پرش به محتوا

نلسون پیکه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نلسون پیکه
پیکه در سال ۲۰۱۳
زادهنلسون پیکه سوتو مایور
۱۷ اوت ۱۹۵۲ ‏(۷۲ سال)
ریو دو ژانیرو، برزیل
فعالیت در مسابقات جهانی فرمول یک
ملیتبرزیل برزیل
سال‌های فعالیت۱۹۷۸۱۹۹۱
تیم‌هاانساین، تیم غیر کارخانه‌ای مک‌لارن، برابام، ویلیامز، لوتوس، بنتون
ورودی‌ها۲۰۷ (۲۰۴ شروع)
قهرمانی‌ها۳ (۱۹۸۱، ۱۹۸۳، ۱۹۸۷)
پیروزی‌ها۲۳
سکوها۶۰
مجموع امتیازات۴۸۱٫۵ (۴۸۵٫۵)[۱]
پول پوزیشن۲۴
اولین ورودجایزه بزرگ آلمان ۱۹۷۸
نخستین پیروزیجایزه بزرگ غرب ایالات متحده ۱۹۸۰
آخرین پیروزیجایزه بزرگ کانادا ۱۹۹۱
آخرین ورودجایزه بزرگ استرالیا ۱۹۹۱

نلسون پیکه (پرتغالی: Nelson Piquet؛ زادهٔ ۱۷ اوت ۱۹۵۲) یک اتومبیل‌ران فرمول ۱ بازنشسته اهل برزیل است.

وی از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۱ به صورت حرفه‌ای در مسابقات فرمول ۱ شرکت می‌کرد و قهرمان مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۸۱، مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۸۳ و مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۸۷ شده‌است. پیکه سومین و آخرین قهرمانی خود را در سال ۱۹۸۷ در جریان نبردی شدید با هم تیمی خود نایجل منسل به دست آورد که روابط این دو را تیره و تار کرد. پیکت پس از آن برای سالهای ۱۹۸۸–۸۹ به لوتوس رفت و در آنجا سومین افت فرم خود را تجربه کرد. او سرانجام در سال ۱۹۹۰–۱۹۹۱ به تیم بنتون رفت و در آنجا قبل از بازنشستگی توانست سه مسابقه را به دست آورد.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Up until 1990, not all points scored by a driver contributed to their final World Championship tally (see list of points scoring systems for more information). Numbers without parentheses are Championship points; numbers in parentheses are total points scored.
  2. «پروفایل نلسون پیکه در سایت grandprix».

پیوند به بیرون

[ویرایش]
جایگاه‌های ورزشی
پیشین:
درک دالی
قهرمان سری بارک
فرمول سه بریتانیا

۱۹۷۸
پسین:
چیکو سرا
(قهرمانی مشترک)
پیشین:
نیکی لائودا
قهرمان پروکار ب‌ام‌و ام۱
۱۹۸۰
پسین:
هیچ
پیشین:
آلن جونز
قهرمان فرمول یک جهان
۱۹۸۱
پسین:
ککه روسبرگ
پیشین:
ککه روسبرگ
قهرمان فرمول یک جهان
۱۹۸۳
پسین:
نیکی لائودا
پیشین:
آلن پروست
قهرمان فرمول یک جهان
۱۹۸۷
پسین:
آیرتون سنا
جوایز و دستاوردها
پیشین:
ککه روسبرگ
جایزهٔ بین‌المللی رانندهٔ مسابقهٔ
اتواسپورت

۱۹۸۳
پسین:
نیکی لائودا