پرش به محتوا

خانواده سوپرانو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سوپرانوز)
خانوادهٔ سوپرانو
پوستر فصل یک مجموعه تلویزیونی سوپرانوها
ژانر
سازندهدیوید چیس
بازیگرانجیمز گاندولفینی
لورین براکو
ادی فالکو
مایکل امپریولی
برت یانگ
دومینیک کیانزه
استیون ون زندت
سیریکو
رابرت ایلر
جیمی لین سیگلر
دریا د ماتیو
آیدا تورتورو
استیو اسکیریپا
وینسنت پاستوره
نانسی مرشان
وینست کاراتولا
جو پانتولیانو
فرانک وینسنت
استیو بوشمی
جان وینتیمیلیا
فدریکو کاستلوچو
دیوید پرووال
شارون آنجلا
کاترین ناردوچی
ساندرا سانتیاگو
کشور سازنده ایالات متحده آمریکا
زبان اصلیانگلیسی
شمار فصل‌ها۶
شمار قسمت‌ها۸۶
تولید
تهیه‌کننده‌های اجرایی
مکان‌های تولید
فیلم‌برداری
دوربینتک دوربین[۴]
مدت۴۳ تا ۷۵ دقیقه
پخش
شبکهٔ اصلیاچ‌بی‌او
انتشار اولیه۱۰ ژانویهٔ ۱۹۹۹ –
۱۰ ژوئن ۲۰۰۷

خانواده سوپرانو یک مجموعه تلویزیونی درام جنایی آمریکایی است که توسط دیوید چیس ساخته شده است. این سریال حول محور تونی سوپرانو (جیمز گاندولفینی)، یک عضو مافیای ایتالیایی-آمریکایی مقیم نیوجرسی می‌چرخد که تلاش می‌کند بین زندگی خانوادگی‌اش و نقش خود به‌عنوان رهبر یک گروه جرم‌های سازمانی تعادل برقرار کند. این مجموعه همچنین شامل اعضای مختلف خانواده و دوستان تونی، همکاران مافیایی و رقبای او در نقش‌هایشان برجسته می‌شود که مهم‌ترین آنها همسرش کارملا (ادی فالکو)، پسر عموی او کریستوفر مولتیسانتی (مایکل امپریولی) و روان‌شناس او جنیفر ملفی (لورین بلاکو) است.

این سریال با چراغ سبز در سال ۱۹۹۷، از ۱۰ ژانویه ۱۹۹۹ تا ۱۰ ژوئن ۲۰۰۷ از شبکه اچ‌بی‌او پخش شد که شامل شش فصل و ۸۶ قسمت بود.

داستان

[ویرایش]

داستان فیلم مربوط به خانواده مافیایی تونی سوپرانو، رئیس مافیایی خانواده ایتالیایی-امریکایی در شهرهای نیوجرسی و نیویورک می‌باشد. این مجموعه تلویزیونی ساخته دیوید چیس است. خانوادهٔ سوپرانو برای هر فصل نامزد کسب بهترین سریال درام در مراسم امی شد که در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ توانست این جایزه را از آن خود کند؛ جیمز گاندولفینی (در نقش تونی سوپرانو) و ادی فالکو (در نقش همسر تئنی سوپرانو) هر کدام توانستند سه بار برنده جایزه امی برای بهترین بازیگر نقش اصلی سریال‌های درام شوند؛ همچنین مایکل امپریولی و دریا د ماتیو هم هر کدام یک بار در مراسم امی سال ۲۰۰۴ توانستند جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را از آن خود کنند. این سریال در مجموع دسته‌بندی‌های مختلف، ۱۱۱ بار نامزد جوایز امی و از این تعداد ۲۱ بار را برنده شد. این سریال در مراسم گلدن گلوب نیز پرفروغ ظاهر شد و توانست در مجموع از ۲۳ نامزدی، ۵ مرتبه پیروز شود.

مرگ بازیگر اصلی

[ویرایش]

بازیگر نقش تونی سوپرانو یعنی جیمز گاندولفینی در سال ۲۰۱۳ بر اثر سکته قلبی در گذشته است. برایان کرانستون بازیگر نقش والتر وایت در سریال محبوب برکینگ بد در واکنش به این خبر گفت: از این اتفاق بسیار متأثر شدم، من به او مدیونم چون اعتقاد دارم که بدون خلق کاراکتری مثل تونی سوپرانو، والتر وایتی در کار نبود.

بازخوردها و عوامل تولید

[ویرایش]

این سریال از دسته آثاری است که کمپانی برادران وارنر آن را پشتیبانی کرده است. نویسنده‌های این سریال ترنس وینتر، رابین گرین، میشل بورگس، متئو وینر و فرانک رنزولی می‌باشند. این سریال در شش فصل و هشتاد و شش قسمت تهیه شده است. پخش این سریال از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۷ طول کشید. به گفته عده زیادی از منتقدان شاخص دنیا سریال خانوادهٔ سوپرانو را برترین سریال قرن ۲۱ و مهم‌ترین سریال تاریخ تلویزیون نام برده‌اند و به او لقب (مادر سریال‌های جنایی مدرن) را داده‌اند طبق آخرین اخبار قرار است که فیلمی سینمایی به نویسندگی و کارگردانی دیوید چیس ساخته شود که داستان این فیلم به زمان کودکی تونی سوپرانو برمیگردد، نکته جالب این است که قرار شده این نقش را پسر جیمز گاندولفینی یعنی مایکل گاندولفینی بازی کند.[۵]

برای مشاهدهٔ جزئیات قسمت‌های این سریال فهرست قسمت‌های سریال سوپرانوها را ببینید.

تجزیه و تحلیل روان‌شناسی بخشی از فصل پنجم

[ویرایش]

صحنه ای درخشان در فصل پنجم سوپرانوها وجود دارد که استفاده تونی سوپرانو از پرخاشگری پیشگیرانه (کلامی) را به نمایش می‌گذارد. تونی از خواهرش جنیس می‌خواهد که وارد کلاس‌های مدیریت خشم شود. در کمال تعجب همه، کلاس‌ها در واقع به جانیس کمک می‌کنند. او و شوهرش بابی، تونی سوپرانو را برای شام دعوت می‌کنند. تونی پیشرفت جنیس را مشاهده می‌کند و این او را آزار می‌دهد. تونی در طول جلسات درمانی خود با دکتر ملفی بارها بیان می‌کند که افسردگی، |حمله‌های پانیک و خلق و خوی او همه ناشی از بزرگ شدن در یک خانواده ناکارآمد است. او واقعاً باور ندارد که می‌تواند بهتر شود، در حالی که از خود به خاطر انجام ندادن این کار ناراحت است؛ بنابراین دیدن شادی بیشتر خواهرش جنیس (که در همان شرایط بزرگ شده است)، تونی را عصبانی می‌کند. او نمی‌تواند این ایده را تحمل کند که خواهرش از جهنمی که والدینشان برای آنها ساخته‌اند فرار کند، بنابراین روحیه او را به پایین می‌کشاند. تونی از تربیتش برای توجیه رفتارش استفاده می‌کند و خودسازی جانیس، این منطقی سازی‌ها را بی‌اعتبار می‌کند؛ بنابراین او تصمیم می‌گیرد به‌طور استراتژیک با او دشمنی کند. تونی راه‌هایی پیدا می‌کند تا این حقیقت را بیان کند که او فرزند اولش را رها کرده است، تا اینکه جانیس در نهایت از شدت ناراحتی و خشم منفجر می‌شود. تونی با رضایت از اینکه جلوی پیشرفت شخصیتی خواهرش را گرفته است دور می‌شود. در سریالی که شاهد تقلب، دزدی و قتل قهرمان داستان هستیم، این لحظه ای است که درک مخاطب از تونی واقعاً شروع به تغییر می‌کند. در این مورد، تونی به‌طور استراتژیک درد عاطفی را به کسی که دوستش دارد وارد می‌کند تا احساس بی کفایتی و رنجش خود را از بین ببرد.[۶]

