Heródoto

Heródoto
	;
Nome orixinal	(grc) Ἡρόδοτος Ἁλικαρνᾱσσεύς
Biografía
Nacemento	c. 484 a. C. ; Halicarnaso, Turquía
Morte	c. 425 a. C. (58/59 anos); Túrio, Italia (pt)
Residencia	Halicarnaso ; Samos ; Túrio (pt)
Actividade
Campo de traballo	Historia, política e Escrita creativa e profesional
Lugar de traballo	Grecia Antiga
Ocupación	historiador, escritor, político, xeógrafo
Obra
	Obras destacables (década de 440 a. C.) Historias ;
Descrito pola fonte	Encyclopedia of Political Theory (2010 ed.) (en) , (sec:Herodotus (c. 480-429 BCE), p.620-621); Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Heródoto (en grego Ἡρόδοτος Ἁλικαρνᾱσσεύς [Hēródotos Halikarnāsseús]; en latín, Hērŏdŏtus Hălĭcarnassensis) nado en Halicarnaso (actual Bodrum, en Turquía) no 485 a. C.^[1] e finado en Turios no 425 a. C.^[2] foi un historiador e xeógrafo grego, considerado o pai da historiografía.

Traxectoria

Era orixinario de Halicarnaso, Tras a súa participación dunha revolta contra o tirano Ligdamis tivo que marchar ao exilio na illa de Samos,^[2] e dedicouse a viaxar, viaxes que o levaron a Exipto, chegando ata a primeira catarata do Nilo, a Babilonia, a Siria, a Libia, a Italia e a Sicilia. Viviu en Atenas, e aquí recolleu as tradicións orais das principais familias, en especial dos Alcmeónidas.

Heródoto escribiu a historia da invasión persa de Grecia, coñecida como a As historias de Heródoto, considerada a primeira obra de historia, ata entón rexistrábanse os acontecementos históricos en crónicas e épicas, pero Heródoto foi o primeiro en tratar o pasado como un problema filosófico, que permitía coñecer o comportamento humano. E foi o primeiro en recoller testemuñas presentes nos feitos que describía e preocuparse pola obxectividade, na súa obra dá tamén abondas referencias etnográficas. Aínda que a obra non foi apreciada na antigüídade, Aristóteles califícaa de mitóloga, Aulo Xelio califícao de fabuladora, e tan só a partir do Renacemento comezou a ser valorada.

As historias publicouse entre o 430 a. C. e o 424 a. C., divídense en nove libros, que reciben o nome das musas. Os primeiros seis tratan do crecemento do Imperio Persa e da súa influencia en Grecia. Os tres últimos describe os intentos do rei Xerxes por vingar a batalla de Maratón e absorber Grecia dentro do Imperio Persa.

Heródoto describe na súa obra os confíns da terra, nese contexto enténdese a primeira referencia ás illas Casitérides no libro terceiro, aínda que só para afirmar que non sabe nada delas.

Participou na fundación dunha colonia ateniense, Turios, na Magna Grecia, e da que recibiu a cidadanía e na que se cre que morreu polo 425 a.C.^[2]

Eponimia

O cráter lunar Herodotus leva ese nome para lembralo.
O asteroide (3092) Herodotus tamén o lembra.

Notas

↑ Hernández de la Fuente (2012), p. 63
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Hernández de la Fuente (2012), p. 66

Véxase tamén

Bibliografía

Hernández de la Fuente, David (2012). "Heródoto. El padre de la historia". Historia. National Geographic (30): 60–69. ISSN 1696-7755.

[1] Hernández de la Fuente (2012), p. 63

[:0-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Hernández de la Fuente (2012), p. 66

[1]

[2]