پرش به محتوا

زبان طبیعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان‌های طبیعی (به انگلیسی: Natural language) به هرکدام از زبان‌هایی که توسط بشر در دنیا صحبت می‌شود و خودبه‌خود (ناخودآگاه)، پدید آمده و تکامل یافته‌است، گفته می‌شود. این نوع زبان با تفکر و آگاهی به‌وجود نیامده است. برای نمونه، می‌توان زبان‌های انگلیسی و فارسی را ذکر کرد. به‌طور معمول، این عنوان را در مقابل زبان‌های ساختگی مثلِ منطقِ صوری به‌کار می‌بَرند.[۱] هدفِ منطق از نگاهِ بسیاری از متفکرها، بازسازی ساختار زبان طبیعی است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Lyons, John (1991). Natural Language and Universal Grammar. New York: Cambridge University Press. pp. 68–70. ISBN 978-0521246965.

کتابشناسی

[ویرایش]
  • O'Grady, W. , Dobrovolsky, M. , and aronoff, M. , Contemporary Linguistics, An Introduction, 2nd edition, St. Martin' Press, Inc. , 1993. ISBN 0-312-06780-1