ساخت پیش‌درآمدی از سریال خانوادهٔ سوپرانو

[ویرایش]

فیلم Many Saints Of Newark، که در تاریخ ۱ اکتبر ۲۰۲۱ (۹ مهر ۱۴۰۰) در سینماها و همچنین در سرویس اچ‌بی‌او مکس پخش شد، پیش‌درآمدی است که داستان زندگی تونی سوپرانو را در دوران جوانی روایت کند که مایکل گاندولفینی (پسر جیمز گاندولفینی فقید) نقش تونی را بازی خواهد کرد.

داستان فیلم در شهر نیوآرک (واقع در نیوجرسی) رخ می‌دهد، جایی ک تونی جوان، رابطه نزدیکی با دایی خود، یعنی دیکی مولتیسانتی (با بازی آلساندرو نیوولا) دارد و او را الگوی خود می‌داند. این رابطه آن‌ها را به مکان‌های خطرناک و خشن می‌کشاند. آنتونی در یکی از حساس‌ترین و پرآشوب‌ترین دوران‌های نیوآرک در حال بزرگ شدن است و درست زمانی که گانگسترهای رقیب شروع به خیزش می‌کنند و قدرت خانواده جنایتکار DiMeo در شهر به چالش کشیده می‌شود، آنتونی یک مرد کامل شده است.

دایی او که درگیر مدیریت مسئولیت‌های شغل و زندگی شخصی خودش است، نفوذ زیادی روی خواهرزاده‌اش دارد و می‌خواهد او را به رئیس تبهکاران شهر تبدیل کند.

موسیقی

[ویرایش]

دو مجموعه موسیقی رسمی با موزیک‌های استفاده شده در سریال «سوپرانوها» منتشر شد:

  • مجموعه موسیقی «سوپرانوها: موسیقی از مجموعه اصلی اچ‌بی‌او» (۱۹۹۹) شامل موسیقی‌های منتخب از دو فصل اول سریال است.[۷]
  • مجموعه موسیقی «سوپرانوها: فلفل‌ها و تخم‌مرغ‌ها - موسیقی از مجموعه اصلی اچ‌بی‌او» (۲۰۰۱) شامل موسیقی‌های منتخب و گفتگوهای شخصیت‌ها از سه فصل اول سریال.[۸]

منابع

[ویرایش]
  1. "James Gandolfini: 'The Sopranos'". The Morning Call. January 17, 1999. Archived from the original on February 7, 2024. Retrieved February 7, 2024.
  2. Lynskey, Dorian (September 24, 2021). "The dark origins of the Sopranos". UnHerd. Archived from the original on February 7, 2024. Retrieved February 7, 2024.
  3. "Black Comedy and the Mob". Splice Today. January 16, 2024. Archived from the original on February 7, 2024. Retrieved February 7, 2024.
  4. O'Donnell, Victoria (2016). Television Criticism (به انگلیسی). SAGE Publications. p. 92. ISBN 9781483377698. Archived from the original on November 13, 2020. Retrieved January 2, 2019.
  5. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «The Sopranos». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰-۰۱-۲۰۱۱.
  6. Helmick, Kittie (/) (2022-09-06). "The distinctiveness of human aggression". The Critic Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-20.
  7. Cooper, B. Lee (February 2012). "Treme: Music from the HBO Original Series, Season 1". Popular Music and Society. 35 (1): 141–142. doi:10.1080/03007766.2011.632612. ISSN 0300-7766.
  8. Various (2004), The Sopranos - Music From The HBO Original Series - Peppers & Eggs (به انگلیسی), Sony Legacy, retrieved 2023-07-20

پیوند به بیرون

[ویرایش]