Aller au contenu

vreemdeling

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nombre Singulier Pluriel
Nom vreemdeling vreemdelingen
Diminutif - -

vreemdeling \Prononciation ?\ masculin

  1. Étranger.
    • ongewenste vreemdeling
      étranger indésirable, persona non grata
    • de andere is in feite simpelweg een mens, geen vreemdeling
      l’autre est en fait simplement un être humain, pas un étranger — (Adelheid Roosen)

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]