پرش به محتوا

عبدالباسط عبدالصمد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود
زادهٔ۱ ژانویهٔ ۱۹۲۷
درگذشت۳۰ نوامبر ۱۹۸۸ (۶۱ سال)
۹ آذر ۱۳۶۷
ملیتمصری
پیشهقاری قرآن
شناخته‌شده
برای
قرائت قرآن
عنوانملک القراء

عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود (۱ ژانویهٔ ۱۹۲۷ – ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸) قاری اهل مصر بود. او پرطرفدارترین قاری جهان اسلام است.[۱] به دلیل سبک آهنگین، قدرت صدا، لحن احساسی او را حنجره طلایی نامیدند.[۲] وی بزرگ‌ترین سفیر قرآن و مسلمانان بود.[۳] او طرفداران و مقلدان فراوانی در سرتاسر جهان دارد. وی همچنین نخستین رئیس اتحادیهٔ قاریان و حافظان قرآن در مصر بوده‌است. معمولاً از عبدالباسط، منشاوی، خلیل الحصری و مصطفی اسماعیل به سبب تأثیر بزرگی که در جهان اسلام داشته‌اند به عنوان چهار قاری مهم و بزرگ قرآن در دوران معاصر نام می‌برند.[۴][۵][۶][۷]

زندگی

[ویرایش]

عبدالباسط محمد عبدالصمد در سال ۱۹۲۷ در روستای «المزاعزه» یکی از توابع شهر ارمنت در استان قنا در جنوب مصر به دنیا آمد پدربزرگ او مدرّس حفظ و تجوید قرآن بود. عبدالباسط در ۶ سالگی به مکتب حفظ قرآن در ارمنت رفت. در ۹ سالگی حافظ کل قرآن شد. پس از اینکه عبدالباسط به سن ۱۲ سالگی رسید از هر شهر و روستا در استان قنا و مخصوصاً از جانب اصفون المطاعنه دعوت‌هایی به سوی او روانه شد، چراکه گواهی محمد سلیم که به عبدالباسط اعطا شده بود نقطه اطمینان همه مردم بود.[۸]

او در سال ۱۹۵۰ به مراسمی که برپا شده بود رفت. در آن مجلس یکی از نزدیکان عبدالباسط از مسؤلان مجلس اجازه خواست تا او ده دقیقه‌ای را به تلاوت بپردازد. عبدالباسط آیاتی از سوره احزاب را تلاوت کرد و این تلاوت عبدالباسط یک و نیم ساعت ادامه پیدا کرد و بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت.[نیازمند منبع]

در سال ۱۹۵۱ عبدالباسط به رادیو مصر رفت. او پس از به دست آوردن شهرتی که در طول چند ماه به‌دست آورده بود به قاهره مهاجرت کرد. با پیوستن او به رادیو، استقبال مردم در مصر برای خرید گیرنده‌های رادیوئی زیاد شد و در بیشتر خانه‌ها گسترش یافت.

شهرت

[ویرایش]

عبدالباسط در ماه رمضان و روزهای دیگر سال به کشورهای مختلفی برای برگزاری محافل قرآنی و در پی دعوت‌هایی که از او می‌شد، رهسپار شد. او در سفر به جاکارتا، اندونزی در بزرگ‌ترین مساجد آن‌جا به تلاوت قرآن پرداخت. در یکی از مساجد بیش از ۲۵۰ هزار نفر تا صبح در حالی که سر پا ایستاده بودند به صدای او گوش می‌دادند. از مساجدی که او در آن‌ها به تلاوت پرداخته‌است، مسجدالحرام در مکه، مسجد نبوی در مدینه، مسجد الاقصی در قُدس و مسجد ابراهیمی در فلسطین بوده‌اند.

عبدالباسط در اتوبیوگرافی خود می‌گوید: «من به ۱۴ ایالت از ایالات آمریکا که در آن‌ها مراکز مسلمین وجود داشت سفر کرده‌ام که تعداد زیادی از مسلمین در این مراکز هستند. از تفضل خدا، در همهٔ کشورها موفق بودم. در لس آنجلس ۶ نفر پس از شنیدن تلاوت قرآن کریم به دین اسلام روی آوردند؛ در اوگاندا ۹۲ نفر. در آن‌جا دو مجلس داشتم؛ در یکی ۷۲ نفر از آن‌ها و بقیه در مجلس دوم به دین اسلام روی آوردند. حتی یک خانم گویندهٔ تلویزیون همراه من بود که در آخرین روز خواست دستم را ببوسد و من متأثر شدم ولی نپذیرفتم. او تقاضا کرد به حج برود. به اوگاندایی‌ها گفتم اگر اجازه بدهید، بگذارید این خانم امسال به مسافرت حج برود. پس از آن، خواست که نامش را تغییر دهد، من نام «آمنه» را برایش انتخاب کردم.»[نیازمند منبع]

