hrob
Étymologie
modifier- Du vieux slave гробъ, grobŭ.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | hrob | hroby |
Génitif | hrobu | hrobov |
Datif | hrobu | hrobom |
Accusatif | hrob | hroby
|
Locatif | hrobe | hroboch |
Instrumental | hrobom | hrobmi |
hrob \ɦrɔp\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
modifierÉtymologie
modifier- Du vieux slave гробъ, grobŭ qui donne le polonais grób (pl), le russe гроб, grob, le slovène grob ; l'anglais grave, grab, l'allemand Grab, graben sont formés sur la même métaphore qui lient hrob à hrabat (« gratter, ratisser ») → voir pohřbít.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | hrob | hroby |
Génitif | hrobu | hrobů |
Datif | hrobu | hrobům |
Accusatif | hrob | hroby |
Vocatif | hrobe | hroby |
Locatif | hrobu | hrobech |
Instrumental | hrobem | hroby |
hrob \ɦrɔp\ masculin inanimé
- Tombeau, tombe.
Na tom místě našel hrob svých rodičů.
- À cet endroit il a trouvé la tombe de ses parents.
Apparentés étymologiques
modifierHyponymes
modifierVocabulaire apparenté par le sens
modifierVoir aussi
modifier- hrob sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
modifier- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001