Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe leer
Indicatif Présent (yo) leen
(tú) leen
(vos) leen
(él/ella/usted) leen
(nosotros-as) leen
(vosotros-as) leen
(os) leen
(ellos-as/ustedes) leen
Imparfait (yo) leen
(tú) leen
(vos) leen
(él/ella/usted) leen
(nosotros-as) leen
(vosotros-as) leen
(os) leen
(ellos-as/ustedes) leen
Passé simple (yo) leen
(tú) leen
(vos) leen
(él/ella/usted) leen
(nosotros-as) leen
(vosotros-as) leen
(os) leen
(ellos-as/ustedes) leen
Futur simple (yo) leen
(tú) leen
(vos) leen
(él/ella/usted) leen
(nosotros-as) leen
(vosotros-as) leen
(os) leen
(ellos-as/ustedes) leen

leen \ˈle.en\

  1. Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe irrégulier leer.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Nom leen lenen
Diminutif leentje leentjes

leen \leːn\ neutre

  1. Fief.
  2. (Désuet) Prêt, emprunt.

Synonymes

modifier

Forme de verbe

modifier

leen

  1. première personne du présent du verbe lenen.
  2. seconde personne du présent du verbe lenen en inversion.
  3. impératif de lenen.

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,2 % des Flamands,
  • 98,4 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier
  • (Région à préciser) : écouter « leen [len] »

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom personnel

modifier

leen \Prononciation ?\

  1. Les, leur.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier