زبان‌های گور
| زبان‌های گور | |
|---|---|
| گور مرکزی | |
| پراکنش: | مالی، بورکینافاسو، غنا، توگو، بنین |
| تبار: | نیجر-کنگو
|
| زیرگروه‌ها: |
شمالی
جنوبی
|
| گلاتولوگ | cent2243 (Gur + Waja–Jen)[۱] |
 | |
زبان‌های گور، که «گور مرکزی» نیز نامیده می‌شوند، شاخه‌ای از خانوادهٔ زبان‌های نیجر-کنگو است. جیزی نزدیک به ۷۰ زبان در این گروه زبانی وجود دارد. زبان‌های متعلق بدین خانواده در منطقهٔ ساحل، ساوانا و آفریقای غربی گویشورانی دارند. مناطقی که این زبان‌های خانوادهٔ گور در آن‌ها تکلم می‌شود بدین شرح است: بورکینافاسو، جنوب مالی، شمال شرقی ساحل عاج، نیمهٔ شمالی غنا و توگو، شمال غرب بنین و جنوب غرب نیجر. زبان باتونون، شرقی‌ترین زبان از زبان‌های گور است، نیز در منتهی‌الیه شمال غرب نیجریه وجود دارد.
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Gur + Waja–Jen". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gur languages». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۶.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ زبان‌های گور موجود است.