پرش به محتوا

نادر گلچین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نادر گلچین
نادر گلچین (سمت چپ) در سومین جشن سالانه موسیقی ما
نادر گلچین (سمت چپ) در سومین جشن سالانه موسیقی ما
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدنادر دلدار گلچین
زاده۱۰ آذر ۱۳۱۵ رشت، ایران
درگذشته۳۱ شهریور ۱۳۹۶ (۸۰ سال) تهران، ایران
ژانرموسیقی سنتی ایرانی
ساز(ها)تار، سنتور، تنبک
سال‌های فعالیت۱۳۲۷–۱۳۵۷ و یک آلبوم بعد از انقلاب (۱۳۸۵)
نوع صوتتِنور
علت سرشناسیصدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده دارد که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد.
آلبوم پرآوازهسه گاه زند (با سنتور فضل‌الله توکل) (با تنبک محمود رفیعیان)

نادر گلچین (۱۰ آذر ۱۳۱۵[۱]– ۳۱ شهریور ۱۳۹۶) خواننده آواز سنتی ایرانی بود. وی پدر نادیا دلدارگلچین و عموی منیژه دلدار گلچین و مرجانه گلچین از بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون، می‌باشد.[۲]

نادر گلچین از جمله خوانندگان صاحب سبک و دارای صدایی خاص خود بود. بیشتر آثار او به سال‌های پیش از انقلاب بازمی‌گردد. از آثار مهم او در آن دوران می‌توان 《تشنه》 «یوسف گم‌گشته»، «مرغ سحر»، «کوچه باغ راز» (با شعری از قدمعلی سرامی که توسط معین، غلامحسین مختاباد و محمد اصفهانی بازخوانی شده است)، «ناوک مژگان»، «نوای کاروان»، «قصه شهر عشق»، «مسبب» (با ملودی نادر گلچین و شعری از رحیم معینی کرمانشاهی که توسط الهه و داریوش بازخوانی شده است)، «من دیگه بچه نمی‌شم» و آلبوم‌های «گریز»، «نفس باد صبا» و «زلف بنفشه» یاد کرد.

گلچین صدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده داشت که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد. او همچنین از تحریرهای شمرده و پخته آوازی برخوردار بود و سعی می‌کرد که محدوده صدایش را بشناسد و در همان محدوده از تمامی ظرفیت‌های صدایش بهره ببرد. وی شعر را به خوبی می‌شناخت و به همان خوبی و شمردگی در آوازهایش ادا می‌کرد.[۳]

نادر گلچین با گوش سپردن به صفحه‌های گرامافون از اساتیدی چون رضاقلی‌میرزا ظلی، ادیب خوانساری، تاج اصفهانی و … با دستگاه‌ها، نغمه‌ها و گوشه‌های موسیقی اصیل ایرانی آشنا شده و در واقع بدون استفاده از استاد خاصی، سبک آوازی خاص خود را ساخته بود. نادر گلچین در اسفند سال ۱۳۹۱ در گفتگو با مجله «نگاه» در ونکوور در این باره چنین گفته بود: «به خاطر علاقه ای که به شعر داشتم به موسیقی کشش پیدا کردم. من از نواهایی که از رادیو پخش می‌شد بسیار کسب فیض کردم. از مدرسه به قهوه‌خانه محل می‌رفتم و از رادیو به آوای خوانندگان مورد علاقه ام همچون ادیب خوانساری، بنان و منوچهر همایون پور گوش می‌دادم. از مجموع این شنیده‌ها به سبکی رسیدم که از خصوصیات آن، تلفیق مناسب شعر و موسیقی بود؛ یعنی وقتی ابوعطا می‌خواندم شعری را انتخاب می‌کردم که با حالات ابوعطا تطابق داشته باشد تا آواز و شعر مکمل یکدیگر باشند. از خصوصیات دیگر سبک من تحریرهایی بود که بر روی کلام می‌ساختم.»[۴]

او با آهنگسازان و هنرمندان زیادی از جمله فریدون شهبازیان، عماد رام، مجتبی میرزاده، حسن یوسف‌زمانی، عبدالکریم مهرافشان، عباس خوشدل، همایون خرم، مهدی خالدی، محمد حیدری، فرامرز پایور و دیگران همکاری داشت.[۵]

بازخوانی و غبار رویی از ترانه (تصنیف) مرغ سحر ساخته مرتضی نی داود مدیون فرامرز پایور می‌باشد و خواندن آن نیز به نادر گلچین که در آن زمان با گروه پایور همکاری می‌کرد سپرده شده بود. نادر گلچین دربارهٔ این اجرا چنین گفته بود: " من از آقای پایور سوال کردم، آیا این آهنگ دقیقا منطبق بر ساخته اصلی آهنگساز است؟ وی گفت، نت این کار را در اختیار دارد و تمام حالات تحریرها و جملات، همه درست است. این باعث دلگرمی من شد که در اصالت قطعه تردیدی نیست. برای ادای احترام و کسب اجازه با برادرزاده مرتضی نی داوود تماس گرفتم. وی تایید کرد، نی داوود از اجرای این آهنگ توسط آقای پایور و من اطلاع دارد و خیلی هم اظهار علاقه کرده است. این آهنگ را در " ماهور فا ماژور" اجرا کردم." بازخوانی مرغ سحر در سال ۱۳۵۴ انجام شد و این ترانه دوباره در مرکز توجه عمومی قرار گرفت و بعد از آن، خوانندگان دیگری همچون عبدالوهاب شهیدی، محمد رضا شجریان و … نیز آن را خواندند.[۶]

از بستگان وی می‌توان به دخترش نادیا دلدار گلچین و برادرزاده‌هایش منیژه دلدار گلچین و مرجانه گلچین اشاره کرد.[۷] نادر گلچین در ۳۱ شهریور ۱۳۹۶، درگذشت.

زندگی

[ویرایش]

نادر گلچین فرزند حبیب و طوبی، در اول مهرماه ۱۳۱۵[۸] در شهر رشت متولد شد. از کودکی به موسیقی علاقه فراوانی داشت و از ۱۲ سالگی همکاری با رادیو رشت را آغاز کرد که در اختیار تیپ رشت بود و زیر نظر مدیران ارتش اداره می‌شد و خواننده محلی گیلان شد. همکاران وی دراین رادیو عبارت بودند از: علی اکبرپور (آلتو، ویولن) نادر پوردلجو (قره‌نی) و عده‌ای دیگر از هنرمندان به نام رشت، که مدت‌ها این همکاری ادامه داشت. سال سوم دبیرستان به هنرپیشگی روی آورد و در تئاتر رشت در نمایشنامه‌های «بارگاه هارون الرشید»، «خواب‌های پینه‌دوز» شرکت کرد و آوازهایی را در بازیگری اجرا کرد.

نادر گلچین در سال ۱۳۳۹ به تهران آمد و بی‌درنگ فعالیت‌های هنری خود را در اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر آغاز کرد. اولین برنامه خود را با ارکستر محمود تاج‌بخش اجرا کرد و تا سال ۱۳۵۴ در این اداره به ترتیب با ارکسترهای فرامرز پایور، عباس خوشدل، عبدالکریم مهرافشان، عماد رام و مصطفی کمال پورتراب ادامه همکاری داد.

او در سال ۱۳۵۰ همکاری خود را با رادیو ایران شروع کرد که تا سال ۱۳۶۲ ادامه یافت. گلچین در برنامه‌های مختلف رادیو، به ویژه برنامه گل‌ها فعالیت چشمگیری داشت؛ و با هنرمندانی چون: فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، هوشنگ ظریف، فضل‌الله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرد. از کارهای او که بسیار مورد استقبال شنوندگانش واقع شد، اجرای آهنگ «آمد نوبهار» اثر مهدی خالدی بود که به رهبری فرهاد فخرالدینی بازسازی و با گروه کر رادیو اجرا شد.

نادر گلچین بر اساس قراردادهای فرهنگی‌هنری بین ایران و دیگر کشورها، همراه با ارکستر فرامرز پایور، به الجزایر رفت و موسیقی سنتی ایران را به هنردوستان آن کشور معرفی نمود.

از دیگر کارهای برجسته نادر گلچین اجرای برنامه به مناسبت زلزله بوئین‌زهرا، همراه با عماد رام بود. نادر گلچین در گفتگو با "مجله نگاه ونکوور" در این باره چنین گفته بود:"در سال ۱۳۴۱ که زلزله بویین زهرا اتفاق افتاد، برنامه‌هایی برای جمع‌آوری کمک به زلزله زدگان تدارک دیده شده بود. درهمین ارتباط هنرمندان نیز در تلویزیون خصوصی آن زمان، زنده برنامه اجرا می‌کردند. من نیز به اتفاق عماد رام به تلویزیون رفتیم. در آنجا مشاهده کردم برنامه‌هایی که در حال اجرا بود مناسبتی با فاجعه رخ داده، نداشته و بیشتر حالت نشاط و ریتمیک داشتند. از دفتر شعری که همراه داشتم، مناجات نامه ای از میرزا حبیب خراسانی انتخاب کردم: الهی به مستان جام شهود، به عقل آفرینان بزم وجود، به آنان که بی باده مست آمدند، ننوشیده می، می پرست آمدند. به عماد رام گفتم با فلوتش بیات اصفهان بنوازد. وی پرسید: چه می‌خواهی بخوانی؟ گفتم به خواندنش کاری نداشته باش و با ذکر پرده خاصی، فقط از وی خواستم در بیات اصفهان شروع به نواختن کند. بعد از خواندن مناجات میرزا حبیب خراسانی، تصنیف: در این حال مستی صفا کردم تو را ای خدا من صدا کردم دراین روزگاری که من دیدم، چه شبها خدایا خدا کردم، سبب گر بسوزد مسبب تو هستی، سبب‌ساز این جهان تویی، تو. را اجرا کردم. آهنگ این تصنیف نیز از من است و شعر آن را معینی کرمانشاهی سروده بود. من معینی کرمانشاهی را به رستورانی در ده ونک دعوت کردم. آهنگ را زمزمه کردم و ایشان همان‌جا این شعر را برای آن سرود. در آن اجرای تلویزیونی، من مناجات نامه میرزاحبیب خراسانی را که با سروده معینی کرمانشاهی هماهنگی داشت انتخاب کردم. وقتی اجرا شد و دهان به دهان گشت، آهنگ به نام آقای عماد رام ثبت شد. من هم چیزی نگفتم. خوانندگان دیگر هم بدون کسب اجازه از من آن را خواندند و باز هم چیزی نگفتم. باید عرض کنم که سازنده این آهنگ (آواز اولیه که یک بداهه خوانی است و تصنیف آن) من هستم."[۹]

نادر گلچین در طول فعالیت‌های هنری خود، متجاوز از ۳۰۰ آواز و آهنگ اجرا کرد و در کنار کار خوانندگی، مدیر مسئول یک شرکت تکثیر نوار مجاز موسیقی نیز بود.[۱۰]

عدم فعالیت پس از انقلاب

[ویرایش]

در سالهای پس از انقلاب، نادر گلچین به دلایل مختلف، دیگر در زمینه خوانندگی فعالیتی نداشت. خود او در مصاحبه‌ای با روزنامه همشهری گفته بود: «من عضوی از وزارت فرهنگ و هنر بودم سالها در این وزارتخانه با ارکسترهای مختلف همکاری داشتم. آن موقع به اقتضای جوانی حس و حال فعالیت در من زیاد بود ولی با نزدیک شدن به ایام پیری خود به خود میل به فعالیت‌های هنری کاهش یافت. در ظاهر اینطور نشان نمی‌دهم ولی به قول شاعر «بر ظاهر آباد من امید مبند من خانه ویرانه‌ام از من بگریز»».[۱۱][۱۲]

از نادر گلچین در ایران، آلبومی در سال ۱۳۸۴ به نام «گریز» منتشر شد. این آلبوم در واقع بازنشر کارهای مشترک قبل از انقلاب وی با فریدون شهبازیان بود.

در ۱۷ دی ۱۳۸۶ در فرهنگسرای هنر (ارسباران) مراسمی برای نکوداشت نادر گلچین و یادمان محمودی خوانساری برگزار شد و از این هنرمندان عرصه موسیقی تقدیر به عمل آمد.[۱۳]

بیماری و مرگ

[ویرایش]
قبر نادر گلچین و دخترش نادیا گلچین در قطعه هنرمندان بهشت زهرا

وی در ۴ شهریور ۱۳۹۶ بر اثر تشدید بیماری قلبی، ریوی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان گاندی، تهران بستری شد و ظهر روز جمعه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶ بر اثر ایست قلبی در سن ۸۰ سالگی درگذشت.[۱۴][۱۵][۱۶]

پانویس

[ویرایش]
  1. 1343 (۲۰۲۰-۰۹-۲۱). «نادر گلچین؛ خواننده‌ای صاحب سبک آواز سنتی». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۱۹.
  2. «همشهری آن‌لاین، نادر گلچین در بیمارستان کسری». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۷.
  3. همشهری آن‌لاین، نگاهی به آلبوم گریز اثر مشترک شهبازیان - گلچین[پیوند مرده]
  4. «بهار در بهار - گفتگوی مجله نگاه (محمد فضلعلی) با استاد نادر گلچین خواننده ترانه‌های ماندگار بهاری: آمد نوبهار و بوی بهار می‌رسد». مجله نگاه - ونکوور.
  5. «وبگاه خانه موسیقی». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۰.
  6. «گفتگوی مجله نگاه (محمد فضلعلی) با استاد نادر گلچین». مجله نگاه - ونکوور- اسفند ۱۳۹۱.
  7. «نادیا دلدار گلچین، بازیگر ایرانی، درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۵ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ اوت ۲۰۱۲.
  8. «نادر گلچین از نخستین خوانندگانی بود که تصنیف زیبای "مرغ سحر" را با تنظیم پایور اجرا کرد». خبرگزاری برنا (گروه فرهنگ و هنر). ۱۰ آذر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲ تیر ۱۳۹۹.
  9. «رمز گشایی از ترانه در این حال مستی صفا کردم. مصاحبه اختصاصی مجله نگاه - محمد فضلعلی با استاد نادر گلچین». مجله نگاه - ونکوور- اسفند ۱۳۹۱.
  10. «وبگاه راسخون به نقل از کتاب: مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلد سوم)». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۰.
  11. «همشهری آن‌لاین، گزارش کامل دومین نشست نقد نغمه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مارس ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۰.
  12. قطعه شعر انتهایی پاراگراف از محمود ثنایی (شهر آشوب) شاعر گمنام اصفهانی است
  13. «خبرگزاری فارس، نکوداشت نادر گلچین و یادمان محمودی خوانساری». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ مارس ۲۰۱۰.
  14. «نادر گلچین خواننده سرشناس ایرانی درگذشت». ایران آنلاین. ۳۱ شهریور ۱۳۹۶.
  15. «صدایی از «گلها» خاموش شد». روزنامه ایران. ۳۱ شهریور ۱۳۹۶.
  16. «نادر گلچین خواننده موسیقی ملی ایران درگذشت». کیهان لندن.

منابع

[ویرایش]

https://www.instagram.com/tv/CW6kTJ2g4ct/?utm_medium=copy_link