esglasiar
Étymologie
modifier- : Du bas latin esgladiare, dérivé de bas latin digladiari (« combattre »), lui-même de gladius (« épée ») [1].
Verbe
modifieresglasiar \es.gla.ˈzja\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison) (graphie normalisée) 1er groupe (voir la conjugaison)
- Terrifier, effrayer, épouvanter.
Coma la Caïnata sortissiá sul balet, te vegèt l’aucèl gris que se pausava sus la chemenèia. E cantèt d’una votz que vos esglasiava :
— (Jean Boudou, Contes del meu ostal, 1951 [2])- Alors que la Caïnate sortait sur la galerie, elle vit l’oiseau gris qui se pausait sur la cheminée. Et il chanta d’une voix qui vous terrifiait :
Variantes orthographiques
modifierSynonymes
modifierDérivés
modifierRéférences
modifier- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- [1] Patric Guilhemjoan, Diccionari etimologic / Dictionnaire étymologique (gascon), 2 tomes (A-G ISBN 978-2-86866-174-6, H-Z ISBN 978-2-86866-175-3), Per Noste, 2022
- [2] Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage