxungado; pl: infinitivos conxungados)

  1. (Morfosintaxe) Tempo do paradigma verbal que morfoloxicamente está composto polo tema verbal de infinitivo (raíz e vogal temática), o sufixo aspectual "r" e o sufixo de número e persoa consonte sexa o suxeito ("Ø", "es", "Ø", "mos", "des", "en").

Sinónimos