یاسر فرزند عبدالباسط نقل می‌کند: «روزهای شنبهٔ هر هفته ساعت هشت تلاوت پدر از رادیو مصر پخش می‌شد. در این ساعت همهٔ اعضای خانواده بر سر سفره و کنار هم نزد پدر می‌نشستیم و به تلاوت ایشان گوش فرا می‌دادیم. همگی ما به مدت نیم ساعت سراپا گوش می‌شدیم، هیچ‌کس تکان نمی‌خورد و حتی صندلی را هم تکان نمی‌داد و مرحوم پدر در اثنای پخش تلاوت، سر خود را روی آستین‌اش می‌گذاشت و به فکر فرومی‌رفت. ایشان در منزل با صوت تلاوت قرآن نمی‌کرد، مگر زمانی که عده‌ای از خبرنگاران یا مجریان رادیو یا عکاسان در منزل حضور می‌یافتند. اما عادت همیشگی ایشان این بود که هر روز پس از نماز صبح در اتاق خود قرآن می‌خواند. من وقتی شش ساله بودم با ایشان به مسجد امام شافعی می‌رفتم و به تلاوت‌های ایشان گوش می‌دادم. در برخی مراسم و محافل قرآنی و جشن‌ها که ایشان به تلاوت می‌پرداختند مردم حاضر از ایشان می‌خواستند تلاوت‌اش را تکرار کند. من دوست داشتم که در برنامه‌های تلاوت ایشان همراه پدر باشم، او همواره مرا به تلاوت قرآن تشویق می‌کرد. به یاد دارم هر وقت در اتاق، قرآن می‌خواندم و او در اتاق دیگری بود و از حضور ایشان بی‌خبر بودم، او صبر می‌کرد تا من به آخر آیه برسم آنگاه وارد اتاق می‌شد. اگر در زمان تلاوت وارد می‌شد من تلاوت را قطع می‌کردم و او برای این‌که من کارم را کامل تمام کنم پس از تمام کردن آیه به نزدم می‌آمد، و این خاطرهٔ زیبایی برای من است.»

آنچه که از وی برای مسلمانان باقی مانده‌است، قرائت‌های او طی بیش از نیم قرن که در نوارها ضبط شده‌است و در دنیای اسلام استفاده می‌شود.

درگذشت

[ویرایش]

عبدالباسط عبدالصمد در روز ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸ (۹ آذر ۱۳۶۷) بر اثر بیماری دیابت و التهاب کبد در قاهره درگذشت.[۹][۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. قمصری، وحید (۲۰۲۱-۰۱-۰۳). «10 تا از مشهورترین قاریان جهان اسلام». بست فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۷.
  2. "Abdul Basit 'Abd us-Samad - Wikipedia". en-m-wikipedia-org.translate.goog (به انگلیسی). Retrieved 2023-12-07.
  3. «تعرف علی صاحب الحنجرة الذهبیة -صوت مکة-». www.abou-alhool.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۷.
  4. Taha Shoeb (2 Feb 2018). "Khalaf from Hamzah – A look at the features of recitation of al-Qur'an by Shahzada Husain Bhaisaheb". thedawoodibohras.com. Archived from the original on 19 May 2020.
  5. Ejaz Taj (6 Sep 2018). "A Meeting with the Egyptian Giants, al-Minshāwī, al-Huṣrī, Muṣṭafā Ismāʿīl and ʿAbdul-Bāsit ʿAbdus-Ṣamad". islam21c.com. Archived from the original on 18 May 2020. Retrieved 18 May 2020.
  6. "Best Quran Recitation Competition for Students Planned in Egypt". iqna.ir. 4 May 2020. Archived from the original on 19 May 2020.
  7. Frishkopf, Michael (28 Dec 2009). "Mediated Qur'anic Recitation and the Contestation of Islam in Contemporary Egypt". In Nooshin, Laundan (ed.). In Music and Play of Power in the Middle East (pdf) (به انگلیسی). London: Routledge. ISBN 978-0-7546-3457-7. Archived from the original on 19 May 2020 – via pdfslide.net.
  8. إیمان عبدالرحمن، «الأزهر یحتفی بصاحب الحنجرة الذهبیة الشیخ عبدالباسط عبدالصمد»، پایگاه خبری أخبار الیوم، الأربعاء، 30 نوفمبر 2022.
  9. «زندگینامه استاد عبد الباسط محمد عبد الصمد». www.tadabbor.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۷.
  10. «قراء القرآن الکریم - عبدالباسط عبدالصمد». نون (به عربی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۷.
  • سایت مرکز جهانی اطلاع‌رسانی آل‌بیت

پیوند به بیرون

[ویرایش]