مهتاب کرامتی
مهتاب کرامتی | |
---|---|
زادهٔ | ۲۵ مهر ۱۳۴۹ (۵۴ سال) تهران، ایران |
تحصیلات | کارشناسی میکروبیولوژی[۱] |
محل تحصیل | دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال |
پیشهها |
|
سالهای فعالیت | ۱۳۷۶–اکنون |
آثار | فهرست کامل |
امضاء | |
مهتاب کرامتی (زادهٔ ۲۵ مهر ۱۳۴۹) بازیگر اهل ایران است.[۲] او دانشآموختهٔ میکروبیولوژی و دورهدیدهٔ بازیگری در سال ۱۳۷۵ نزد امین تارخ است. او از ۱۳۷۶ با بازی در مردان آنجلس به تلویزیون رفت و شناخته شد.[۳] مردی از جنس بلور (۱۳۷۷) نخستین حضورش در سینما بود و در ۱۳۸۱–۱۳۸۰ در نمایشهایی به کارگردانی مجید جعفری بازی کرد. کرامتی بابت بازی در بیست (۱۳۸۷) توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر را کسب کند. دیگر نقشهای شناختهتر او عبارتند از زندگی خصوصی آقا و خانم میم (۱۳۹۰)، فرزند چهارم (۱۳۹۱)، اشباح (۱۳۹۲)، ماجان (۱۳۹۳) و جاده قدیم (۱۳۹۶). او در مجموعهٔ تلویزیونی خاک سرخ (۱۳۸۰–۱۳۷۹) نیز حضور داشتهاست.
کرامتی برای نقشآفرینی در مرد بارانی (۱۳۷۸)، آلزایمر (۱۳۸۹) و عصر یخبندان (۱۳۹۳) سه بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن شد. پاداش سکوت (۱۳۸۵)، تردید (۱۳۸۷)، اسب حیوان نجیبی است (۱۳۹۰)، ناخواسته (۱۳۹۲)، ارغوان (۱۳۹۳) و مزار شریف (۱۳۹۳) از دیگر نقشهایش هستند.[۴]
کرامتی در ۱۳۹۵ با سرمایهگذاری در مستند واقعی صفر تا سکو وارد تهیهکنندگی فیلم شد. او از سال ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۱ سفیر حسن نیّت و صلحِ یونیسف بود.[۵][۶][۷][۸] او از کنشگران حقوق زنان و امور اجتماعی آنان است، به مدیریت هنری و داوری روی آورده، به دکلمهخوانی پرداخته و در صنعت پوشاک و طراحی مد نیز فعالیت دارد.
زندگی
[ویرایش]کودکی و تحصیلات
[ویرایش]مهتاب کرامتی در ۲۵ مهر ۱۳۴۹ در تهران به دنیا آمد.[۹] او از کودکی به بازیگری علاقه داشت و همراه خواهر بزرگترش به بازی و تمرین در خانه میپرداخت.[۱۰] نمایشهای آن دو بر پایهٔ کتابهایی بوده که میخواندند، «... که بیشتر شبیه یک بازی بود، برایم به صورت یک خاطره خوش باقی ماندهاست.» «او همیشه لیدر بود؛ ولی کار خیلی جالبی که میکردیم این بود که هر بار شخصیتهای نمایشها را جابهجا میکردیم؛ یعنی هر بار که نمایشی را دوبار اجرا میکردیم، جای شخصیتها را با هم عوض کرده و هر دوی ما هر دو نقش را بازی میکردیم. این کار تجربهٔ خیلی لذتبخش و خوبی بود.» به خاطر مأموریت پدرش یحیی کرامتی، چند سالی را در محلهٔ گلسار رشت زیست.[۱۰] در دوران مدرسه نیز به تئاتر دانشآموزی روی آورد. از پانزدهسالگی به خاطر قد بلندش به عنوان مراقب امتحان کار کرد و از این راه و تدریس خصوصی درآمد داشت.[۱۱][۱۲] پس از پایان دبیرستان در سال ۱۳۶۸ به تحصیل در رشتهٔ میکروبیولوژی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال پرداخت.[۱۳] در سال دوم دانشگاه با تماشای فیلم هامون به سینما علاقهمند شد.[۱۰] پس از دانشآموختگی، به دورههای بازیگری امین تارخ وارد شد،[۱۴] همچنین از آنجا که ویروسشناسی و ژنتیک خوانده بود، بهواسطهٔ قرارداد همکاری پنجسالهٔ (۲۰۰۰–۲۰۰۵م) میان یونیسف با دولت ایران برای تشکیل کمپین اچآیوی/ایدز بسته بود، جذب یونیسف شد.[۱۱]
کرامتی به کتاب خواندن دلبستگی دارد،[۱۴] در نمایشگاه کتاب فرانکفورت ۲۰۱۶ شرکت نمود و خود به نشر کتاب و حمایت از آثار میپردازد.[۱۵][۱۶] در بهمن ۱۳۹۱ گفت که به پیادهروی، تمرین با تردمیل و شنا میپردازد؛ به سلامتی، ثابت ماندن وزن خود، رژیم غذایی و مد اهمیت میدهد.[۱۲]
خانواده و روابط
[ویرایش]کرامتی دو خواهر دارد، مادرش استاد دانشگاه و دانشآموختهٔ مهندسی صنایع غذایی، خواهر بزرگترش داروساز است.[۱۴] پدرش بازنشستهٔ ارتش است.[۹]
او یک بار در سن پایین در نوجوانی پیش از ستاره شدن با بابک ریاحیپورِ نوازنده (زادهٔ ۱۳۴۸)، ازدواج نمود.[نیازمند منبع] در بهمن ۱۳۹۱ گفت که «سالها پیش ازدواج کرده» است و با وجود اینکه «زندگی خیلی خوبی» با همسرش گذارنده، برای اینکه در سن پایین ازدواج کرده، تأهلش «موفقیتآمیز» نبوده و به علت مسیرهای متفاوت شغلی، از یکدیگر جدا شدند؛[۱۲] ریاحیپور در ۱۳۹۰ با آهنگساز جوان دیگری آشنا شده بود.[۱۷]
پیشه
[ویرایش]۱۹۹۶–۲۰۰۶: سرآغاز کاری
[ویرایش]کرامتی در سال ۱۳۷۵ پس از گذراندن دورههای آموزش بازیگری از سوی امین تارخ که با پیشنهاد حبیب رضایی در آن حضور یافت،[۱۱][۱۸] با بازی در نقش هلن در مجموعه تلویزیونی مردان آنجلس به بازیگری درآمد؛ اوج و معروفیت او در مجموعه تلویزیونی مردان آنجلس در نقش هلن همسر ماکسیمیلیانوس بازی جعفر دهقان بود بازی این دو زیبا و عاشقانه بود سپس برای بار دوم در دورههای امین تارخ و مسعود کرامتی حضور یافت تا با تئاتر آشنا گردد.[۱۱]مردی از جنس بلور (۱۳۷۷) نخستین بازی او در یک فیلم سینمایی است. الگویش در شروع بازیگری سینما را پرویز پرستویی نامید.[۱۴] پس از بازی در چهار اثر مردی از جنس بلور (۱۳۷۷)، خاک سرخ (۱۳۷۹)، مومیایی ۳ (۱۳۷۸) و مرد بارانی (۱۳۷۸) به تئاتر بازگشت و یک سال برای تمرین و اجرای تئاتر از سینما دوری نمود.[۱۱] در سال ۱۳۷۹–۸۰ در دو نمایش آنتیگونه و هملت به کارگردانی مجید جعفری بازی داشت،[۱۹] که هر دو نمایش در بخش تئاتر بیستمین جشنوارهٔ فیلم فجر حضور یافت.[۲۰] از جمله دیگر اجراهای او در تئاتر، در تیر-مرداد ۱۳۸۱ برای نمایش هملت همراه میترا حجار بود که ۱۵ اجرای آن در سالن چهارسوی تئاتر شهر برپا گشت.[۲۱][۲۲] همچنین در ۱۳۸۴ از بازیگران نمایش زکریای رازی به کارگردانی مجید جعفری بود.[۲۳]
نقشآفرینی او در شخصیت کبری در کمدی مومیایی ۳ (۱۳۷۸) از بازیهای متفاوت و غیرمتعارف او نام گرفت، «او در این فیلم کمدی که رگههایی از فانتزی نیز در آن دیده میشد، به خوبی توانست نقش دختر جوانی احساساتی و مرفه را بازی کند.» همچنین توانایی او در بازی در سکوت و استفاده از میمیک صورت در این اثر مورد توجه قرار گرفت.[۲۴]
در ۱۳۷۹ در نقش مادر آرش در فیلم بهشت از آن تو بازی نمود و همچنین از گروه بازیگران مریم مقدس انتخاب شد. در سالهای ۱۳۸۰–۸۱ برای نقش نسیم در ملاقات با طوطی به تمرین و اجرا پرداخت،[۲۵] سپس در ۱۳۸۲ در شاه خاموش نقش آفرید.[۲۶] در ۱۳۸۳ در فیلمهای هشتپا[۲۷] و رستگاری در هشت و بیست دقیقه نقش آفرید.[۲۸]
برپایهٔ یک تحلیل آماری ایسنا به تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۸۴ بین بازیگران ۴۴ فیلم سال ۱۳۸۳ و ۴۶ عنوان فیلم سال ۱۳۸۴ با هدف جمعبندی ۱۰۰ بازیگر صاحبنام سینمای ایران، مهتاب کرامتی چهار بار جای گرفت[۲۹] و در پایان سال ۲۰۰۵م (آذر ۱۳۹۴) از ستارههای سینمای ایران نامبرده میشد.[۳۰]
۲۰۰۶–۲۰۱۶: پرکاری و شکوفایی
[ویرایش]در ۱۳۸۵ در سه فیلم حس پنهان،[۳۱] پاداش سکوت[۳۲] و آدم؛[۳۳] در ۱۳۸۶ در دو فیلم زنها فرشتهاند[۳۴] و آتش سبز (ناردانه) نقش آفرید.[۳۵] ظرافتهای بازی و حسِّ پنهان در نگاه در آتش سبز به کارگردانی محمدرضا اصلانی از عوامل موفقیت آن اثر نام برده شده که همراه «درک درست از آن شخصیت»، در برخی صحنهها «حتی نگاه بازیگر و شخصیت به یک عنصر قدرتمند برای بیان مفهوم تبدیل میشود.»[۳۶]
در سال ۱۳۸۷ با بازی در چهار فیلم تردید، دوزخ، برزخ، بهشت، بیست و شبانهروز، پرکارترین بازیگر زن ایرانی در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر نام برده شد؛[۳۷] در همان سال سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل را برای نقشآفرینیاش در شخصیت فیروزه در بیست به خود اختصاص داد.[۳۸]
در ۱۳۸۸ تنها در فیلم آدمکش[۳۹] در نقش زنی ظاهر شد که دچار مشکلات روحی-روانی است و برای درمان نزد روانپزشک میرود. «این شخصیت در آدمکش به شکلی است که تأثیر زیادی در فیلم دارد و حتی زمانی که تصویری از وی دیده نمیشود، همه دربارهٔ او صحبت میکنند. به نوعی تفکر این شخصیت و صحبت دربارهٔ او روند داستان را پیش میبرد.»[۴۰]
در ۱۳۸۹ در دو فیلم آلزایمر و چیزهایی هست که نمیدانی بازی کرد. در ۱۳۹۰ در دو فیلم اسب حیوان نجیبی است و زندگی خصوصی آقا و خانم میم و تلهفیلم تلویزیونی آذر (نقش اصلی همنام با عنوان اثر) به بازی پرداخت.[۴۱] سپس در سالهای ۱۳۹۱–۹۲ در فرزند چهارم، ناخواسته، اشباح و رستاخیز بازی کرد. در در فرزند چهارم او در نقش رؤیا، ستارهٔ سینمایی است که برای عکاسی از کودکان آفریقایی به سومالی میرود.[۴۲]
در ۱۳۹۳ در بازی چهار فیلم جامهدران، ارغوان، عصر یخبندان (که جزو ده فیلم پرفروش سینمای ایران در سال ۹۴ شد)[۴۳] و مزار شریف شرکت داشت و از بازیگران پرکار شمرده شد.[۴۴] در هر چهار فیلم در چهار شخصیت متفاوت، بازی نمود و به گفتهٔ خودش بازی منیره در عصر یخبندان است که چالش بزرگی برایش بوده.[۴۵][۴۶]
در مزار شریف، فیلمی دربارهٔ افراطیگریهای طالبان و رویداد کشتار دیپلماتهای ایرانی در مزارشریف (۱۷ مرداد ۱۳۷۷/ ۸ اوت ۱۹۹۸)، کرامتی نقش اصلی زن افغان را بازی نمود[۴۷] که از بهترین بازیهای او شمرده میشود.[۴۸]
کارنامهٔ نقشآفرینیهای کرامتی در شخصیتهای گوناگون، او را به بازیگری توانا در اجراهای دشوار تبدیل نمود؛ شیوهٔ خود را برای پذیرش بازی در یک فیلم برپایهٔ خوانش چندبارهٔ فیلمنامه، بررسی عمیق شخصیت و دوری از شخصیتپردازیهای مشابه با بازیهای پیشین خود بیان نمود، با این حال همیشه شروع فیلمبرداری برای او «با اضطراب همراه است و در طول سالها بودن من در سینما، این اتفاق تغییری نکردهاست.».[۴۵]
۲۰۱۶-تاکنون و آغاز تهیهکنندگی
[ویرایش]
کرامتی پس از دو سال دوری با ماجان و مرداد در ۱۳۹۵ درخشید.[۴۹][۵۰]؛ در ماجان، فیلمی که نقش زنان در آن پررنگ است، در نقش مادری ظاهر شد که از معلولیت فرزندش میرنجد.[۵۱] او در اسفند ۱۳۹۵ خود را بازیگری با گرایش به شخصیتهای «نزدیک به مردم و زندگی آنها» نامید که میخواهد تجربهگرایی را ادامه دهد، «برای من این موضوع بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد.»؛[۵۲] و دوست دارد در نقشهای گوناگونی ظاهر شود.[۵۳]
در اردیبهشت ۱۳۹۶ که او در میان بیست بازیگر بانوی تأثیرگذار سینمای ایران نامبرده میشد،[۵۴] از سال پیش از آن وارد تهیهکنندگی و سرمایهگذاری گشت.[۱۵] تیک آف و صفر تا سکو نخستین تهیهکنندگیهای اوست که مشترکاً با طهورا ابوالقاسمی انجام گرفتهاست،[۵۵] مستندی واقعی دربارهٔ زندگی و پیشهٔ سه قهرمان ووشو الهه، سهیلا و شهربانو منصوریان؛ «در این فیلم روحیه سرسخت و جنگنده و البته امیدوار خود را به بیننده و مخاطب نشان میدهند، روحیهای که باعث بالارفتن پلههای پیشرفت و در نهایت قهرمانی در رشته ووشو شد.»[۵۶]
در ۱۳۹۶، در مستند مراسم ویژه (همچنین با عنوان پیشین نلسون ماندلا برای همیشه) در نقش شخصیت حقیقی خود،[۵۷] و در دو فیلم جاده قدیم (نقش مینو) و بهت بازی نمود.
جاده قدیم درامی اجتماعی است که به وضعیت بحرانی در خانوادهای میپردازد که زن کارمند ۴۵ ساله و موفق آن، مینو در شب سال نو مورد تجاوز یک رانندهٔ گذری در خیابان قرار میگیرد و دچار مشکلات روحی میشود.[۵۸] کرامتی که تنها با این فیلم در جشنواره ۳۶ام فجر شرکت داشت،[۵۹] بیان کرد که برای اجرای نقش اول در آن، تحقیقات میدانی دربارهٔ موضوع فیلم گذرانده (تجاوز جنسی و پنهانگری آن) و با قربانیان رویدادهای مشابه گفتگو داشته.[۶۰]
پیشههای دیگر
[ویرایش]کنشگری حقوق کودکان و یونیسف
[ویرایش]کرامتی از دههٔ ۲۰۰۰ در زمینهٔ حقوق کودکان و آموزش سلامت وابسته به ایدز فعال است و با یونیسف در چارچوب برنامهٔ پنجساله مبارزه با ایدز از (۲۰۰۰–۲۰۰۵م) همکاری داشت.[۶۱] او در سال ۱۳۸۶ برگزارکنندهٔ نخستین جشن روز جهانی کودک در ایران بود.[۶۲]
او برای پیشینهٔ فعالیتهای بشردوستانه و پیگیریهایش در زمینهٔ آموزش دربارهٔ ایدز و آموزش به کودکان، از سوی دفتر تهران صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در ۱ سپتامبر ۲۰۰۶/ ۱۰ شهریور ۱۳۸۵ به عنوان سفیر حسن نیّت و صلح منصوب شد. او هنگام انتصاب خود اظهار داشت که خواسته قلبی هر انسانی است که کودک بماند و وظیفه هر انسانی است که عطوفت کودکی را منتشر کند.[۶۳] از جمله مأموریتهای او در همان سال، برگزاری برنامههای آموزشی برای کودکان در استان کرمان پس از زلزلهٔ ۵ دی ۱۳۸۲ بم، تهیهٔ گزارش از کودکان جنگزدهٔ لبنان در سپتامبر ۲۰۰۶ (در پی جنگ ۲۰۰۶ لبنان) بود.[۶۴] مدت دورهٔ انتصاب او دو سال بودهاست (۲۰۰۶–۲۰۰۸)، با این حال به ادامهٔ مسئولیت خود میپردازد،[۶۱] در فروردین ۱۳۹۰ همکاری خود را با یونیسف برای دو سال تمدید کرد.[۶۵] حکم تمدیدشدهٔ همکاری او با یونیسف تابع خواست و توان اوست و تا زمانی که علاقه داشته باشد، معتبر است.[۶۶]
کرامتی رویکردی به فیلمهای مستند دربارهٔ زمینههای کنشگریاش دارد، از جمله در فیلم مستند سرخ (۱۳۸۶) به کارگردانی کیوان علیمحمدی بازی کرد.[۶۷] او با هادی ساعی در این زمینه نیز همکاری داشتهاست.[۶۸]
کرامتی در ۳ شهریور ۱۳۹۳ به عنوان سفیر «کودکان امید»، پویشی از سوی شرکت سامسونگ برای فراهمسازی امکانات آموزشی بهتر برای کودکان ایرانی منصوب شد؛[۶۹][۷۰] همسویی برنامههای این پویش با یونیسف، علت عمدهٔ پذیرش سفیری آن بیان کرد؛ فعالیتهایش در این پویش با محوریت آموزش کودکان نابینا با طرح اصلی کتابخانههای گویا میباشد.[۷۱] او در مصاحبهای در ۱۳۹۵، تأکید کرد که تمام مسائل اجتماعی برایش اهمیت دارد؛ از جمله محیط زیست، آلودگی هوا و حیوانآزاری اما فعالیتهای او در محدودهٔ حقوق کودکان است.[۱۱] کرامتی کشته شدن کودکان در خیزش ۱۴۰۱ ایران را محکوم کرد و گزارشهایی در این خصوص به یونیسف داد.[۷۲] اما او در آبان ۱۴۰۱ از مقام سفیر حسن نیّت و صلح یونیسف کنارهگیری کرد.[۷۳]
کنشگری حقوق زنان
[ویرایش]در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۶ (۱۹ مه ۲۰۰۷) تأکید کرد که فمینیست نیست، به اینکه «زن و مرد باید پایاپای در کنار هم و شانه به شانه فعالیت بکنند» اعتقاد دارد و یکی از اهداف او در یونیسف توانمندسازی بانوان است.[۷۴] در پی تهیهکنندگی مستند صفر تا سکو که برای او و همکارش طهورا ابوالقاسمی سه سال و نیم زمان برد، در حوزه حقوق زنان بهویژه ورزشکار ورود جدی پیدا کرد، در این باره بیان نموده که آن فیلم «اصلاً نگاه فمینیستی ندارد و فقط میخواهیم بگوییم میتوانیم همپای مردها در صحنه حضور داشته باشیم.»[۷۵] او با حضور در کنار بانوان ورزشکار به حمایت از آنان تأکید کردهاست؛ از جمله در اردوی تیم ملی والیبال نشسته زنان ایران (۷ شهریور ۱۳۹۵)[۷۶] و دیدار فوتسال ایران و ایتالیا (۳ آذر ۱۳۹۶)[۷۷] حضور یافت و حامی ورزش زنان و حضور زنان در ورزشگاه است.[۷۸] کرامتی از جمله ۱۸۰ امضاکنندهٔ بیانیهٔ اردیبهشت ۱۳۹۶ مدافعان حقوق زنان خطاب به رئیسجمهور روحانی بود.[۷۹]
مدیریت هنری و داوری
[ویرایش]او مدیر یک دفتر فرهنگی در تهران به نام «اندیشهٔ پردیس جم» است که با سرمایهگذاری او، طهورا ابوالقاسمی و سمیرا علایی تأسیس شدهاست و در زمینههای داستانی، مستند، فیلم کوتاه، کار تبلیغاتی و بازیگری فعالیت دارند.[۱۱][۸۰] از ۱۳۹۱ به مدیریت/کارگردانی هنری میپردازد و رویکردی ویژه به فیلم کوتاه و فیلمسازان آن دارد؛ در این زمینه مدیریت هنری دومین و چهارمین جشنوارهٔ «فیلم کوتاه مستقل خورشید» را بر عهده داشت.[۸۱] گرایش او به حمایت از فیلمسازان مستقل در حوزهٔ فیلمهای بلند سینمایی، مستند و کوتاه است.[۸۲][۸۳]
کرامتی که از آزادی سینمای مستقل ایران در روز ملی سینما ۱۳۹۲ دفاع نمود،[۸۴] در همان سال در جشنوارههای گوناگون از اعضای هیئت داوران گمارده شد، از جمله در جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان ۱۳۹۲،[۸۵][۸۶] فیلم فجر ۱۳۹۲،[۸۷] دهمین دوره جشنواره فیلم مستند و کوتاه رضوی (۱۳۹۴)[۸۸] و پانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم داکا (داور بخش زنان فیلمساز).[۸۹]
در موسیقی
[ویرایش]او پیشینهٔ همکاری با ارکستر سمفونیک تهران دارد، نخستین بار در ۱۶ دی ۱۳۸۵ دکلمهٔ سمفونی «پیامبر اعظم» ساختهٔ شاهین فرهت را اجرا نمود.[۹۰] در ۱۳۹۴ به عنوان راوی در کنسرتهای شهرداد روحانی اجراهایی داشت.[۹۱] در فیلم مستند نلسون ماندلا، برای همیشه به کارگردانی میثم شاهبابایی نیز به عنوان راوی خواند.[۹۲] در آبان ۱۳۹۴ در موزیک ویدئو قطعهٔ «خمُش باش» با صدای همایون شجریان و آهنگسازی ژانو باغومیان از آلبوم مستور و مست برای نخستین بار نقش آفرید.[۹۳]
در صنعت پوشاک و طراحی مد
[ویرایش]او صاحب یک مزون لباس در منطقهٔ غرب تهران است که از سال ۱۳۷۳ فعالیت دارد و برای یکی از برندهای معروف، به طراحی و تولید لباس میپردازد[۹۴][۹۵] و از ۱۳۸۲ به تولید صنعتی پوشاک وارد شدهاست.[۱۹] در مصاحبهای به تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۹۴ گفت که هدفش از تهیهکنندگی و بازیگری کسب درآمد نیست و درآمد اصلیاش از راه کسبوکاری دیگری است، «نمیتوانم بیزنسام را بگویم چون نمیخواهم برایش تبلیغ کنم.»[۹۶] در اسفند ۱۳۹۵ گفت که به دلیل مشغلههای بسیار این فعالیت را بهطور کامل به شریک کاریاش سپردهاست.[۹۷] او در مراسم رونمایی از طرح جدید جورجو آرمانی در پاریس حضور داشت.[۹۸]
فعالیتهای بشر دوستانه و اجتماعی و مدنی
[ویرایش]پس از زلزلهٔ ۵ دی ۱۳۸۲ بم به بشردوستی و امور خیریه روی آورده و در ۹ دی ۱۳۸۲، از جمله هنرمندانی بود که در همایشی خیریه برای زلزلهزدگان بم شرکت داشت.[۹۹][۱۰۰] از ۱۳۹۲، آزادی زندانیان محکوم به قصاص از برنامههای است که در زمینه خیریه پیگر آن است و برای جمعآوری دیه و رضایت اولیایدم تلاشهایی داشتهاست. در این باره او با ستاد دیه ارتباط دارد؛ در مصاحبهای منتشرشده در ۱۵ مهر ۱۳۹۲ او تأکید کرد که میخواهد به «مقولهٔ مهربانی و بخشش» بپردازد، و به هیچعنوان حقِّ اولیای دم را نادیده نمیگیرد و در پی «گذشت و بخشش از حق» از سوی آنهاست، «خواهش میکنیم مهربان باشند و مهربانی را به جامعه بیاموزند وگرنه قصاص حقشان است و میتوانند مطابق با آنچه دین به آنها اختیار داده عمل کنند.»، «در خیلی از مسایل زندگی، دین ما حکم داده؛ یعنی ما بهراحتی هر زمان دچار سرگشتگی شویم میتوانیم به دینمان رجوع کنیم. فقط در مورد قصاص برعهده خودمان گذاشته شده که انتخاب کنیم.»[۱۰۱] در ۱۵ تیر ۱۳۹۵ در نمایشگاه خیریهٔ آثار کارگاه آموزشی نادره حکیمالهی (مادر ترانه علیدوستی، سنگتراش و سفالکار) در رشت مشارکت نمود که عواید حاصل از فروش این حراجی-نمایشگاه صنایعدستی به پرورشگاه مژدهی اختصاص داده شد.[۱۰۲] در اکرانهای خیریه نیز مشارکت دارد، بخشی از عواید فروش فیلم صفر تا سکو را به زلزلهزدگان کرمانشاه اختصاص داد.[۱۰۳]
گرایشهای سیاسی
[ویرایش]کرامتی در برنامهای اینترنتی به هنگام سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر در ۱۴ بهمن ۱۳۹۶ او تأکید کرد که «سیاسی نیست.»[۱۰۴] او در دور دوم نهمین انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۸۴) از حامیان اکبر هاشمی رفسنجانی بود.[۱۰۵][۱۰۶] او در ۲۲ خرداد ۱۳۹۳ در جشن «انتظار و امید» (سالگرد پیروزی روحانی در یازدهمین انتخابات ریاستجمهوری) برای حمایت از دولت حسن روحانی شرکت و سخنرانی نمود.[۱۰۷] او به هنگام انتخابات ریاستجمهوری ایران (۱۳۹۶) از شخصیتهای همرأی به حسن روحانی بود،[۱۰۸] پیش از آن نیز در انتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵–۱۳۹۴) به لیست امید گرایید.[۱۰۹]
کرامتی از معترضان ۲۷ تیر ۱۳۹۲ در برابر خانهٔ سینما بود.[۱۱۰] او در پی فاجعه منا (۱۳۹۴) با حضور در خانه سینما در محکومیت آن پیشگام شد.[۱۱۱] یادداشتی از او در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ در انتقاد از تحریمها علیه ایران نشر شد و آن را «تأثیرگذار روی حقوق کودکان در ایران و فراتر از اختلافات سیاسی میان دولتها و دولتمردان» و باعث فشار بر کودکانی دانست که «صدای شادی و سلامت آنها پشت درهای سیاست به سکوت» تبدیل شدهاست.[۱۱۲]
تقدیرها و نامزدیها
[ویرایش]- ۸ اکتبر ۲۰۰۰/ ۱۷ مهر ۱۳۷۹: نامزد بهتر بازیگر زن، دومین جشنواره فیلمهای کمدی.[۱۱۳]
- ۱۲ دسامبر ۲۰۰۳/ ۲۱ آذر ۱۳۸۲: نامزد بهترین بازیگر زن درام برای بازی در خاک سرخ، هفتمین جشن دنیای تصویر (حافظ).[۱۱۴]
- ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۷/ ۳۱ شهریور ۱۳۸۶: تقدیر از سوی خانهٔ فرهنگ ایران در فرانسه.[۱۱۵]
- ۲۳ دسامبر ۲۰۰۷/ ۲ دی ۱۳۸۶: نشان افتخار ملی فعالیتهای اجتماعی، جشن شبچلهٔ چلچراغ.[۱۱۶]
- ۱۰ فوریه ۲۰۰۹/ ۲۲ بهمن ۱۳۸۷: بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در بیست، بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر.[۱۱۷]
- ۱۱ فوریه ۲۰۱۱/ ۲۲ بهمن ۱۳۸۹: بهترین بازیگر زن و دیپلم افتخار برای بازی در آلزایمر بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر.[۱۱۸]
- ۲۳ اوت ۲۰۱۳/ ۱ شهریور ۱۳۹۲: بهترین بازیگر زن برای بازی در فرزند چهارم، جشنواره BIAFF (جشنواره بینالمللی فیلم خانهٔ هنر باتومی).[۱۱۹]
- ۳۱ مه ۲۰۱۵/ ۱۰ خرداد ۱۳۹۴:بهترین بازیگر زن برای بازی در اشباح، جشنوارهٔ ایماجین ایندیا.[۱۲۰][۱۲۱]
- ۲ ژوئن ۲۰۱۵/ ۱۲ خرداد ۱۳۹۴: بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در عصر یخبندان مشترکاً با آهو خردمند، پنجمین دوره جشنواره فیلم شهر.[۱۲۲]
- ۱ نوامبر ۲۰۱۵/ ۱۰ آبان ۱۳۹۴: دیپلم افتخار برای بازی در عصر یخبندان، انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران.[۱۲۳]
- ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۶/ ۳ مرداد ۱۳۹۵: بهترین بازیگر زن سینمای ایران، شانزدهمین جشن دنیای تصویر (حافظ).[۱۲۴]
- ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶/ ۲۷ آبان ۱۳۹۵: بهترین بازیگر زن برای بازی در مزارشریف، جشنواره بینالمللی فیلم چنای.[۱۲۵]
- ۱۲ نوامبر ۲۰۱۶/ ۲۲ آبان ۱۳۹۵: نشان فیروزه برای صفر تا سکو مشترکاً با طهورا ابوالقاسمی، دهمین جشنواره بینالمللی سینماحقیقت.[۱۲۶]
- ۱۸ ژانویه ۲۰۱۸/ ۲۸ دی ۱۳۹۶: تندیس و دیپلم افتخار بهترین مستند بلند برای صفر تا سکو مشترکاً با طهورا ابوالقاسمی، یازدهمین جشنواره فیلمهای ورزشی ایران.[۱۲۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- فهرست نقشآفرینیهای مهتاب کرامتی
- فهرست برندگان تندیس زرین بهترین بازیگر زن جشن خانه سینمای ایران
- فهرست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر
منابع
[ویرایش]- ↑ «مهتاب کرامتی ۵۱ ساله شد اما همچنان جوان!». بهارنیوز. بایگانیشده از اصلی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۶ اکتبر ۲۰۲۲.
- ↑ «بازی در فیلم کوتاه یا بلند برای من تفاوتی ندارد/ «ورای سکوت» بدون دیالوگ و متکی به بازیگر است». ایلنا. ۶ مهر ۱۴۰۰. بایگانیشده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۴ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «سفارت آمریکا در شهرک غزالی ساخته میشود». سینماپرس. ۱۹ آذر ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی». شبکه آی فیلم. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی». sourehcinema.com. وبگاه سوره. ۴ آوریل ۲۰۰۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «Actress Mahtab Keramati appointed UNICEF National Ambassador». unicef. ۲۷ اوت ۲۰۰۷. بایگانیشده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «تبریک صمیمانه یونیسف ایران به مهتاب کرامتی، سفیر صلح و حسن نیت یونیسف برای دریافت جایزه جشنواره فیلم فجر». www.unicef.org. ۲۳ بهمن ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۸ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ «ستارههایی که به کار آمدهاند». خبرگزاری مهر. ۸ خرداد ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «مهتاب کرامتی از بازیگری تا یونیسف + بیوگرافی و علت طلاق». ایمنا. ۲۰۲۰-۱۰-۱۵. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۰۲.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ «مصاحبه خواندنی با مهتاب کرامتی». PERSIANS IN LA. ۲۸ دی ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ ۱۱٫۵ ۱۱٫۶ «حرفهای مهتاب کرامتی دربارهٔ زندگی خصوصی و فعالیتهای سینمایی». روزنامه بانی فیلم. خبرگزاری تسنیم. ۹ فروردین ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ «مهتاب کرامتی و زندگی خصوصی». ۲۵ بهمن ۱۳۹۱. آفتاب آنلاین. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: دانشآموخته دانشگاهآزاد هستم». آنا. ۱۸ آبان ۱۳۹۴. دریافتشده در ۳ ژوئیه ۲۰۲۴.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ «گفتگویی با مهتاب کرامتی». tebyan.net. تبیان. ۱۴ تیر ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۸ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «مهتاب کرامتی:سینما و بازیگری، عشق من است». تابناک با تو. ۲۴ آبان ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: داستان و ادبیات میتواند ایران را به جهان معرفی کند». ایران آنلاین. ۱ آبان ۱۳۹۵.
- ↑ «گشت و گذار در منزل بابک ریاحی پور، موزیسین و آهنگساز». مجله ترانه ماه. مرداد ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «امین تارخ؛ یک تهیه کنندگی و معرفی دو بازیگر تازه». خبرگزاری مهر. ۱۴ دی ۱۳۸۲. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۸ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ایمان جلیلی، فاطمه عبدلی (۲۱ دی ۱۳۸۵). «خانمسفیر درجستجوی روزهای روشن». hamshahrionline.ir. همشهری آنلاین. دریافتشده در ۸ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ «/در آستانه جشنواره تئاتر فجر/ "هملت" و "آنتیگونه" با مجید جعفری به جشنواره بیستم تئاتر فجر میآیند». ۲۳ دی ۱۳۸۰. ایسنا. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «پایان" خاموشی ماه" آغاز "هملت" تئاتر "خانه برنارد آلبا" همچنان بیشتر میفروشد». ایسنا. ۲۹ تیر ۱۳۸۱. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «فروش تئاتر "خانه برنارد آلبا" به ده میلیون تومان نزدیک شد». ایسنا. ۱۲ مرداد ۱۳۸۱. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «میکائیل شهرستانی، مهتاب کرامتی وایرج نوذری با نمایش «زکریای رازی» به روی صحنه میروند». ایسنا. ۱۳ آبان ۱۳۸۴. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ مسعود توکلی (دی ۱۳۸۲). «نمای نزدیک از چند بازیگر سینمای ایران: بررسی نقش و بازیهای نیکی کریمی، لیلا حاتمی، و هدیه تهرانی و مهتاب کرامتی». عروس هنر (۲۶): ۲۳.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم ملاقات با طوطی (1382)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم شاه خاموش (1382)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم هشت پا (1383)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم رستگاری در 20/8 دقیقه (1383)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «/گزارش/ مقایسهٔ آماری «بازیگران» سینمای ایران در دو سال گذشته روند روبه رشد استفاده از بازیگران جوان و تازهکار محمدرضا فروتن و مریلا زارعی رکوردار بازیگران». ۱۷ مرداد ۱۳۸۴. ایسنا. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «جنگ ستارگان آغاز شدهاست؟! بازیگران سه نسل، بر پردهٔ سینما». ایسنا. ۲۱ آذر ۱۳۸۴. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم حس پنهان (1385)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۵ اکتبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم پاداش سکوت (1385)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم آدم (1385)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم زنها فرشته اند (1386)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم آتش سبز (1386)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ندا عابد (اسفند ۱۳۸۶). «و این نار دانه است (و دانهدانهدانههای انار تکرار تا بی شمار نا مکرر است)». آزما (ویژه هنر و ادبیات) (۵۶): ۲۶ تا ۲۹.
- ↑ «فهرست "ترینهای" جشنواره بیست و هفتم فیلم فجر تغییر کرد». ۷ بهمن ۱۳۸۷. خبرگزاری مهر. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «بازیگران پرکار و فیلمسازان برگزیده؛ چهرههای سال 87 سینمای ایران». خبرگزاری مهر. ۱۷ اسفند ۱۳۸۷. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم آدمکش (1388)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «همیشه دوست داشتم با کارگردان "پرده آخر" همکاری کنم». خبرگزاری مهر. ۳۰ شهریور ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «فرزاد مؤتمن از تلهفیلم «آذر» میگوید». خبرآنلاین. ۳۰ فروردین ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «یک شکست دیگر برای فیلمهای پرفروش دولتی». ۶ شهریور ۱۳۹۲. روزنامه شرق.[پیوند مرده]
- ↑ «ده فیلم خبرساز سینمای ایران در سال ۹۴». ۲۰ مارس ۲۰۱۶. بیبیسی فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «گیشه مطلق باز هم برای عطاران، دو فصل شلوغ برای کرامتی». آی سینما. ۱۲ آبان ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ «اضطراب زیادی داشتم». ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.[پیوند مرده]
- ↑ «توقعم بالا رفته». روزنامه شرق. ۲۹ تیر ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «هیچکس نمیخواست راجع به اتفاق مزارشریف حرفی زده شود/ رفتار طالبانی تاریخ مصرف ندارد». فارس. ۱۸ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «مردم ما در واقعه مزار شریف قربانی شدند/ خانواده شهدای دیپلمات فیلم را نبینند/ فیلمساز حق ندارد به جناح خاصی تعلق داشته باشد». فارس. ۱۹ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم مرداد (1395)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «لیست کامل عوامل فیلم ماجان (1395)». وبگاه سوره. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کرامتی: دوست دارم نقشهای متفاوتی را تجربه کنم/ عسگرپور: مسئله اصلی من تهیهکنندگی نیست». ۱۲ بهمن ۱۳۹۵. فارس.
- ↑ «مهتاب کرامتی درگفتگو باسینماسینما/نقشی بازی میکنم که به زندگی مردم نزدیک باشد». ۱ اسفند ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: نقشهای متفاوت را دوست دارم». جام جم آنلاین. ۱۳ بهمن ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۵ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «با نفوذترین بازیگران زن سینمای ایران». ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶. دنیای اقتصاد. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی؛ از «صفر تا سکو»». جام جم. جام جم. ۷ شهریور ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ««صفر تا سکو» روی پرده سینماها». ۹ آبان ۱۳۹۶. روزنامه شرق. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «چالش مراسم خاکسپاری نلسون ماندلا فیلم شد/ مهتاب کرامتی در نقش خود». خبرگزاری مهر. ۴ آبان ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ ««جاده قدیم» / معرفی فیلمهای سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر 36». سلام سینما. بهمن ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «ارزیابی بازیگران در ویترین سه روز اول فیلم فجر». ایسنا. ۱۶ بهمن ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «اعتراض منیژه حکمت به اختصاص بلیتهای سینماهای مردمی به ارگانها». ایسنا. ۱۳ بهمن ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۳ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ ۶۱٫۰ ۶۱٫۱ مصباح، مهیندخت (۷ اکتبر ۲۰۰۷). «فعالیتهای یونیسف در ایران». دویچهوله فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «از طرف یونیسف؛ مهتاب کرامتی روز جهانی کودک در ایران را برگزار میکند». ایسنا. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی سفیر حسن نیت یونیسف در ایران شد». خبرگزاری مهر. ۵ شهریور ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۸ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ مریم ابریشم کار (۱۵ اکتبر ۲۰۰۶). «سفیری برای کودکان». بیبیسی فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کرامتی همکاری خود را با یونیسف تمدید کرد». خبرگزاری مهر. ۱۴ فروردین ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی همچنان سفیر حسننیت یونیسف است/ ادامه همراهی با بچهها». خبرگزاری مهر. ۸ شهریور ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «یک پیشنهاد جدید برای مخاطب؛ نگاهی به مستند "سرخ" امید بنکدار و کیوان علیمحمدی». خبرگزاری مهر. ۶ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «هادی ساعی و مهتاب کرامتی به نفع کودکان بیمار نقش آفرینی میکنند». خبرگزاری مهر. ۱۴ آبان ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کودکان سرزمین من لایق بهترینها هستند / 4 کتابخانه گویا راهاندازی میشود». خبرگزاری مهر. ۵ شهریور ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی، سفیر کمپین کودکان امید». روزنامه شرق. ۵ شهریور ۱۳۹۳.[پیوند مرده]
- ↑ «دولت به کمک توسعه کتابخانههای گویا بیاید/ اهمیت استقبال نابینایان». خبرگزاری مهر. ۴ دی ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: گزارش کشتار کودکان در اعتراضات را به مقامهای یونیسف در ایران دادم». ایران اینترنشنال. ۲۰۲۲-۱۰-۰۶. بایگانیشده از اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۴.
- ↑ «کنارهگیری مهتاب کرامتی از «یونیسف» / علت انصراف «سفیر حسننیّت و صلح» چه بود؟ + تصویر متن کنارهگیری». خبرآنلاین. ۱۷ نوامبر ۲۰۲۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «مصاحبه با مهتاب کرامتی در پاریس». ایرانیان انگلستان. ۱۹ مه ۲۰۰۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «رخشان بنیاعتماد: ساخت فیلم مستند نیاز به شناخت و تحلیل کامل موضوع دارد». روزنامه شرق. ۱۷ آذر ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
- ↑ «حضور مهتاب کرامتی در اردوی والیبال نشسته بانوان + تصاویر». ۷ شهریور ۱۳۹۵. تسنیم. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «حضور مهتاب کرامتی و خواهران منصوریان برای تماشای بازی ایران وایتالیا». تسنیم. ۳ آذر ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: حضور در ورزشگاه حق بانوان است». ۴ بهمن ۱۳۹۶. روزنامه شرق. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ فوریه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «اختصاص ۳۰ درصد کابینه به زنان؛ درخواست از رئیسجمهوری آینده ایران». بیبیسی فارسی. ۷ مهٔ ۲۰۱۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی: به پول سینما وابسته نیستم». خبرگزاری تسنیم. ۲۲ آذر ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کرامتی: فیلمسازان مستقل نیازمند حمایتند». ۲۳ مرداد ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کرامتی: فیلمسازان مستقل نیازمند حمایتند». خبرگزاری مهر. ۲۳ مرداد ۱۳۹۱. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی مدیر هنری جشنواره فیلم «خورشید» شد». خبرگزاری مهر. ۸ آذر ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «توجه به سینمای مستقل». روزنامه شرق. ۲۰ شهریور ۱۳۹۲.[پیوند مرده]
- ↑ «قولی که «سنجد» از مسئولان حوزه کودک گرفت/ جای بچهها در بحثها خالی بود». خبرگزاری مهر. ۸ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «اعلام آثار بخش مسابقه ویدئویی کوتاه و نیمه بلند/ یونیسف داورانش را معرفی کرد». خبرگزاری مهر. ۱۷ شهریور ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۶ آوریل ۲۰۱۸.
- ↑ «حضور سازمان غذا و دارو در جشنواره فیلم فجر». خبرگزاری مهر. ۱۲ بهمن ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی و نرگس آبیار به جمع داوران جشنواره فیلم رضوی پیوستند». خبرگزاری مهر. ۲۴ مرداد ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «3 Iranians in Dhaka Film Festival Jury». فایننشال تریبون. ۳ ژانویه ۲۰۱۷. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «با دکلمهٔ مهتاب کرامتی؛ سمفونی پیامبر اعظم (ص) اجرا شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ دی ۱۳۸۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «برخورد پادگانی در موسیقی سمفونیک جایی ندارد». خبرگزاری تسنیم. ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی راوی مستند «نلسون ماندلا، برای همیشه» شد». خبرگزاری مهر. ۱۸ خرداد ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی از تجربه حضور در نماهنگ همایون شجریان گفت». آوای ایرانیان. ۱۹ آبان ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «کسب و کار بازیگران پشت دوربین». روزنامه خراسان. ۲۱ تیر ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «شغل دوم بازیگران مشهور ایرانی چیست؟». آوای ایرانیان. ۲۵ تیر ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مصاحبه با مهتاب کرامتی – جذاب و اختصاصی». فیلمنت نیوز. ۲۲ آذر ۱۳۹۴.[پیوند مرده]
- ↑ «نخستین شغل مهتاب کرامتی چه بود؟». ۱۵ فروردین ۱۳۹۶. ایسنا. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی در مراسم رونمایی از طرحهای جدید «جورجیو آرمانی» در پاریس». صدای آمریکا. ۱۴ تیر ۱۳۹۸. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۴ نوامبر ۲۰۲۲.
- ↑ «/اطلاعیهٔ شمارهٔ 6/ روز سهشنبه از ساعت 16 تا 22 در تهران و شهرستانها انجام میشود همایش بزرگ هنرمندان سینمای ایران به نفع زلزلهزدگان بم». ایسنا. ۸ دی ۱۳۸۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «/گزارش/ «همایش بزرگ هنرمندان سینمای ایران به نفع زلزلهزدگان بم» پیشنهادهای اهالی سینما برای بازسازی روحی مردم آسیبدیده و شهر تخریب شدهٔ "بم"/بخش نخست/». ایسنا. ۱۰ دی ۱۳۸۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «بچههای «شینآباد» برایم مهم هستند». شهروندان. ۱۵ مهر ۱۳۹۲.
- ↑ «گزارش تصویری حراج خیریه آثار هنری با حضور مهتاب کرامتی در رشت». ۱۵ تیر ۱۳۹۵. شهرامید. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۲۰.
- ↑ «پیش فروش اینترنتی «صفر تا سکو»». ۲۸ آبان ۱۳۹۶. سینماپرس. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «روایت مهتاب کرامتی از "جاده قدیم" و حرفهای امین حیایی دربارهٔ همبازی شدن با پسرش». هنرآنلاین. ۱۴ بهمن ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۹ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «حمایت سینماگران از هاشمی رفسنجانی درانتخابات ریاست جمهوری ناصر تقوایی، جمشید مشایخی، رضا ایران منش، خسرو شکیبایی، هدیه تهرانی، رسول صدرعاملی و… (فهرست شماره 1)». ایسنا. ۳۱ خرداد ۱۳۸۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «در حمایت از هاشمی رفسنجانی؛ هنرمندان سینما، تئاتر و هنرهای تجسمی کشور، اطلاعیه صادر کردند». ایسنا. ۳۱ خرداد ۱۳۸۴. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «سال گذشته رنگ ما بنفش و امسال پرچم ایران است/آرزو برای ملت عراق/ مهتاب کرامتی:منتظر گشایش فقلهای دیگر هستیم». خبرگزاری مهر. ۲۲ خرداد ۱۳۹۳. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «از دیگران دعوت کنیم درانتخابات شرکت کنند/ از روحانی حمایت میکنم». صبح دیگر. ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «با «امید» بیایید؛ فقط رای دادن ماندهاست». انتخاب. ۵ اسفند ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «اهالی خانه سینما به قول پلیس اعتماد میکنند». صدای آمریکا. ۲۸ تیر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱ مارس ۲۰۱۸.
- ↑ «سینما دربارهٔ فاجعه «منا» سکوت نکرد/ رساندن صدای مهربانی به جهان». خبرگزاری مهر. ۱۹ مهر ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «نتقاد مهتاب کرامتی از تحریمهای غرب علیه ایران». خبرگزاری فارس. ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «دومین جشنواره فیلمهای کمدی در شهر کرد آغاز شد». ایسنا. ۱۷ مهر ۱۳۷۹. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «فهرست کامل نامزدهای دریافت تندیس حافظ و جوایز هفتمین جشن سینمای تلویزیونی دنیای تصویر». ایسنا. ۲۱ آذر ۱۳۸۲. بایگانیشده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی بهنمایندگی از زنان سینمای ایران در پاریس تقدیر میشود». ایسنا. ۲۵ شهریور ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «با گفتگوی معتمدآریا با خاتمی، ده نشان افتخار "چلچراغیها" اهدا شدند». ایسنا. ۳ دی ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر 1387». بهمن ۱۳۸۷. filmba.ir. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «دوره بیست و نهم(۱۳۸۹)». جشنواره فیلم فجر. ۲۲ بهمن ۱۳۸۹. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی جایزه باتومی گرجستان را گرفت». خبرگزاری تسنیم. ۱ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «AWARDS 2015». Imagineindia. ۳۱ مه ۲۰۱۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «مهتاب کرامتی بهترین بازیگر زن جشنواره «ایماجین ایندیا» شد». ۱۸ خرداد ۱۳۹۴. خبرگزاری مهر. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «برگزیدگان پنجمین دوره جشنواره فیلم شهر معرفی شدند». ۱۲ خرداد ۱۳۹۴. خبرگزاری تسنیم. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «شب بارانی منتقدان سینما». روزنامه شرق. ۱۲ آبان ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۶ نوامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «جایزه بهترین بازیگر زن سینما به پریناز ایزدیار و مهتاب کرامتی رسید». ۳ مرداد ۱۳۹۵. فیلم نت نیوز.[پیوند مرده]
- ↑ «2 Iranian films awarded at Chennai Intl. Filmfest». ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶. خبرگزاری مهر. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «نشان فیروزه به مهتاب کرامتی رسید/ «آوانتاژ» تندیس بهترین کارگردانی را گرفت». ۲۲ آبان ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ «برگزیدگان یازدهمین جشنواره فیلمهای ورزشی معرفی شدند». ۲۸ دی ۱۳۹۶. خبرگزاری مهر. بایگانیشده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- افراد زنده
- اهالی تهران
- بازیگران تئاتر زن اهل ایران
- بازیگران زن اهل تهران
- بازیگران زن تلویزیونی اهل ایران
- بازیگران زن سده ۲۰ (میلادی) اهل ایران
- بازیگران زن سده ۲۱ (میلادی) اهل ایران
- بازیگران زن فیلم اهل ایران
- برندگان سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن
- بشردوستان اهل ایران
- تهیهکنندگان فیلم اهل ایران
- دانشآموختگان دانشگاه آزاد اسلامی
- زادگان ۱۳۴۹
- زادگان ۱۹۷۰ (میلادی)
- زنان اهل ایران در کسبوکار
- سفیران حسننیت یونسکو
- سفیران یونیسف
- فعالان ایدز
- فعالان حقوق زنان اهل ایران
- فعالان حقوق کودکان اهل ایران
- کارگردانان هنری