پرش به محتوا

فاطمه بنت حسین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فاطمه بنت حسین
زادهٔ۴۱ قمری
درگذشت۱۱۷ قمری
آرامگاهقبرستان باب‌الصغیر
دیگر نام‌هافاطمه صغری
همسر(ها)حسن مثنی
عبدالله بن عمرو
فرزندان
والدینحسین بن علی (پدر)
خویشاوندانحسن بن علی (عمو و پدرشوهر)

فاطمه دختر حسین، معروف به فاطمه صُغری، یکی از دختران حسین بن علی بود.

سرگذشت

[ویرایش]

پدر فاطمه، حسین بن علی سومین امام شیعه بوده‌است و مادرش ام اسحاق دختر طلحه بن عبیدالله[۱] نبوده‌است بلکه مادرش لیلا دختر ابی مره بوده‌است، زیرا فاطمه صغری متولد سال ۴۱ ه‍. ق و قبل از کشته شدن حسن‌بن‌علی (در سال ۵۰ ه‍.ق) و ازدواج ام‌اسحاق با حسین‌بن‌علی بوده‌است (حسین‌بن‌علی قبل از کشته شدن در سال ۶۱ ه‍.ق فاطمه صغری را به عقد حسن مثنی پسر حسن‌بن‌علی که از صحنه نبرد کربلا فرار کرد درآورده بود). البته گویا حسین‌بن‌علی از ام‌اسحاق دارای دختر دیگری به نام فاطمه بوده‌است که با فاطمه صغری فرق دارد. او در واقعه کربلا حضور داشت و پدرش قبل از مرگ وصیت و ودایع امامت را به او سپرد. او در بین دختران حسین‌بن‌علی، بیشترین شباهت را به جدّهٔ خود فاطمه داشت و به همین دلیل حسین او را به عقد حسن بن حسن درآورد.[۲]

فاطمه و حسن در کربلا حضور داشتند اما حسن کشته نشد و اسماء بن خارجه فزاری جانش را نجات داد اما فاطمه همراه با اسیران به کوفه و شام رفت و خطبه‌هایی در کوفه خواند.[۳][۴] او پس از بازگشت از شام به مدینه رفت. او بعد از مرگ حسن یک سال بر مزار او خیمه‌ای برپا کرد و به عزاداری و عبادت پرداخت.[۵] او بعداً با عبدالله بن عمرو بن عثمان بن عفان ازدواج کرد. فاطمه از مجموع ازدواج‌های خود دارای هفت فرزند شد که حسن مثلث یکی از آنان بود. او سرانجام در سال ۱۱۷ هجری از دنیا رفت و در قبرستان باب‌الصغیر دفن گردید.[۶]

دختران حسین بن علی

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۴۹۱؛ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۳۲۹. به نقل از ویکی شیعه [۱]
  2. شیخ مفید، الارشاد، جلد ۲، صفحهٔ ۲۵.
  3. شیخ مفید، الارشاد، جلد ۲، صفحهٔ ۲۵.
  4. احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، جلد ۲، صفحهٔ ۲۷۲۹
  5. علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد ۴۴، صفحهٔ ۱۶۷
  6. ابن جوزی، تذکره‌الخواص، صفحهٔ ۲۵۱
  • کتاب وقایع الشهور و الایام

پیوند به بیرون

[ویرایش]