Voir aussi : Elector

Étymologie

modifier
Du moyen anglais electour, du latin tardif ēlēctor, d'un proto-italique *legō, originellement de l'Erreur modèle étyl : langue inconnue ou absente *leǵ-.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
elector
\Prononciation ?\
electors
\Prononciation ?\

elector \ɪˈlɛktə\ (Royaume-Uni), \əˈlɛktɚ\ (États-Unis)

  1. (Politique) (Systèmes électoraux) Électeur.
  2. (Politique) (États-Unis) Grand électeur.

Synonymes

modifier

Prononciation

modifier
  • Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « elector [Prononciation ?] »

Étymologie

modifier
Du latin elector.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
Masculin elector
\Prononciation ?\
electores
\Prononciation ?\
Féminin electora
\Prononciation ?\
electoras
\Prononciation ?\

elector \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : electora)

  1. (Politique) Électeur.

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • elector sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  

Étymologie

modifier
Déverbal de eligo (« arracher en cueillant, ôter, trier, élire, choisir »), dérivé de electum, avec le suffixe -tor.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif elector electorēs
Vocatif elector electorēs
Accusatif electorem electorēs
Génitif electoris electorum
Datif electorī electoribus
Ablatif electorĕ electoribus

electŏr \eːˈleːk.tor\ masculin (pour une femme, on dit : electrix)

  1. Celui qui choisit.

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin elector.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
elector
\eletˈtu\
electors
\eletˈtus\

elector \eletˈtu\ masculin (pour une femme, on dit : electritz)

  1. (Politique) Électeur.

Prononciation

modifier
  • Béarn (Occitanie) : écouter « elector [eletˈtu] »

Références

modifier