küll

Voir aussi : kull

Azéri

Étymologie

De l’arabe كل.

Nom commun

	Singulier	Pluriel
Nominatif	küll	külllər
Accusatif	küllü	küllləri
Génitif	küllün	külllərin
Datif	küllə	külllərə
Locatif	külldə	külllərdə
Ablatif	külldən	külllərdən

küll \kyll\ (voir les formes possessives)

Entièreté, totalité.
- Əgər sənin ağlından, bir hissə gizlindəsə,
  Kamil bir ağıl axtar, bu dünya əlindəsə
  Sənin bir üzvün оnun, küllündən kamil оlar,
  Küllün ağlı nəfs üçün, qırılmaz zəncir qalar. — (lien=http://azkurs.org/meneviyyat-mesnevileri.html?page=11)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Notes

La double consonne finale d’un nom est normalement réduite au locatif et à l’ablatif du singulier et au pluriel ; hiss et küll font exception à cette règle qui, si elle leur était appliquée, les rendrait homophones avec his et kül ([1]).