María de Maeztu

pedagoga española

María de Maeztu Whitney, nada en Gasteiz o 18 de xullo de 1881 e finada en Mar del Plata (Arxentina) o 7 de xaneiro de 1948, foi unha pedagoga e humanista española. Irmá de Ramiro e Gustavo de Maeztu, dirixiu e impulsou a Residencia de Señoritas entre 1915 e 1936.[1] Amais, formou parte da xunta directora do Instituto-Escuela e presidiu o Lyceum Club Femenino (1926-1936). Morreu no exilio na Arxentina ós 66 anos de idade.[2]

Modelo:BiografíaMaría de Maeztu

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) María de Maeztu y Whitney Editar o valor en Wikidata
18 de xullo de 1881 Editar o valor en Wikidata
Vitoria, España Editar o valor en Wikidata
Morte7 de xaneiro de 1948 Editar o valor en Wikidata (66 anos)
Mar del Plata, Arxentina Editar o valor en Wikidata
Membro da Asemblea Nacional Consultiva
10 de outubro de 1927 – 15 de febreiro de 1930 Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Salamanca
Universidade Philipps de Marburgo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPedagoxía Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpedagoga, humanista, política, feminista Editar o valor en Wikidata
EmpregadorResidencia de Señoritas Editar o valor en Wikidata
Membro de
Familia
PaisManuel de Maeztu Rodríguez Editar o valor en Wikidata  e Juana Whitney Editar o valor en Wikidata
IrmánsGustavo de Maeztu
Ramiro de Maeztu Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1147031

Traxectoria

editar

O seu pai foi Manuel de Maeztu Rodríguez, enxeñeiro e terratenente cubano de orixe vasco-navarra. A súa nai foi Juana Whitney y Donè,[3] filla dun diplomático inglés e de orixe francesa por parte materna.​ Establecidos en Vitoria, Manuel de Maeztu trasladouse a Cuba en 1894 para xestionar o seu patrimonio, mais morreu alí ese mesmo ano. Por causa da Guerra de Cuba, o patrimonio familiar viuse seriamente minguado e afectou notabelmente a Juana Whitney e aos cinco fillos, Ramiro, Ángela, Miguel, María e Gustavo. A familia tivo que trasladarse a Bilbao, onde Juana abriu a Academia Anglo-Francesa,[3] especie de "residencia de señoritas". María colaborou nela de xeito activo.

María licenciouse pola Escola Normal de Maxisterio de Vitoria (1896-98). En 1902 comezou a exercer nunha escola pública de Santander. Foi destinada a Bilbao cinco meses despois e a Madrid en 1909. Da su experiencia como mestra chegará a conclusións como a formulada na Universidade de Oviedo máis tarde:

É verdade o dito antigo de que a letra con sangue entra, pero non ha ser coa do neno, senón coa do mestre. [a][4]

Seguiu mentres a súa formación universitaria. En 1909 matriculouse como alumna non oficial na Universidade de Salamanca e posteriormente en Madrid, onde se licenciou en Filosofía e Letras en 1915.[5]

Foi pensionada pola Junta para Ampliación de Estudios e Investigaciones Científicas a partir de 1908.[5] O seu coñecemento de idiomas e espírito fixérona idónea para varios proxectos.

  1. Cita na lingua orixinal: Es verdad el dicho antiguo de que la letra con sangre entra, pero no ha de ser con la del niño, sino con la del maestro.
Referencias
  1. Ramil, Raquel Vázquez (2015). "La Residencia de Señoritas de Madrid durante la II República: entre la alta cultura y el brillo social". Espacio, Tiempo y Educación 2 (1): 323–346. ISSN 2340-7263. 
  2. "protagonistas - centenario de la creación de la junta para ampliación de estudios e investigaciones científicas (1907-1939)". www.residencia.csic.es. Consultado o 2021-01-03. 
  3. 3,0 3,1 "Whitney, Juana - Auñamendi Eusko Entziklopedia". aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (en castelán). Consultado o 2021-01-03. 
  4. Escritoras y Pensadoras Europeas. (en castelán). Sevilla: Arcibel Editores. 2007. p. 604. ISBN 978-84-935374-8-7. OCLC 212740027. 
  5. 5,0 5,1 "María de Maeztu y Whitney". dbe.rah.es. Consultado o 2021-01-03. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar