مارک ۸۴
| مارک-۸۴ | |
|---|---|
 بمب چندمنظورهٔ مارک-۸۴ | |
| نوع | بمب چندمنظوره کم‌پسا |
| خاستگاه | ایالات متحده آمریکا |
| تاریخچه خدمت | |
| جنگ‌ها | جنگ ویتنام جنگ خلیج فارس جنگ ایران و عراق جنگ اسرائیل و حماس |
| تاریخچه تولید | |
| طراح | جنرال داینامیکس |
| تاریخ طراحی | ۱۹۷۰ |
| سازنده | جنرال داینامیکس |
| قیمت واحد | ۳٬۱۰۰ دلار[۱] |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۹۲۵ کیلوگرم |
| طول | ۳۲۸۰ میلیمتر (۱۲۹ اینچ) |
| قطر | ۴۵۸ میلیمتر (۱۸ اینچ) |
مارک ۸۴ (به انگلیسی: Mark 84) یا بی‌ال‌یو-۱۱۷ (به انگلیسی: BLU-117)، بمب چندمنظوره ساخت آمریکا است و بزرگ‌ترین بمب از سری بمب‌های مارک-۸۰ می‌باشد. این بمب به‌عنوان یک بمب هدایت ناپذیرُ سنگین به گونهٔ گسترده‌ای در جنگ ویتنام به‌کار برده شد. خلبانان اف-۱۱۷ نایت‌هاوک در جنگ خلیج فارس به‌خاطر نیروی مخرب قابل ملاحظه و شعاع تخریب زیاد این بمب نام آن را چکش گذاشته بودند. این بمب برای هواپیماهای اف-۱۱۷ مجهز به کیت جی‌بی‌یو-۲۷ پیووی ۳ بود.
توسعه
[ویرایش]
وزن اسمی مارک ۸۴ دو هزار پوند (۹۰۷/۲ کیلوگرم) است، ولی وزن واقعی آن بسته به نوع باله‌ها، فیوزها و قطعات بیش پسار از ۱۹۷۲ تا ۲۰۸۳ پوند (۹۴۴/۸ تا ۸۹۴/۵ کیلوگرم) متغیر است. بدنهٔ فولادی این بمب با ۹۴۵ پوند (۴۲۸/۶ کیلوگرم) مادهٔ منفجره تریتونال پر شده‌است.
مارک ۸۴ می‌تواند بسته به ارتفاعی که از آن پرتاب می‌شود گودالی به قطر پانزده متر و گودی یازده متر ایجاد کند و می‌تواند تا ۳۸۰ میلیمتر به درون فلز یا ۳/۵ متر به درون بتن نفوذ کند. همچنین ترکش‌های آن تا فاصلهٔ ۳۶۶ متری مرگبار هستند.
این بمب به عنوان کلاهک جنگی انواع مهمات هدایت دقیق از جمله بمب‌های هدایت لیزری جی‌بی‌یو-۱۰، جی‌بی‌یو-۲۴، جی‌بی‌یو-۲۷ پیووی ۳، بمب هدایت لیزری جی‌بی‌یو-۱۵، بمب مهمات تهاجم مستقیم مشترک و مین‌های دریایی به کار می‌رود.[۲]
منابع
[ویرایش]مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mark 84 bomb». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ "Mk84 General Purpose Bomb". Federation of American Scientists. 23 April 2000. Archived from the original on 6 November 2010. Retrieved 1 September 2010.
- ↑ "Mk 65 Quick Strike Mine". Federation of American Scientists. 8 December 1998. Archived from the original on 18 September 2010. Retrieved 1 September 2010.