پرش به محتوا

هوهانس شیراز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هُوْهانِس شیراز
Hovhannes Shiraz
نام اصلی
اونیک تادئوسی کاراپتیان
Հովհաննես Օնիկի Կարապետյան
زاده۲۷ آوریل ۱۹۱۴
گیومری، امپراتوری روسیه
درگذشته۲۴ مارس ۱۹۸۴ (۶۹ سال)
ایروان، جمهوری شوروی سوسیالیستی ارمنستان
آرامگاهپانتئون کومیتاس
پیشهشاعر
ملیتارمنستان ارمنی
سبک نوشتاریشعر غنایی
همسر(ها)سیلوا کاپوتیکیان
فرزند(ان)آرا شیراز
پدر و مادرتادئوس، آستقیک
جوایز
  • نشان لنین نشان پرچم سرخ کار نشان پرچم سرخ کار نشان برجسته افتخار
    جایزه دولتی ارمنستان شوروی

هُوْهانِس (اونیک) تادئوسی کاراپتیان متخلص به هُوْهانِس شیراز (به ارمنی: Հովհաննես Շիրազ) شاعر برجسته اهل ارمنستان در سده بیستم (میلادی) می‌باشد.

حماسه اندوه یکی از شعرهای برجسته این شاعر است.

زندگی

[ویرایش]
آرامگاه هوهانس شیراز در پانتئون کومیتاس

هوهانس شیراز در ۲۷ آوریلِ ۱۹۱۵ در شهر گیومری در استان شیراک به دنیا آمد. مادرش، آستقیک، اندکی پیش از تولد وی به علت نسل‌کشی ارمنی‌ها بیوه شده بود.

دوران کودکی اش در پرورشگاه سپری گردید. در سال ۱۹۳۲م در کارخانه نساجی زادگاهش به کار پرداخت. هوهانس شیراز در سال‌های ۱۹۳۷–۱۹۴۱ در رشته تاریخ و ادبیات دانشگاه دولتی ایروان به تحصیل پرداخت و پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه همه نیرویش را صرف خلاقیت‌های ادبی کرد.

هوهانس شیراز در مجموع شاعری غزل سرا است و آثارش که برخی از آن‌ها برای شاعر شهرت فراوانی به ارمغان آورد در حدود ۴۰ کتاب به چاپ رسیده‌است.

وی در ۱۴ مارس ۱۹۸۴ درگذشت.

نمونه اشعار

[ویرایش]

من و تو

[ویرایش]
من گلی خواهم شدتو شبنم قلبم باش
من ستاره خواهم شدتو سوی چشمم باش
جنگلی خواهم شد منتو بیا برگم باش
تو اگر آفتاب من باشیمن آسمان خواهم شد

عشق را مرگی نیست

[ویرایش]
اگر که باید خاک شوم بعد از مرگبگذار با جاده‌های عشق مجاور باشم
تا به خاطر عشق دوباره به دنیا آیمدر حیات گلی رخشان روئیده از دل خاک
جوانی نو رسیده‌ام زِ شاخه بَر چیندبَر سینهٔ معشوق خویش بنشاند
آنگاه من در بوسه‌های خوشبخت آنان احساس خواهم کردعشق را مرگی نیست

ای گل‌ها

[ویرایش]
ای گل‌ها! بَر گور من بشکفیدکه اشک‌های من هنوز در قلبتان سوسو خواهد زد
ای گل‌ها! بَر گور من مویه کنیدکه من به زندگی، بی گل فراوان گریستم
ای گل‌ها! بَر گور من آواز سَر دهیدورنه از تنهائی دل من می‌گیرد

عشق

[ویرایش]
آه… اگر که من بگریم و از اشک‌های منعطشان گلی تک افتاده حتی سیراب گردد
من چنان از ژرفنای دل گریه سَر خواهم کردکه تشنه نماند هیچ گلی دیگر
من از چشمهٔ قلبم دریائی خواهم ساختتنها برای آن که عشق تو تشنگی را نبیند هرگز

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • Հովհաննես Շիրազ at Avproduction.am بایگانی‌شده در ۲ اوت ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine
  • Bardakjian, Kevork B. (2000). A Reference Guide to Modernb Armenian Literature, 1500-1920. Detroit: Wayne State University Press. pp. 506–09.
  • Armenian Soviet Encyclopedia. Vol. 8. Yerevan. p. 511-12.
  • Hacikyan, Agop Jack; Basmajian, Gabriel; Franchuk, Edward S.; Ouzounian, Nourhan (2000). The Heritage of Armenian Literature: From The Eighteenth Century to Modern Times. Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-3023-4. Retrieved 4 March 2013.
  • Այվազյան, Հ. Մ. (2007). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). Vol. երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.
  • Der Hovanessian, Diana (1978). Marzbad, M. (ed.). Anthology of Armenian Poetry. New York: Columbia University Press. pp. 266-70.
  • Ստեփանյան, Գառնիկ (1973). Կենսագրական բառարան. Vol. Ա. Երևան: «Հայաստան» հրատարակչություն. p. 9–10. ISBN 978-5-550-00265-0.
  • ՇԻՐԱԶ Հովհաննես at Armin.am
  • Հովհաննես Շիրազ at Hush.Am

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=هوهانس_شیراز&oldid=39397144»