ablación
Galego
Etimoloxía: do latín ablātio, ablatiōnis (acción de quitar, separación).
Pronuncia: [a.βlaˈθjoŋ] (AFI)
Substantivo feminino
ablación (sg: ablación; pl: ablacións)
- (Cirurxía) Extirpación cirúrxica, total ou parcial, dun órgano ou dunha parte do corpo. Segundo o lugar da intervención ou a técnica empregada, o termo adoita substituírse por diferentes nomes: amputación, desarticulación, enucleación, exérese, resección, etc.
- Exemplo: Nalgúns países africanos adóitase practicar, legal ou ilegalmente, a ablación do clítoris ás nenas impúberes, alegando razóns culturais para xustificar este inxustificábel crime.
- Exemplo: Nalgúns países africanos adóitase practicar, legal ou ilegalmente, a ablación do clítoris ás nenas impúberes, alegando razóns culturais para xustificar este inxustificábel crime.
- (Xeoloxía) Perda de masa sufrida por un relevo debida á acción dos axentes xeolóxicos externos, como a auga, o vento, a ondada, etc. Aplícase especialmete ao desgaste producido polo xeo glaciar. V. erosión.
- Exemplo: A erosión é unha ablación.
- Exemplo: A erosión é unha ablación.
- (Xeoloxía) Perda xeo sufrida por un glaciar.
- (Botánica) Proceso polo que dous órganos se separan, por exemplo, a separación dunha folla do caule. V. abscisión.