هنری چهارم
| هنری چهارم | |
|---|---|
.jpg) نگاره‌ای سدهٔ شانزدهمی از هنری چهارم, گالری ملی پرتره (لندن) | |
| پادشاه انگلستان و لرد ایرلند | |
| سلطنت | ۳۰ سپتامبر ۱۳۹۹ - ۲۰ مارس ۱۴۱۳ |
| تاج‌گذاری | ۱۳ اکتبر ۱۳۹۹ |
| پیشین | ریچارد دوم |
| جانشین | هنری پنجم |
| زاده | ۱۵ آوریل ۱۳۶۷ قلعهٔ بولینگبروک، لینکلن‌شر، پادشاهی انگلستان |
| درگذشته | ۲۰ مارس ۱۴۱۳ (۴۵ سال) وست‌مینستر، لندن، انگلستان |
| آرامگاه | کلیسای جامع کنتربری، کنت، انگلستان |
| همسران | ماری دو بون (ا. ۱۳۸۱–۱۳۹۴) ژوان ناوار، ملکه انگلستان (ا. ۱۴۰۳) |
| فرزند(ان) | هنری پنجم توماس لنکستر، دوک کلارنس جان لنکستر، نخستین دوک بدفورد همفری، دوک گلاستر بلانچ انگلستان فیلیپا، ملکه دانمارک، نروژ و سوئد |
| دودمان | لنکستر |
| پدر | جان گونت، نخستین دوک لنکستر |
| مادر | بلانچ لنکستر |
| امضاء |  |
هنری چهارم (به انگلیسی: Henry IV) با نام تولد هنری بولینگبروک (به انگلیسی: Henry (of) Bolingbroke) (زادهٔ ۱۵ آوریل ۱۳۶۷ – درگذشتهٔ ۲۰ مارس ۱۴۱۳)، پادشاه انگلستان و لرد ایرلند بین سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۱۳ میلادی بود. او همچنین نخستین پادشاه از خاندان لنکستر بود. هنری اولین پادشاه انگلیسی بود که بعد از فتح انگلستان توسط نورمن‌ها (بعد از سیصد سال)، زبان مادری‌اش انگلیسی بود و نه فرانسوی.[۱]
زندگی
[ویرایش]هنری در ۳ آوریل ۱۳۶۶ در بولینگبروک واقع در لینکلن‌شر زاده شد و بنا بر زادگاهش هنری بولینگبروک نام گرفت. او فرزند جان گونت، نخستین دوک لنکستر بود. هنری در ۱۳۹۷ از ریچارد دوم در مقابل دوک گلاستر حمایت کرد و در نتیجه عنوان دوک هرفورد به او اعطا گردید. با این حال او را در ۱۳۹۸ تبعید نمودند. پس از تبعید هنری به فرانسه در سال ۱۳۹۸ میلادی، ریچارد دوم مسئولیت هنری (هنری پنجم) فرزند دوازده ساله‌اش را به عهده گرفت. هنری پس از اینکه به منطقهٔ راونزپر در یورکشایر رسید، از ریچارد که اینک تنها مانده بود خواست تا به نفع او از قدرت کناره‌گیری نماید. بدین ترتیب او با عنوان هنری چهارم در ۱۳۹۹ بر تخت پادشاهی انگلستان نشست.
هنری چهارم در دوران حکومتش با شورش‌ها و قانون‌گریزی‌های بسیاری روبرو شد و به دلیل خالی بودن خزانه توفیقی در انجام کارهایش نیافت. ولز با رهبری اوئن گلندوئر همچنان استقلال خود را حفظ نمود و حملهٔ هنری به اسکاتلند در ۱۴۰۰ با شکست او همراه بود. پس از آن هنری پرسی و خاندانش علیه هنری چهارم با اسکات‌ها و ولزی‌ها متحد شدند اما در نبردی که در ۱۴۰۳ در شروزبری روی داد شکست خوردند. هنری در سال‌های پایانی عمرش به بیماری‌های گوناگون سختی دچار شده بود. او سرانجام در ۲۰ مارس ۱۴۱۳ درگذشت و جسدش را در کلیسای جامع کانتربری به خاک سپردند.
بعد از مرگ هنری چهارم در سال ۱۴۱۳ میلادی هنری پنجم در ۲۶ سالگی پادشاه انگلستان شد.
منابع
[ویرایش]
- ↑ Janvrin, Isabelle; Rawlinson, Catherine (6 June 2016). The French in London: From William the Conqueror to Charles de Gaulle. Translated by Emily Read. Wilmington Square Books. p. 16. ISBN 978-1-908524-65-2.
- David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (به انگلیسی) (Second edition ed.), Cambridge University Press
{{citation}}:|edition=has extra text (help) - مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Henry IV of England». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۰.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
 | ||||||
| ||||||
| ||||||
| ||||||
| ||||||
| ||||||
| ||||||
- زادگان ۱۳۶۷ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۴۱۳ (میلادی)
- هنری چهارم انگلستان
- ارلهای اشرافی در انگلستان
- ارلهای داربی، انگلستان
- افراد انگلیسی فرانسویتبار
- افراد جنگ صدساله
- اهالی لینکلن‌شر
- حکمرانان اروپا در سده ۱۴ (میلادی)
- حکمرانان اروپا در سده ۱۵ (میلادی)
- حکمرانان سده ۱۴ (میلادی) اهل انگلستان
- حکمرانان سده ۱۵ (میلادی) اهل انگلستان
- خاندان لنکستر
- درگذشتگان به علت بیماری پوستی
- دودمان پلانتاژنه
- دور از وطنهای اهل انگلستان
- دور از وطنهای اهل انگلستان در لیتوانی
- زادگان ۱۳۶۶ (میلادی)
- شوالیههای نشانبند جوراب
- فرمانروایان انگلستان
- دوکهای ناحیه آکیتن