شماره

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /شُمارِه/

اسم

شماره

1. عددی که نماد و نشانه چیزی است، نمره، شمار، تعداد.

استعاره

1. عددی که نوبت یا رتبه کسی یا چیزی را نشان دهد.
2. عددی که اندازه چیزی را نشان دهد.
3. هر واحد از روزنامه، مجله و مانند آن.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین

شماره شبا