Étymologie

modifier
(Nom commun) (Date à préciser) De l’ancien français effect.
(Verbe) (Date à préciser) Du latin effectus.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
effect
\ɪ.ˈfɛkt\
effects
\ɪ.ˈfɛkts\

effect \ɪ.ˈfɛkt\

  1. Résultat, suite, aboutissement.
  2. Effet, impression.

Dérivés

modifier
Temps Forme
Infinitif to effect
\ɪ.ˈfɛkt\
Présent simple,
3e pers. sing.
effects
\ɪ.ˈfɛkts\
Prétérit effected
\ɪ.ˈfɛk.tɪd\
Participe passé effected
\ɪ.ˈfɛk.tɪd\
Participe présent effecting
\ɪ.ˈfɛk.tɪŋ\
voir conjugaison anglaise

effect \ɪ.ˈfɛkt\

  1. Effectuer.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier
  • affect (« affecter »)
  • realise (Royaume-Uni), realize (« réaliser ») (États-Unis)/(Royaume-Uni)

Prononciation

modifier


Paronymes

modifier

Étymologie

modifier
(Date à préciser) Du latin effectus.

Nom commun

modifier
Pluriel
effecten

effect \e.fɛkt\ masculin

  1. Effet.
    • Effect hebben : avoir de l’effet.
  2. (Commerce) Valeur mobilière.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]